Matthieu 22
1 Et Jésus, répondant, leur parla encore en paraboles, disant:
A Jezus, odpowiadając, znowu mówił do nich w przypowieściach tymi słowy:
2 Le royaume des cieux a été fait semblable à un roi qui fit des noces pour son fils,
Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił wesele swemu synowi.
3 et envoya ses esclaves pour convier ceux qui étaient invités aux noces; et ils ne voulurent pas venir.
I posłał swe sługi, aby wezwali zaproszonych na wesele, ale oni nie chcieli przyjść.
4 Il envoya encore d’autres esclaves, disant: Dites aux conviés: Voici, j’ai apprêté mon dîner; mes taureaux et mes bêtes grasses sont tués et tout est prêt: venez aux noces.
Ponownie posłał inne sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę, zabito moje woły i tuczne zwierzęta i wszystko jest gotowe. Chodźcie na wesele.
5 Mais eux, n’en ayant pas tenu compte, s’en allèrent, l’un à son champ, et un autre à son trafic;
Lecz oni zlekceważyli to i odeszli, jeden na swoje pole, a inny do swego kupiectwa;
6 et les autres, s’étant saisis de ses esclaves, les outragèrent et les tuèrent.
A inni schwytali jego sługi, znieważyli [ich] i zabili.
7 Et le roi, [l’ayant entendu, en] fut irrité; et ayant envoyé ses troupes, il fit périr ces meurtriers-là et brûla leur ville.
Gdy król to usłyszał, rozgniewał się, a posławszy swoje wojska, wytracił tych morderców i spalił ich miasto.
8 Alors il dit à ses esclaves: Les noces sont prêtes, mais les conviés n’en étaient pas dignes;
Potem powiedział swoim sługom: Wesele wprawdzie jest gotowe, lecz zaproszeni nie byli godni.
9 allez donc dans les carrefours des chemins, et autant de gens que vous trouverez, conviez-les aux noces.
Idźcie więc na rozstaje dróg i zaproście na wesele wszystkich, których spotkacie.
10 Et ces esclaves-là, étant sortis, [s’en allèrent] par les chemins, et assemblèrent tous ceux qu’ils trouvèrent, tant mauvais que bons; et la [salle] des noces fut remplie de gens qui étaient à table.
Wtedy słudzy ci wyszli na drogi i zgromadzili wszystkich, których spotkali, złych i dobrych. I [sala] weselna napełniła się gośćmi.
11 Et le roi, étant entré pour voir ceux qui étaient à table, aperçut là un homme qui n’était pas vêtu d’une robe de noces.
A gdy król wszedł, aby zobaczyć gości, ujrzał tam człowieka, który nie był ubrany w strój weselny.
12 Et il lui dit: Ami, comment es-tu entré ici, sans avoir une robe de noces? Et il eut la bouche fermée.
I zapytał go: Przyjacielu, jak tu wszedłeś, nie mając stroju weselnego? A on zaniemówił.
13 Alors le roi dit aux serviteurs: Liez-le pieds et mains, emportez-le, et jetez-le dans les ténèbres de dehors: là seront les pleurs et les grincements de dents.
Wtedy król powiedział sługom: Zwiążcie mu nogi i ręce, weźcie go i wrzućcie do ciemności zewnętrznych. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
14 Car il y a beaucoup d’appelés, mais peu d’élus.
Wielu jest bowiem wezwanych, lecz mało wybranych.
15 Alors les pharisiens vinrent et tinrent conseil pour l’enlacer dans [ses] paroles.
Wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by go usidlić w mowie.
16 Et ils lui envoient leurs disciples avec les hérodiens, disant: Maître, nous savons que tu es vrai et que tu enseignes la voie de Dieu en vérité, et que tu ne t’embarrasses de personne, car tu ne regardes pas à l’apparence des hommes.
I posłali do niego swoich uczniów [wraz] z herodianami, którzy powiedzieli: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdziwy i drogi Bożej w prawdzie nauczasz, i nie zważasz na nikogo. Nie oglądasz się bowiem na osobę ludzką.
17 Dis-nous donc, que t’en semble: est-il permis de payer le tribut à César, ou non?
Powiedz nam więc, jak ci się wydaje: Czy wolno płacić podatek cesarzowi, czy nie?
18 Et Jésus, connaissant leur méchanceté, dit: Pourquoi me tentez-vous, hypocrites?
Ale Jezus poznał ich niegodziwość i powiedział: Czemu wystawiacie mnie na próbę, obłudnicy?
19 Montrez-moi la monnaie du tribut. Et ils lui apportèrent un denier.
Pokażcie mi monetę podatkową. I podali mu grosz.
20 Et il leur dit: De qui est cette image et cette inscription?
A on ich zapytał: Czyj to wizerunek i napis?
21 Ils lui disent: De César. Alors il leur dit: Rendez donc les choses de César à César, et les choses de Dieu à Dieu.
Odpowiedzieli mu: Cesarza. Wtedy powiedział im: Oddajcie więc cesarzowi to, co należy do cesarza, a Bogu to, co należy do Boga.
22 Et l’ayant entendu, ils furent étonnés; et le laissant, ils s’en allèrent.
A gdy to usłyszeli, zdziwili się, zostawili go i odeszli.
23 En ce jour-là, des sadducéens, qui disent qu’il n’y a pas de résurrection, vinrent à lui et l’interrogèrent,
Tego dnia przyszli do niego saduceusze, którzy mówią, że nie ma zmartwychwstania, i pytali go:
24 disant: Maître, Moïse dit: Si quelqu’un meurt n’ayant pas d’enfants, son frère épousera sa femme, et suscitera de la postérité à son frère.
Nauczycielu, Mojżesz powiedział: Jeśli ktoś umrze, nie mając dzieci, to jego brat ma ożenić się z jego żoną i wzbudzić potomstwo swemu bratu.
25 Or il y avait parmi nous sept frères; et le premier s’étant marié, mourut, et n’ayant pas de postérité, il laissa sa femme à son frère;
Było więc u nas siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, a nie mając potomstwa, zostawił żonę swemu bratu.
26 de la même manière le second aussi et le troisième, jusqu’au septième;
Podobnie drugi i trzeci, aż do siódmego.
27 et après eux tous, la femme aussi mourut.
A w końcu po wszystkich umarła też ta kobieta.
28 Dans la résurrection donc, duquel des sept sera-t-elle la femme, car tous l’ont eue?
Żoną którego z tych siedmiu będzie więc przy zmartwychwstaniu? Gdyż wszyscy ją mieli [za żonę].
29 Et Jésus, répondant, leur dit: Vous errez, ne connaissant pas les écritures, ni la puissance de Dieu;
A Jezus im odpowiedział: Błądzicie, nie znając Pisma ani mocy Boga.
30 car, dans la résurrection, on ne se marie ni on n’est donné en mariage, mais on est comme des anges de Dieu dans le ciel.
Przy zmartwychwstaniu bowiem ani nie będą się żenić, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie Boga w niebie.
31 Et quant à la résurrection des morts, n’avez-vous pas lu ce qui vous est dit par Dieu, disant:
A co do zmartwychwstania umarłych, czy nie czytaliście, co wam zostało powiedziane przez Boga:
32 « Moi, je suis le Dieu d’Abraham, et le Dieu d’Isaac, et le Dieu de Jacob »? Dieu n’est pas le Dieu des morts, mais des vivants.
Ja jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba? Bóg nie jest Bogiem umarłych, ale żywych.
33 Et les foules, ayant entendu [cela], s’étonnèrent de sa doctrine.
A tłumy, słysząc to, zdumiewały się jego nauką.
34 Et les pharisiens, ayant entendu dire qu’il avait fermé la bouche aux sadducéens, s’assemblèrent en un même lieu.
Lecz gdy faryzeusze usłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zeszli się razem.
35 Et l’un d’eux, docteur de la loi, l’interrogea pour l’éprouver, disant:
I jeden z nich, znawca prawa, wystawiając go na próbę, spytał:
36 Maître, quel est le grand commandement dans la loi?
Nauczycielu, które przykazanie w prawie jest największe?
37 Et il lui dit: « Tu aimeras le Seigneur ton Dieu de tout ton cœur, et de toute ton âme, et de toute ta pensée ».
A Jezus mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą i całym swym umysłem.
38 C’est là le grand et premier commandement.
To jest pierwsze i największe przykazanie.
39 Et le second lui est semblable: « Tu aimeras ton prochain comme toi-même ».
A drugie jest do niego podobne: Będziesz miłował swego bliźniego jak samego siebie.
40 De ces deux commandements dépendent la loi tout entière et les prophètes.
Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy.
41 Et les pharisiens étant assemblés, Jésus les interrogea,
A gdy faryzeusze byli zebrani, Jezus ich zapytał:
42 disant: Que vous semble-t-il du Christ? – de qui est-il fils? Ils lui disent: De David.
Co sądzicie o Chrystusie? Czyim jest synem? Odpowiedzieli mu: Dawida.
43 Il leur dit: Comment donc David, en Esprit, l’appelle-t-il seigneur, disant:
I powiedział im: Jakże więc Dawid w Duchu nazywa go Panem, mówiąc:
44 « Le Seigneur a dit à mon seigneur: Assieds-toi à ma droite, jusqu’à ce que je mette tes ennemis sous tes pieds »?
Powiedział Pan memu Panu: Siądź po mojej prawicy, aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy?
45 Si donc David l’appelle seigneur, comment est-il son fils?
Jeśli więc Dawid nazywa go Panem, to jakże może być jego synem?
46 Et personne ne pouvait lui répondre un mot; et personne, depuis ce jour-là, n’osa plus l’interroger.
I nikt nie mógł mu odpowiedzieć ani słowa. Od tego też dnia nikt nie śmiał go więcej pytać.
