Proverbes 11

1 La fausse balance est en abomination à l’Éternel, mais le poids juste lui est agréable.

خداوند از تقلب و کلاهبرداری متنفر است، ولی درستکاری و صداقت را دوست دارد.

2 [Quand] vient l’orgueil, la honte vient aussi; mais la sagesse est avec les hommes modestes.

تکبر باعث سرافکندگی می‌شود، پس دانا کسی است که فروتن باشد.

3 L’intégrité des hommes droits les guide, mais la perversité des perfides les détruit.

صداقت مرد درستکار راهنمای اوست، اما نادرستی شخص بدکار، او را به نابودی می‌کشاند.

4 Les richesses ne profitent de rien au jour de la colère, mais la justice délivre de la mort.

در روز داوری مال و ثروت به داد تو نمی‌رسد، اما عدالت تو می‌تواند تو را از مرگ برهاند.

5 La justice de l’homme intègre rend droite sa voie, mais le méchant tombe par sa méchanceté.

عدالت درستکاران راهشان را هموار می‌کند، اما بدکاران در زیر بار سنگین گناهان خود از پا در می‌آیند.

6 La justice des hommes droits les délivre, mais les perfides sont pris dans leur avidité.

عدالت نیکان آنها را نجات می‌دهد، ولی بدکاران در دام خیانت خود گرفتار می‌شوند.

7 Quand l’homme méchant meurt, son espérance périt, et l’attente des iniques périt.

آدم خدانشناس وقتی بمیرد همهٔ امیدهایش از بین می‌رود وانتظاری که از قدرتش داشت نقش بر آب می‌شود.

8 Le juste est délivré de la détresse, et le méchant [y] entre à sa place.

مرد عادل از تنگنا رهایی می‌یابد و مرد بدکار به جای او گرفتار می‌شود.

9 Par sa bouche l’impie perd son prochain; mais les justes sont délivrés par la connaissance.

سخنان مرد خدانشناس انسان را به هلاکت می‌کشاند، اما حکمت شخص درستکار او را از هلاکت می‌رهاند.

10 La ville se réjouit du bien-être des justes; et quand les méchants périssent il y a des cris de joie.

مردمان شهر برای موفقیت عادلان شادی می‌کنند و از مرگ بدکاران خوشحال می‌شوند.

11 La ville s’élève par la bénédiction des hommes droits, mais elle est renversée par la bouche des méchants.

از برکت وجود خداشناسان شهر ترقی می‌کند، اما شرارت بدکاران موجب تباهی آن می‌شود.

12 Qui méprise son prochain est dépourvu de sens, mais l’homme intelligent se tait.

کسی که دربارهٔ دیگران با تحقیر صحبت می‌کند آدم نادانی است. آدم عاقل جلوی زبان خود را می‌گیرد.

13 Celui qui va rapportant révèle le secret, mais celui qui est d’un esprit fidèle couvre la chose.

خبرچین هر جا می‌رود اسرار دیگران را فاش می‌کند، ولی شخص امین، اسرار را در دل خود مخفی نگه می‌دارد.

14 Quand il n’y a pas de direction le peuple tombe, mais il y a salut dans le grand nombre des conseillers.

بدون رهبری خردمندانه، مملکت سقوط می‌کند؛ اما وجود مشاوران زیاد امنیت کشور را تضمین می‌کند.

15 On se trouve mal de cautionner un étranger, mais celui qui hait ceux qui frappent [dans la main] est en sûreté.

ضامن شخص غریب نشو چون ضرر خواهی دید. اگر می‌خواهی گرفتار نشوی ضامن کسی نشو.

16 Une femme gracieuse obtient l’honneur, et les hommes forts obtiennent la richesse.

زن نیکو سیرت، عزت و احترام به دست می‌آورد، اما مردان بی‌رحم فقط می‌توانند ثروت به چنگ آورند.

17 L’homme bon fait du bien à son âme, mais le cruel trouble sa chair.

مرد رحیم به خودش نفع می‌رساند، اما آدم ستمگر به خودش لطمه می‌زند.

18 Le méchant fait une œuvre trompeuse, mais celui qui sème la justice a un vrai salaire.

ثروت شخص بدکار، موقتی و ناپایدار است، ولی اجرت شخص عادل جاودانی است.

19 Comme la justice [tend] à la vie, celui qui poursuit le mal [tend] à sa mort.

شخص درستکار از حیات برخوردار می‌شود، اما آدم بدکار به سوی مرگ می‌رود.

20 Ceux qui sont pervers de cœur sont en abomination à l’Éternel, mais ceux qui sont intègres dans leurs voies lui sont agréables.

خداوند از افراد بدسرشت متنفر است، ولی از درستکاران خشنود می‌باشد.

21 Certainement l’inique ne sera point tenu pour innocent; mais la semence des justes sera délivrée.

مطمئن باش بدکاران مجازات خواهند شد، اما درستکاران رهایی خواهند یافت.

22 Une femme belle et dépourvue de sens, c’est un anneau d’or au nez d’un pourceau.

زیبایی در زن نادان مانند حلقهٔ طلا در پوزهٔ گراز است.

23 Le désir des justes n’est que le bien; l’attente des méchants, c’est la fureur.

آرزوی نیکان همیشه برآورده می‌شود، اما خشم خدا در انتظار بدکاران است.

24 Tel disperse, et augmente encore; et tel retient plus qu’il ne faut, mais n’en a que disette.

هستند کسانی که با سخاوت خرج می‌کنند و با وجود این ثروتمند می‌شوند؛ و هستند کسانی که بیش از اندازه جمع می‌کنند، اما عاقبت نیازمند می‌گردند.

25 L’âme qui bénit sera engraissée, et celui qui arrose sera lui-même arrosé.

شخص سخاوتمند کامیاب می‌شود و هر که دیگران را سیراب کند خود نیز سیراب خواهد شد.

26 Celui qui retient le blé, le peuple le maudit; mais la bénédiction sera sur la tête de celui qui le vend.

کسی که غله‌اش را احتکار می‌کند، مورد نفرین مردم قرار خواهد گرفت، ولی دعای خیر مردم همراه کسی خواهد بود که غله خود را در زمان احتیاج به آنها می‌فروشد.

27 Qui recherche le bien cherche la faveur, mais le mal arrive à qui le recherche.

اگر در پی نیکی باشی مورد لطف خدا خواهی بود، ولی اگر به دنبال بدی بروی جز بدی چیزی نصیبت نخواهد شد.

28 Celui-là tombe qui se confie en ses richesses; mais les justes verdissent comme la feuille.

کسی که بر ثروت خود تکیه کند خواهد افتاد، اما عادلان مانند درخت سبز شکوفه خواهند آورد.

29 Celui qui trouble sa maison héritera le vent, et le fou deviendra serviteur de celui qui est sage de cœur.

شخص نادانی که باعث ناراحتی خانواده‌اش می‌شود سرانجام هستی خود را از دست خواهد داد و برده دانایان خواهد شد.

30 Le fruit du juste est un arbre de vie, et le sage gagne les âmes.

ثمره کار خداشناسان حیات‌بخش است و تمام کسانی که مردم را به سوی نجات هدایت می‌کنند دانا هستند.

31 Voici, le juste est rétribué sur la terre, combien plus le méchant et le pécheur!

اگر عادلان پاداش اعمال خود را در این دنیا می‌یابند، بدون شک گناهکاران و بدکاران نیز به سزای اعمال خود می‌رسند.