Proverbes 20

1 Le vin est moqueur, la boisson forte est tumultueuse, et quiconque s’y égare n’est pas sage.

Anggur adalah pencemooh, minuman keras adalah peribut, tidaklah bijak orang yang terhuyung-huyung karenanya.

2 La terreur du roi est comme le rugissement d’un jeune lion: qui l’irrite, pèche contre sa propre âme.

Kegentaran yang datang dari raja adalah seperti raung singa muda, siapa membangkitkan marahnya membahayakan dirinya.

3 C’est la gloire d’un homme que de s’abstenir des contestations, mais chaque fou s’y engage.

Terhormatlah seseorang, jika ia menjauhi perbantahan, tetapi setiap orang bodoh membiarkan amarahnya meledak.

4 À cause de l’hiver, le paresseux ne laboure pas; lors de la moisson, il mendiera et n’aura rien.

Pada musim dingin si pemalas tidak membajak; jikalau ia mencari pada musim menuai, maka tidak ada apa-apa.

5 Le conseil dans le cœur d’un homme est une eau profonde, et l’homme intelligent y puise.

Rancangan di dalam hati manusia itu seperti air yang dalam, tetapi orang yang pandai tahu menimbanya.

6 Nombre d’hommes proclament chacun sa bonté; mais un homme fidèle, qui le trouvera?

Banyak orang menyebut diri baik hati, tetapi orang yang setia, siapakah menemukannya?

7 Le juste marche dans son intégrité; heureux ses fils après lui!

Orang benar yang bersih kelakuannya--berbahagialah keturunannya.

8 Le roi siège sur le trône du jugement; il dissipe tout mal par son regard.

Raja yang bersemayam di atas kursi pengadilan dapat mengetahui segala yang jahat dengan matanya.

9 Qui dira: J’ai purifié mon cœur, je suis net de mon péché?

Siapakah dapat berkata: "Aku telah membersihkan hatiku, aku tahir dari pada dosaku?"

10 Poids et poids, épha et épha, sont tous deux en abomination à l’Éternel.

Dua macam batu timbangan, dua macam takaran, kedua-duanya adalah kekejian bagi TUHAN.

11 Même un jeune garçon se fait connaître par ses actions, si sa conduite est pure et si elle est droite.

Anak-anakpun sudah dapat dikenal dari pada perbuatannya, apakah bersih dan jujur kelakuannya.

12 Et l’oreille qui entend et l’œil qui voit, l’Éternel les a faits tous les deux.

Telinga yang mendengar dan mata yang melihat, kedua-duanya dibuat oleh TUHAN.

13 N’aime pas le sommeil, de peur que tu ne deviennes pauvre; ouvre tes yeux, [et] rassasie-toi de pain.

Janganlah menyukai tidur, supaya engkau tidak jatuh miskin, bukalah matamu dan engkau akan makan sampai kenyang.

14 Mauvais, mauvais! dit l’acheteur; puis il s’en va et se vante.

"Tidak baik! Tidak baik!", kata si pembeli, tetapi begitu ia pergi, ia memuji dirinya.

15 Il y a de l’or et beaucoup de rubis; mais les lèvres de la connaissance sont un vase précieux.

Sekalipun ada emas dan permata banyak, tetapi yang paling berharga ialah bibir yang berpengetahuan.

16 Prends son vêtement, car il a cautionné autrui; et prends de lui un gage, à cause des étrangers.

Ambillah pakaian orang yang menanggung orang lain, dan tahanlah dia sebagai sandera ganti orang asing.

17 Le pain du mensonge est agréable à l’homme; mais ensuite, sa bouche est pleine de gravier.

Roti hasil tipuan sedap rasanya, tetapi kemudian mulutnya penuh dengan kerikil.

18 Les plans s’affermissent par le conseil; et fais la guerre avec prudence.

Rancangan terlaksana oleh pertimbangan, sebab itu berperanglah dengan siasat.

19 Qui va rapportant révèle le secret; aussi ne te mêle pas avec le bavard.

Siapa mengumpat, membuka rahasia, sebab itu janganlah engkau bergaul dengan orang yang bocor mulut.

20 Qui maudit son père et sa mère, – sa lampe s’éteindra au sein des ténèbres.

Siapa mengutuki ayah atau ibunya, pelitanya akan padam pada waktu gelap.

21 L’héritage acquis avec hâte au commencement, ne sera pas béni à la fin.

Milik yang diperoleh dengan cepat pada mulanya, akhirnya tidak diberkati.

22 Ne dis point: Je rendrai le mal. Attends-toi à l’Éternel, et il te sauvera.

Janganlah engkau berkata: "Aku akan membalas kejahatan," nantikanlah TUHAN, Ia akan menyelamatkan engkau.

23 Poids et poids est en abomination à l’Éternel, et la fausse balance n’est pas une chose bonne.

Dua macam batu timbangan adalah kekejian bagi TUHAN, dan neraca serong itu tidak baik.

24 Les pas de l’homme viennent de l’Éternel; et comment un homme comprendrait-il sa propre voie?

Langkah orang ditentukan oleh TUHAN, tetapi bagaimanakah manusia dapat mengerti jalan hidupnya?

25 C’est un piège pour l’homme que de dire précipitamment: Chose sainte! – et, après des vœux, d’examiner.

Suatu jerat bagi manusia ialah kalau ia tanpa berpikir mengatakan "Kudus", dan baru menimbang-nimbang sesudah bernazar.

26 Un roi sage disperse les méchants, et ramène sur eux la roue.

Raja yang bijak dapat mengenal orang-orang fasik, dan menggilas mereka berulang-ulang.

27 L’esprit de l’homme est une lampe de l’Éternel; il sonde toutes les profondeurs du cœur.

Roh manusia adalah pelita TUHAN, yang menyelidiki seluruh lubuk hatinya.

28 La bonté et la vérité préservent le roi, et il soutient son trône par la bonté.

Kasih dan setia melindungi raja, dan dengan kasih ia menopang takhtanya.

29 L’ornement des jeunes gens, c’est leur force; et la gloire des vieillards, ce sont les cheveux blancs.

Hiasan orang muda ialah kekuatannya, dan keindahan orang tua ialah uban.

30 Les meurtrissures [et] les plaies nettoient le mal, et les coups, les profondeurs de l’âme.

Bilur-bilur yang berdarah membersihkan kejahatan, dan pukulan membersihkan lubuk hati.