Proverbes 19
1 Mieux vaut le pauvre qui marche dans son intégrité, que celui qui est pervers de lèvres et qui est un sot.
Lepszy jest ubogi, który postępuje uczciwie, niż człowiek o przewrotnych wargach, który jest głupcem.
2 De même, le manque de connaissance dans une âme n’est pas une bonne chose, et celui qui se hâte de ses pieds bronche.
Nie jest też dobrze, by dusza nie miała wiedzy, a kto jest prędkich nóg, grzeszy.
3 La folie de l’homme pervertit sa voie, et son cœur s’irrite contre l’Éternel.
Głupota człowieka wypacza jego drogę, a jego serce zapala się gniewem przeciwko PANU.
4 Les richesses font beaucoup d’amis, mais le pauvre est séparé de son ami.
Bogactwo przyciąga wielu przyjaciół, ale ubogi zostaje odłączony od przyjaciela.
5 Le faux témoin ne sera pas tenu pour innocent, et celui qui profère des mensonges n’échappera point.
Fałszywy świadek nie uniknie kary, a [kto] mówi kłamstwa, nie ujdzie.
6 Beaucoup de gens recherchent la faveur d’un noble, et chacun est ami d’un homme qui donne.
Wielu uprasza o przychylność dostojnika i każdy jest przyjacielem człowieka hojnego.
7 Tous les frères du pauvre le haïssent; combien plus ses amis s’éloigneront-ils de lui! Il les poursuit de ses paroles, … ils n’y sont plus!
Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go, tym bardziej oddalają się od niego [jego] przyjaciele; ściga ich słowami, ale ich nie ma.
8 Celui qui acquiert du sens aime son âme; celui qui garde l’intelligence, c’est pour trouver le bonheur.
Kto zdobywa rozum, miłuje swoją duszę, a [kto] strzeże roztropności, znajdzie dobro.
9 Le faux témoin ne sera pas tenu pour innocent, et celui qui profère des mensonges périra.
Fałszywy świadek nie uniknie kary, a kto mówi kłamstwa, zginie.
10 Une vie de délices ne sied pas à un sot; combien moins [sied-il] à un serviteur de gouverner des princes!
Głupiemu nie przystoi życie w rozkoszach, tym mniej słudze panować nad książętami.
11 La sagesse de l’homme le rend lent à la colère; et sa gloire, c’est de passer par-dessus la transgression.
Roztropność człowieka powściąga jego gniew, a jego chwałą [jest] darować wykroczenie.
12 La colère d’un roi est comme le rugissement d’un jeune lion, mais sa faveur, comme la rosée sur l’herbe.
Gniew króla jest jak ryk lwa, a jego przychylność jak rosa na trawie.
13 Un fils insensé est un malheur pour son père, et les querelles d’une femme sont une gouttière continuelle.
Głupi syn jest utrapieniem dla swego ojca, a kłótliwa żona jest jak nieustanne kapanie z dachu.
14 Maison et richesse sont l’héritage des pères, mais une femme sage vient de l’Éternel.
Dom i bogactwo [są] dziedzictwem po ojcach, ale roztropna żona jest od PANA.
15 La paresse fait tomber dans un profond sommeil, et l’âme négligente aura faim.
Lenistwo pogrąża w twardym śnie, a leniwa dusza będzie cierpieć głód.
16 Celui qui garde le commandement garde son âme; celui qui ne veille pas sur ses voies mourra.
Kto przestrzega przykazania, zachowuje swoją duszę, [ale] kto gardzi swymi drogami, zginie.
17 Qui use de grâce envers le pauvre prête à l’Éternel, et il lui rendra son bienfait.
Kto lituje się nad ubogim, pożycza PANU, a on mu odpłaci za jego dobrodziejstwo.
18 Corrige ton fils tandis qu’il y a de l’espoir, mais ne te laisse pas aller au désir de le faire mourir.
Karz swego syna, dopóki jest nadzieja, i niech twoja dusza mu nie pobłaża z powodu jego płaczu.
19 Celui qui est très colère en portera la peine; car si tu le délivres, tu devras recommencer.
[Człowiek] wielkiego gniewu poniesie karę, a jeśli [go] uwolnisz, znowu będziesz musiał [to zrobić].
20 Écoute le conseil, et reçois l’instruction, afin que tu sois sage à ta fin.
Posłuchaj rady i przyjmij pouczenie, abyś był mądry u kresu swych dni.
21 Il y a beaucoup de pensées dans le cœur d’un homme; mais le conseil de l’Éternel, c’est là ce qui s’accomplit.
Wiele jest zamysłów w sercu człowieka, ale rada PANA się ostoi.
22 Ce qui attire dans un homme, c’est sa bonté; et le pauvre vaut mieux que l’homme menteur.
Pragnienie człowieka to jego dobroczynność i lepszy jest ubogi niż kłamca.
23 La crainte de l’Éternel mène à la vie, et l’on reposera rassasié, sans être visité par le mal.
Bojaźń PANA [prowadzi] do życia, a kto ją ma, spocznie syty i nie nawiedzi go zło.
24 Le paresseux enfonce sa main dans le plat, et il ne la ramène pas à sa bouche.
Leniwy kryje swą rękę pod pachę i do ust jej nie podnosi.
25 Frappe le moqueur, et le simple deviendra avisé; corrige l’homme intelligent, et il comprendra la connaissance.
Uderz szydercę, a prosty będzie roztropniejszy; strofuj rozumnego, a pojmie wiedzę.
26 Celui qui ruine son père et chasse sa mère, est un fils qui fait honte et apporte l’opprobre.
Kto trwoni [dobra] ojca i wypędza matkę, ten jest synem, który przynosi wstyd i hańbę.
27 Mon fils, cesse d’écouter l’instruction qui fait errer loin des paroles de la connaissance.
Synu mój, przestań słuchać pouczeń, które cię odwodzą od słów rozumnych.
28 Un témoin de Bélial se moque du juste jugement, et la bouche des méchants avale l’iniquité.
Nikczemny świadek naśmiewa się z sądu, a usta niegodziwych pożerają nieprawość.
29 Les jugements sont préparés pour les moqueurs, et les coups pour le dos des sots.
Sądy są przygotowane dla szyderców, a razy na grzbiet głupców.
