Proverbes 12
1 Qui aime l’instruction aime la connaissance, et qui hait la répréhension est stupide.
Wie op tucht gesteld is, is op kennis gesteld; Wie geen vermaning kan velen, is als redeloos vee.
2 L’homme de bien obtient la faveur de par l’Éternel, mais l’homme qui fait des machinations, il le condamne.
De deugdzame geniet het welbehagen van Jahweh, Doortrapte mensen veroordeelt Hij.
3 L’homme n’est point affermi par la méchanceté, mais la racine des justes n’est pas ébranlée.
Door misdaad houdt de mens geen stand, Maar de wortel der rechtvaardigen is onwrikbaar.
4 Une femme vertueuse est la couronne de son mari, mais celle qui fait honte est comme de la pourriture dans ses os.
Een flinke vrouw is de kroon van haar man; Een die zich misdraagt, een kanker in zijn gebeente.
5 Les pensées des justes sont jugement, les desseins des méchants sont fraude.
Wat rechtvaardigen overleggen is recht, Wat bozen uitdenken bedrog.
6 Les paroles des méchants sont des embûches pour [verser] le sang, mais la bouche des hommes droits les délivrera.
In de woorden der bozen loert levensgevaar, Maar de mond der vromen brengt redding.
7 Renversez les méchants, et ils ne sont plus; mais la maison des justes demeure.
De bozen worden omvergeworpen, en ze zijn er niet meer; Het huis der rechtvaardigen houdt stand.
8 Un homme est loué d’après sa prudence, mais le cœur perverti est en butte au mépris.
Naar de mate van zijn doorzicht wordt men geprezen, Maar een nar is niet in tel.
9 Mieux vaut celui qui est d’humble condition, et qui a un serviteur, que celui qui fait l’important et qui manque de pain.
Beter onderschat te worden en over een knecht beschikken, Dan voornaam te doen en broodgebrek hebben.
10 Le juste regarde à la vie de sa bête, mais les entrailles des méchants sont cruelles.
De rechtvaardige kent de noden zelfs van zijn vee, Maar het hart der bozen is zonder erbarmen.
11 Celui qui laboure sa terre sera rassasié de pain, mais celui qui court après les fainéants est dépourvu de sens.
Wie zijn akker bebouwt, heeft eten genoeg; Maar wie zijn tijd verbeuzelt, lijdt gebrek.
12 Le méchant désire la proie des mauvaises gens, mais la racine des justes est productive.
De burcht der bozen stort in puin, De wortel der rechtvaardigen is onwrikbaar.
13 Il y a un mauvais piège dans la transgression des lèvres, mais le juste sort de la détresse.
Door zijn tong te misbruiken loopt de boze in de val, Maar de rechtvaardige ontkomt uit de benauwdheid.
14 Du fruit de sa bouche un homme est rassasié de biens, et on rendra à l’homme l’œuvre de ses mains.
Wat van iemands lippen komt, wordt hem rijkelijk vergolden; En wat iemands handen doen, valt terug op hemzelf.
15 La voie du fou est droite à ses yeux, mais celui qui écoute le conseil est sage.
De dwaze houdt zijn weg voor recht; Alleen wie naar raad luistert, is wijs.
16 L’irritation du fou se connaît le jour même, mais l’homme avisé couvre sa honte.
Een dwaas laat ogenblikkelijk zijn woede blijken, Wijs is hij, die een belediging doodzwijgt.
17 Celui qui dit la vérité annonce la justice, mais le faux témoin, la fraude.
Wie waarheid spreekt, verbreidt recht; Maar een valse getuige pleegt bedrog.
18 Il y a tel homme qui dit légèrement ce qui perce comme une épée, mais la langue des sages est santé.
Sommigen laten zich woorden ontvallen als dolkstoten, Maar de tong der wijzen verzacht.
19 La lèvre véridique est ferme pour toujours, mais la langue fausse n’est que pour un instant.
Het woord der waarheid houdt eeuwig stand, Een leugentong slechts een ogenblik.
20 La fraude est dans le cœur de ceux qui machinent le mal, mais il y a de la joie pour ceux qui conseillent la paix.
Ontgoocheling is het lot van wie kwaad beramen; Maar bij hen, die heilzame raad geven, heerst vreugde.
21 Aucun malheur n’arrive au juste, mais les méchants seront comblés de maux.
Geen kwaad zal den rechtvaardige treffen, Maar de bozen worden door het ongeluk achtervolgd.
22 Les lèvres menteuses sont en abomination à l’Éternel, mais ceux qui pratiquent la fidélité lui sont agréables.
Jahweh heeft een afschuw van leugentaal, Maar welbehagen in hen, die de waarheid betrachten.
23 L’homme avisé couvre la connaissance, mais le cœur des sots proclame la folie.
Een wijze houdt zijn wetenschap voor zich, Een dwaas loopt met zijn domheid te koop.
24 La main des diligents dominera, mais la [main] paresseuse sera tributaire.
De hand der vlijtigen zal regeren, Vadsigheid leidt tot slavernij.
25 L’inquiétude dans le cœur d’un homme l’abat, mais une bonne parole le réjouit.
Kommer in het hart maakt een mens neerslachtig, Een goed woord fleurt hem weer op.
26 Le juste montre le chemin à son compagnon, mais la voie des méchants les fourvoie.
Een rechtvaardige vindt zijn weide wel, Maar de weg der bozen voert hen op een dwaalspoor.
27 Le paresseux ne rôtit pas sa chasse; mais les biens précieux de l’homme sont au diligent.
Een vadsig mens zal geen wild verschalken, Een ijverig mens verwerft een kostbaar bezit.
28 La vie est dans le sentier de la justice, et il n’y a pas de mort dans le chemin qu’elle trace.
Op de weg der deugd is leven, Het pad der boosheid leidt naar de dood.
