Proverbes 18
1 Celui qui se tient à l’écart recherche ce qui lui plaît; il conteste contre toute sagesse.
Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
2 Le sot ne prend pas plaisir à l’intelligence, mais à ce que son cœur soit manifesté.
Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
3 Quand vient le méchant, le mépris vient aussi, et avec l’ignominie, l’opprobre.
Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
4 Les paroles de la bouche d’un homme sont des eaux profondes, et la fontaine de la sagesse est un torrent qui coule.
Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
5 Ce n’est pas bien d’avoir acception de la personne du méchant pour faire frustrer le juste dans le jugement.
Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
6 Les lèvres du sot entrent en dispute, et sa bouche appelle les coups.
Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
7 La bouche du sot est sa ruine, et ses lèvres sont un piège pour son âme.
Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
8 Les paroles du rapporteur sont comme des friandises, et elles descendent jusqu’au-dedans des entrailles.
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
9 Celui-là aussi qui est lâche dans son ouvrage est frère du destructeur.
Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
10 Le nom de l’Éternel est une forte tour; le juste y court et s’y trouve en une haute retraite.
Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
11 Les biens du riche sont sa ville forte, et comme une haute muraille, dans son imagination.
Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
12 Avant la ruine le cœur de l’homme s’élève, et la débonnaireté va devant la gloire.
Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
13 Répondre avant d’avoir entendu, c’est une folie et une confusion pour qui le fait.
Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
14 L’esprit d’un homme soutient son infirmité; mais l’esprit abattu, qui le supportera?
Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
15 Le cœur de l’homme intelligent acquiert la connaissance, et l’oreille des sages cherche la connaissance.
Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
16 Le don d’un homme lui fait faire place et l’introduit devant les grands.
Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
17 Celui qui est le premier dans son procès est juste; son prochain vient, et l’examine.
Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
18 Le sort fait cesser les querelles et sépare les puissants.
Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19 Un frère offensé est plus [difficile] à gagner qu’une ville forte, et les querelles sont comme les verrous d’un palais.
Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
20 Le ventre d’un homme est rassasié du fruit de sa bouche; du revenu de ses lèvres il est rassasié.
Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
21 La mort et la vie sont au pouvoir de la langue, et celui qui l’aime mangera de son fruit.
Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
22 Celui qui a trouvé une femme a trouvé une bonne chose, et il a obtenu faveur de la part de l’Éternel.
Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
23 Le pauvre parle en supplications, mais le riche répond des choses dures.
Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
24 L’homme qui a [beaucoup] de compagnons va se ruinant; mais il est tel ami plus attaché qu’un frère.
Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.
