Proverbes 11
1 La fausse balance est en abomination à l’Éternel, mais le poids juste lui est agréable.
Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się.
2 [Quand] vient l’orgueil, la honte vient aussi; mais la sagesse est avec les hommes modestes.
Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość.
3 L’intégrité des hommes droits les guide, mais la perversité des perfides les détruit.
Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich.
4 Les richesses ne profitent de rien au jour de la colère, mais la justice délivre de la mort.
Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.
5 La justice de l’homme intègre rend droite sa voie, mais le méchant tombe par sa méchanceté.
Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada.
6 La justice des hommes droits les délivre, mais les perfides sont pris dans leur avidité.
Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.
7 Quand l’homme méchant meurt, son espérance périt, et l’attente des iniques périt.
Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje.
8 Le juste est délivré de la détresse, et le méchant [y] entre à sa place.
Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.
9 Par sa bouche l’impie perd son prochain; mais les justes sont délivrés par la connaissance.
Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają.
10 La ville se réjouit du bien-être des justes; et quand les méchants périssent il y a des cris de joie.
Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.
11 La ville s’élève par la bénédiction des hommes droits, mais elle est renversée par la bouche des méchants.
Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.
12 Qui méprise son prochain est dépourvu de sens, mais l’homme intelligent se tait.
Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy.
13 Celui qui va rapportant révèle le secret, mais celui qui est d’un esprit fidèle couvre la chose.
Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy.
14 Quand il n’y a pas de direction le peuple tombe, mais il y a salut dans le grand nombre des conseillers.
Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie.
15 On se trouve mal de cautionner un étranger, mais celui qui hait ceux qui frappent [dans la main] est en sûreté.
Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest.
16 Une femme gracieuse obtient l’honneur, et les hommes forts obtiennent la richesse.
Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa.
17 L’homme bon fait du bien à son âme, mais le cruel trouble sa chair.
Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.
18 Le méchant fait une œuvre trompeuse, mais celui qui sème la justice a un vrai salaire.
Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą.
19 Comme la justice [tend] à la vie, celui qui poursuit le mal [tend] à sa mort.
Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci.
20 Ceux qui sont pervers de cœur sont en abomination à l’Éternel, mais ceux qui sont intègres dans leurs voies lui sont agréables.
Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy.
21 Certainement l’inique ne sera point tenu pour innocent; mais la semence des justes sera délivrée.
Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie.
22 Une femme belle et dépourvue de sens, c’est un anneau d’or au nez d’un pourceau.
Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni.
23 Le désir des justes n’est que le bien; l’attente des méchants, c’est la fureur.
Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość.
24 Tel disperse, et augmente encore; et tel retient plus qu’il ne faut, mais n’en a que disette.
Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje.
25 L’âme qui bénit sera engraissée, et celui qui arrose sera lui-même arrosé.
Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony.
26 Celui qui retient le blé, le peuple le maudit; mais la bénédiction sera sur la tête de celui qui le vend.
Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje.
27 Qui recherche le bien cherche la faveur, mais le mal arrive à qui le recherche.
Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań.
28 Celui-là tombe qui se confie en ses richesses; mais les justes verdissent comme la feuille.
Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą.
29 Celui qui trouble sa maison héritera le vent, et le fou deviendra serviteur de celui qui est sage de cœur.
Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu.
30 Le fruit du juste est un arbre de vie, et le sage gagne les âmes.
Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest.
31 Voici, le juste est rétribué sur la terre, combien plus le méchant et le pécheur!
Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.
