< Proverbes 19 >

1 Mieux vaut le pauvre qui marche dans son intégrité, que celui qui est pervers de lèvres et qui est un sot.
فقیری که در کاملیت خود سالک است، از دروغگویی که احمق باشد بهتر است.۱
2 De même, le manque de connaissance dans une âme n’est pas une bonne chose, et celui qui se hâte de ses pieds bronche.
دلی نیز که معرفت ندارد نیکو نیست و هر‌که به پایهای خویش می‌شتابد گناه می‌کند.۲
3 La folie de l’homme pervertit sa voie, et son cœur s’irrite contre l’Éternel.
حماقت انسان، راه او را کج می‌سازد، و دلش از خداوند خشمناک می‌شود.۳
4 Les richesses font beaucoup d’amis, mais le pauvre est séparé de son ami.
توانگری دوستان بسیار پیدا می‌کند، اما فقیراز دوستان خود جدا می‌شود.۴
5 Le faux témoin ne sera pas tenu pour innocent, et celui qui profère des mensonges n’échappera point.
شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و کسی‌که به دروغ تنطق کند رهایی نخواهد یافت.۵
6 Beaucoup de gens recherchent la faveur d’un noble, et chacun est ami d’un homme qui donne.
بسیاری پیش امیران تذلل می‌نمایند، و همه کس دوست بذل کننده است.۶
7 Tous les frères du pauvre le haïssent; combien plus ses amis s’éloigneront-ils de lui! Il les poursuit de ses paroles, … ils n’y sont plus!
جمیع برادران مرد فقیر از او نفرت دارند، وبه طریق اولی دوستانش از او دور می‌شوند، ایشان را به سخنان، تعاقب می‌کند و نیستند.۷
8 Celui qui acquiert du sens aime son âme; celui qui garde l’intelligence, c’est pour trouver le bonheur.
هر‌که حکمت را تحصیل کند جان خود رادوست دارد. و هر‌که فطانت را نگاه دارد، سعادتمندی خواهد یافت.۸
9 Le faux témoin ne sera pas tenu pour innocent, et celui qui profère des mensonges périra.
شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و هر‌که به کذب تنطق نماید هلاک خواهد گردید.۹
10 Une vie de délices ne sied pas à un sot; combien moins [sied-il] à un serviteur de gouverner des princes!
عیش و عشرت احمق را نمی شاید، تا چه رسد به غلامی که بر نجبا حکمرانی می‌کند.۱۰
11 La sagesse de l’homme le rend lent à la colère; et sa gloire, c’est de passer par-dessus la transgression.
عقل انسان خشم او را نگاه می‌دارد، وگذشتن از تقصیر جلال او است.۱۱
12 La colère d’un roi est comme le rugissement d’un jeune lion, mais sa faveur, comme la rosée sur l’herbe.
خشم پادشاه مثل غرش شیر است، ورضامندی او مثل شبنم بر گیاه است.۱۲
13 Un fils insensé est un malheur pour son père, et les querelles d’une femme sont une gouttière continuelle.
پسر جاهل باعث الم پدرش است، ونزاعهای زن مثل آبی است که دائم در چکیدن باشد.۱۳
14 Maison et richesse sont l’héritage des pères, mais une femme sage vient de l’Éternel.
خانه و دولت ارث اجدادی است، امازوجه عاقله از جانب خداوند است.۱۴
15 La paresse fait tomber dans un profond sommeil, et l’âme négligente aura faim.
کاهلی خواب سنگین می‌آورد، و شخص اهمال کار، گرسنه خواهد ماند.۱۵
16 Celui qui garde le commandement garde son âme; celui qui ne veille pas sur ses voies mourra.
هر‌که حکم را نگاه دارد جان خویش رامحافظت می‌نماید، اما هر‌که طریق خود را سبک گیرد، خواهد مرد.۱۶
17 Qui use de grâce envers le pauvre prête à l’Éternel, et il lui rendra son bienfait.
هر‌که بر فقیر ترحم نماید به خداوند قرض می‌دهد، و احسان او را به او رد خواهد نمود.۱۷
18 Corrige ton fils tandis qu’il y a de l’espoir, mais ne te laisse pas aller au désir de le faire mourir.
پسر خود را تادیب نما زیرا که امید هست، اما خود را به کشتن او وامدار.۱۸
19 Celui qui est très colère en portera la peine; car si tu le délivres, tu devras recommencer.
شخص تندخو متحمل عقوبت خواهدشد، زیرا اگر او را خلاصی دهی آن را باید مکرربجا آوری.۱۹
20 Écoute le conseil, et reçois l’instruction, afin que tu sois sage à ta fin.
پند را بشنو و تادیب را قبول نما، تا درعاقبت خود حکیم بشوی.۲۰
21 Il y a beaucoup de pensées dans le cœur d’un homme; mais le conseil de l’Éternel, c’est là ce qui s’accomplit.
فکرهای بسیار در دل انسان است، اما آنچه ثابت ماند مشورت خداوند است.۲۱
22 Ce qui attire dans un homme, c’est sa bonté; et le pauvre vaut mieux que l’homme menteur.
زینت انسان احسان او است، و فقیر ازدروغگو بهتر است.۲۲
23 La crainte de l’Éternel mène à la vie, et l’on reposera rassasié, sans être visité par le mal.
ترس خداوند مودی به حیات‌است، و هرکه آن را دارد در سیری ساکن می‌ماند، و به هیچ بلاگرفتار نخواهد شد.۲۳
24 Le paresseux enfonce sa main dans le plat, et il ne la ramène pas à sa bouche.
مرد کاهل دست خود را در بغلش پنهان می‌کند، و آن را هم به دهان خود برنمی آورد.۲۴
25 Frappe le moqueur, et le simple deviendra avisé; corrige l’homme intelligent, et il comprendra la connaissance.
استهزاکننده را تادیب کن تا جاهلان زیرک شوند، و شخص فهیم را تنبیه نما و معرفت رادرک خواهد نمود.۲۵
26 Celui qui ruine son père et chasse sa mère, est un fils qui fait honte et apporte l’opprobre.
هر‌که بر پدر خود ستم کند و مادرش رابراند، پسری است که رسوایی و خجالت می‌آورد.۲۶
27 Mon fils, cesse d’écouter l’instruction qui fait errer loin des paroles de la connaissance.
‌ای پسر من شنیدن تعلیمی را ترک نما، که تو را از کلام معرفت گمراه می‌سازد.۲۷
28 Un témoin de Bélial se moque du juste jugement, et la bouche des méchants avale l’iniquité.
شاهد لئیم انصاف را استهزا می‌کند، و دهان شریران گناه را می‌بلعد.۲۸
29 Les jugements sont préparés pour les moqueurs, et les coups pour le dos des sots.
قصاص به جهت استهزاکنندگان مهیااست، و تازیانه‌ها برای پشت احمقان.۲۹

< Proverbes 19 >