Marc 14
1 Or, deux jours après, c’était la Pâque et les Pains sans levain. Et les principaux sacrificateurs et les scribes cherchaient comment ils pourraient se saisir de lui par ruse, et le faire mourir;
ததா³ நிஸ்தாரோத்ஸவகிண்வஹீநபூபோத்ஸவயோராரம்ப⁴ஸ்ய தி³நத்³வயே (அ)வஸி²ஷ்டே ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச கேநாபி ச²லேந யீஸு²ம்’ த⁴ர்த்தாம்’ ஹந்துஞ்ச ம்ரு’க³யாஞ்சக்ரிரே;
2 car ils disaient: Non pas pendant la fête, de peur qu’il n’y ait du tumulte parmi le peuple.
கிந்து லோகாநாம்’ கலஹப⁴யாதூ³சிரே, நசோத்ஸவகால உசிதமேததி³தி|
3 Et comme il était à Béthanie dans la maison de Simon le lépreux, et qu’il était à table, une femme vint, ayant un vase d’albâtre [plein] d’un parfum de nard pur et de grand prix; et, ayant brisé le vase, elle le répandit sur sa tête.
அநந்தரம்’ பை³த²நியாபுரே ஸி²மோநகுஷ்டி²நோ க்³ரு’ஹே யோஸௌ² போ⁴த்குமுபவிஷ்டே ஸதி காசித்³ யோஷித் பாண்ட³ரபாஷாணஸ்ய ஸம்புடகேந மஹார்க்⁴யோத்தமதைலம் ஆநீய ஸம்புடகம்’ ப⁴ம்’க்த்வா தஸ்யோத்தமாங்கே³ தைலதா⁴ராம்’ பாதயாஞ்சக்ரே|
4 Et quelques-uns étaient [là], qui s’indignaient en eux-mêmes et disaient: À quoi bon la perte de ce parfum?
தஸ்மாத் கேசித் ஸ்வாந்தே குப்யந்த: கதி²தவம்’ந்த: குதோயம்’ தைலாபவ்யய: ?
5 Car ce parfum aurait pu être vendu plus de 300 deniers, et être donné aux pauvres; et ils la reprenaient vivement.
யத்³யேதத் தைல வ்யக்ரேஷ்யத தர்ஹி முத்³ராபாத³ஸ²தத்ரயாத³ப்யதி⁴கம்’ தஸ்ய ப்ராப்தமூல்யம்’ த³ரித்³ரலோகேப்⁴யோ தா³துமஸ²க்ஷ்யத, கதா²மேதாம்’ கத²யித்வா தயா யோஷிதா ஸாகம்’ வாசாயுஹ்யந்|
6 Mais Jésus dit: Laissez-la; pourquoi lui donnez-vous du déplaisir? Elle a fait une bonne œuvre envers moi;
கிந்து யீஸு²ருவாச, குத ஏதஸ்யை க்ரு’ச்ச்²ரம்’ த³தா³ஸி? மஹ்யமியம்’ கர்ம்மோத்தமம்’ க்ரு’தவதீ|
7 car vous avez toujours les pauvres avec vous, et quand vous voudrez, vous pourrez leur faire du bien; mais moi, vous ne m’avez pas toujours.
த³ரித்³ரா: ஸர்வ்வதா³ யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ திஷ்ட²ந்தி, தஸ்மாத்³ யூயம்’ யதே³ச்ச²த² ததை³வ தாநுபகர்த்தாம்’ ஸ²க்நுத², கிந்த்வஹம்’ யுபா⁴பி⁴: ஸஹ நிரந்தரம்’ ந திஷ்டா²மி|
8 Ce qui était en son pouvoir, elle l’a fait; elle a anticipé [le moment] d’oindre mon corps pour ma sépulture.
அஸ்யா யதா²ஸாத்⁴யம்’ ததை²வாகரோதி³யம்’, ஸ்²மஸா²நயாபநாத் பூர்வ்வம்’ ஸமேத்ய மத்³வபுஷி தைலம் அமர்த்³த³யத்|
9 Et en vérité, je vous dis: en quelque lieu que cet évangile soit prêché dans le monde entier, on parlera aussi de ce que cette femme a fait, en mémoire d’elle.
அஹம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ யதா²ர்த²ம்’ கத²யாமி, ஜக³தாம்’ மத்⁴யே யத்ர யத்ர ஸுஸம்’வாதோ³யம்’ ப்ரசாரயிஷ்யதே தத்ர தத்ர யோஷித ஏதஸ்யா: ஸ்மரணார்த²ம்’ தத்க்ரு’தகர்ம்மைதத் ப்ரசாரயிஷ்யதே|
10 Et Judas Iscariote, l’un des douze, s’en alla vers les principaux sacrificateurs pour le leur livrer;
தத: பரம்’ த்³வாத³ஸா²நாம்’ ஸி²ஷ்யாணாமேக ஈஷ்கரியோதீயயிஹூதா³க்²யோ யீஸு²ம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிதும்’ ப்ரதா⁴நயாஜகாநாம்’ ஸமீபமியாய|
11 et ceux-ci, l’ayant entendu, s’en réjouirent et promirent de lui donner de l’argent; et il cherchait comment il le livrerait commodément.
தே தஸ்ய வாக்யம்’ ஸமாகர்ண்ய ஸந்துஷ்டா: ஸந்தஸ்தஸ்மை முத்³ரா தா³தும்’ ப்ரத்யஜாநத; தஸ்மாத் ஸ தம்’ தேஷாம்’ கரேஷு ஸமர்பணாயோபாயம்’ ம்ரு’க³யாமாஸ|
12 Et le premier jour des pains sans levain, lorsqu’on sacrifiait la pâque, ses disciples lui disent: Où veux-tu que nous allions préparer [ce qu’il faut], afin que tu manges la pâque?
அநந்தரம்’ கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்ஸவஸ்ய ப்ரத²மே(அ)ஹநி நிஸ்தாரோத்மவார்த²ம்’ மேஷமாரணாஸமயே ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ பப்ரச்ச²: குத்ர க³த்வா வயம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய போ⁴ஜ்யமாஸாத³யிஷ்யாம: ? கிமிச்ச²தி ப⁴வாந்?
13 Et il envoie deux de ses disciples et leur dit: Allez à la ville; et un homme portant une cruche d’eau viendra à votre rencontre; suivez-le.
ததா³நீம்’ ஸ தேஷாம்’ த்³வயம்’ ப்ரேரயந் ப³பா⁴ஷே யுவயோ: புரமத்⁴யம்’ க³தயோ: ஸதோ ர்யோ ஜந: ஸஜலகும்ப⁴ம்’ வஹந் யுவாம்’ ஸாக்ஷாத் கரிஷ்யதி தஸ்யைவ பஸ்²சாத்³ யாதம்’;
14 Et où qu’il entre, dites au maître de la maison: Le maître dit: Où est mon logis où je mangerai la pâque avec mes disciples?
ஸ யத் ஸத³நம்’ ப்ரவேக்ஷ்யதி தத்³ப⁴வநபதிம்’ வத³தம்’, கு³ருராஹ யத்ர ஸஸி²ஷ்யோஹம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவீயம்’ போ⁴ஜநம்’ கரிஷ்யாமி, ஸா போ⁴ஜநஸா²லா குத்ராஸ்தி?
15 Et lui vous montrera une grande chambre garnie, toute prête; apprêtez-nous là [ce qu’il faut].
தத: ஸ பரிஷ்க்ரு’தாம்’ ஸுஸஜ்ஜிதாம்’ ப்³ரு’ஹதீசஞ்ச யாம்’ ஸா²லாம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யதி தஸ்யாமஸ்மத³ர்த²ம்’ போ⁴ஜ்யத்³ரவ்யாண்யாஸாத³யதம்’|
16 Et ses disciples s’en allèrent et entrèrent dans la ville, et trouvèrent [tout] comme il leur avait dit; et ils apprêtèrent la pâque.
தத: ஸி²ஷ்யௌ ப்ரஸ்தா²ய புரம்’ ப்ரவிஸ்²ய ஸ யதோ²க்தவாந் ததை²வ ப்ராப்ய நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய போ⁴ஜ்யத்³ரவ்யாணி ஸமாஸாத³யேதாம்|
17 Et le soir étant venu, il vient avec les douze.
அநந்தரம்’ யீஸு²: ஸாயம்’காலே த்³வாத³ஸ²பி⁴: ஸி²ஷ்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஜகா³ம;
18 Et comme ils étaient à table et qu’ils mangeaient, Jésus dit: En vérité, je vous dis que l’un d’entre vous qui mange avec moi, me livrera.
ஸர்வ்வேஷு போ⁴ஜநாய ப்ரோபவிஷ்டேஷு ஸ தாநுதி³தவாந் யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வ்யாஹராமி, அத்ர யுஷ்மாகமேகோ ஜநோ யோ மயா ஸஹ பு⁴ம்’க்தே மாம்’ பரகேரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே|
19 Et ils commencèrent à s’attrister et à lui dire l’un après l’autre: Est-ce moi? Et un autre: Est-ce moi?
ததா³நீம்’ தே து³: கி²தா: ஸந்த ஏகைகஸ²ஸ்தம்’ ப்ரஷ்டுமாரப்³த⁴வந்த: ஸ கிமஹம்’? பஸ்²சாத்³ அந்ய ஏகோபி⁴த³தே⁴ ஸ கிமஹம்’?
20 Mais répondant, il leur dit: C’est l’un d’entre les douze qui trempe avec moi au plat.
தத: ஸ ப்ரத்யவத³த்³ ஏதேஷாம்’ த்³வாத³ஸா²நாம்’ யோ ஜநோ மயா ஸமம்’ போ⁴ஜநாபாத்ரே பாணிம்’ மஜ்ஜயிஷ்யதி ஸ ஏவ|
21 Le fils de l’homme s’en va, selon qu’il est écrit de lui; mais malheur à cet homme par qui le fils de l’homme est livré! Il aurait été bon pour cet homme-là qu’il ne soit pas né.
மநுஜதநயமதி⁴ யாத்³ரு’ஸ²ம்’ லிகி²தமாஸ்தே தத³நுரூபா க³திஸ்தஸ்ய ப⁴விஷ்யதி, கிந்து யோ ஜநோ மாநவஸுதம்’ ஸமர்பயிஷ்யதே ஹந்த தஸ்ய ஜந்மாபா⁴வே ஸதி ப⁴த்³ரமப⁴விஷ்யத்|
22 Et comme ils mangeaient, Jésus, ayant pris un pain [et] ayant béni, le rompit et le leur donna, et dit: Prenez; ceci est mon corps.
அபரஞ்ச தேஷாம்’ போ⁴ஜநஸமயே யீஸு²: பூபம்’ க்³ரு’ஹீத்வேஸ்²வரகு³ணாந் அநுகீர்த்ய ப⁴ங்க்த்வா தேப்⁴யோ த³த்த்வா ப³பா⁴ஷே, ஏதத்³ க்³ரு’ஹீத்வா பு⁴ஞ்ஜீத்⁴வம் ஏதந்மம விக்³ரஹரூபம்’|
23 Et ayant pris la coupe [et] ayant rendu grâces, il la leur donna; et ils en burent tous.
அநந்தரம்’ ஸ கம்’ஸம்’ க்³ரு’ஹீத்வேஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் கீர்த்தயித்வா தேப்⁴யோ த³தௌ³, ததஸ்தே ஸர்வ்வே பபு: |
24 Et il leur dit: Ceci est mon sang, le [sang] de la nouvelle alliance, qui est versé pour plusieurs.
அபரம்’ ஸ தாநவாதீ³த்³ ப³ஹூநாம்’ நிமித்தம்’ பாதிதம்’ மம நவீநநியமரூபம்’ ஸோ²ணிதமேதத்|
25 En vérité, je vous dis que je ne boirai plus du fruit de la vigne, jusqu’à ce jour où je le boirai nouveau dans le royaume de Dieu.
யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யே யாவத் ஸத்³யோஜாதம்’ த்³ராக்ஷாரஸம்’ ந பாஸ்யாமி, தாவத³ஹம்’ த்³ராக்ஷாப²லரஸம்’ புந ர்ந பாஸ்யாமி|
26 Et ayant chanté une hymne, ils sortirent [et s’en allèrent] à la montagne des Oliviers.
தத³நந்தரம்’ தே கீ³தமேகம்’ ஸம்’கீ³ய ப³ஹி ர்ஜைதுநம்’ ஸி²க²ரிணம்’ யயு:
27 Et Jésus leur dit: Vous serez tous scandalisés; car il est écrit: « Je frapperai le berger, et les brebis seront dispersées »;
அத² யீஸு²ஸ்தாநுவாச நிஸா²யாமஸ்யாம்’ மயி யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ப்ரத்யூஹோ ப⁴விஷ்யதி யதோ லிகி²தமாஸ்தே யதா², மேஷாணாம்’ ரக்ஷகஞ்சாஹம்’ ப்ரஹரிஷ்யாமி வை தத: | மேஷாணாம்’ நிவஹோ நூநம்’ ப்ரவிகீர்ணோ ப⁴விஷ்யதி|
28 mais après que je serai ressuscité, j’irai devant vous en Galilée.
கந்து மது³த்தா²நே ஜாதே யுஷ்மாகமக்³ரே(அ)ஹம்’ கா³லீலம்’ வ்ரஜிஷ்யாமி|
29 Et Pierre lui dit: Si même tous étaient scandalisés, je ne le serai pourtant pas, moi.
ததா³ பிதர: ப்ரதிப³பா⁴ஷே, யத்³யபி ஸர்வ்வேஷாம்’ ப்ரத்யூஹோ ப⁴வதி ததா²பி மம நைவ ப⁴விஷ்யதி|
30 Et Jésus lui dit: En vérité, je te dis qu’aujourd’hui, cette nuit-ci, avant que le coq ait chanté deux fois, toi, tu me renieras trois fois.
ததோ யீஸு²ருக்தாவாந் அஹம்’ துப்⁴யம்’ தத்²யம்’ கத²யாமி, க்ஷணாதா³யாமத்³ய குக்குடஸ்ய த்³விதீயவாரரவணாத் பூர்வ்வம்’ த்வம்’ வாரத்ரயம்’ மாமபஹ்நோஷ்யஸே|
31 Mais [Pierre] disait encore plus fortement: Quand il me faudrait mourir avec toi, je ne te renierai point. Et ils dirent tous aussi la même chose.
கிந்து ஸ கா³ட⁴ம்’ வ்யாஹரத்³ யத்³யபி த்வயா ஸார்த்³த⁴ம்’ மம ப்ராணோ யாதி ததா²பி கத²மபி த்வாம்’ நாபஹ்நோஷ்யே; ஸர்வ்வே(அ)பீதரே ததை²வ ப³பா⁴ஷிரே|
32 Et ils viennent en un lieu dont le nom était Gethsémané. Et il dit à ses disciples: Asseyez-vous ici, jusqu’à ce que j’aie prié.
அபரஞ்ச தேஷு கே³த்ஸி²மாநீநாமகம்’ ஸ்தா²ந க³தேஷு ஸ ஸி²ஷ்யாந் ஜகா³த³, யாவத³ஹம்’ ப்ரார்த²யே தாவத³த்ர ஸ்தா²நே யூயம்’ ஸமுபவிஸ²த|
33 Et il prend avec lui Pierre et Jacques et Jean; et il commença à être saisi d’effroi et fort angoissé.
அத² ஸ பிதரம்’ யாகூப³ம்’ யோஹநஞ்ச க்³ரு’ஹீத்வா வவ்ராஜ; அத்யந்தம்’ த்ராஸிதோ வ்யாகுலிதஸ்²ச தேப்⁴ய: கத²யாமாஸ,
34 Et il leur dit: Mon âme est saisie de tristesse jusqu’à la mort; demeurez ici et veillez.
நித⁴நகாலவத் ப்ராணோ மே(அ)தீவ த³: க²மேதி, யூயம்’ ஜாக்³ரதோத்ர ஸ்தா²நே திஷ்ட²த|
35 Et s’en allant un peu plus avant, il se jeta contre terre, et il priait que, s’il était possible, l’heure passe loin de lui.
தத: ஸ கிஞ்சித்³தூ³ரம்’ க³த்வா பூ⁴மாவதோ⁴முக²: பதித்வா ப்ரார்தி²தவாநேதத், யதி³ ப⁴விதும்’ ஸ²க்யம்’ தர்ஹி து³: க²ஸமயோயம்’ மத்தோ தூ³ரீப⁴வது|
36 Et il disait: Abba, Père, toutes choses te sont possibles; fais passer cette coupe loin de moi; toutefois non pas ce que je veux, moi, mais ce que tu veux, toi!
அபரமுதி³தவாந் ஹே பித ர்ஹே பித: ஸர்வ்வேம்’ த்வயா ஸாத்⁴யம்’, ததோ ஹேதோரிமம்’ கம்’ஸம்’ மத்தோ தூ³ரீகுரு, கிந்து தந் மமேச்சா²தோ ந தவேச்சா²தோ ப⁴வது|
37 Et il vient, et les trouve dormant; et il dit à Pierre: Simon, tu dors? Tu n’as pu veiller une heure?
தத: பரம்’ ஸ ஏத்ய தாந் நித்³ரிதாந் நிரீக்ஷ்ய பிதரம்’ ப்ரோவாச, ஸி²மோந் த்வம்’ கிம்’ நித்³ராஸி? க⁴டிகாமேகாம் அபி ஜாக³ரிதும்’ ந ஸ²க்நோஷி?
38 Veillez et priez, afin que vous n’entriez pas en tentation; l’esprit est prompt, mais la chair est faible.
பரீக்ஷாயாம்’ யதா² ந பதத² தத³ர்த²ம்’ ஸசேதநா: ஸந்த: ப்ரார்த²யத்⁴வம்’; மந உத்³யுக்தமிதி ஸத்யம்’ கிந்து வபுரஸ²க்திகம்’|
39 Et il s’en alla de nouveau, et il pria, disant les mêmes paroles.
அத² ஸ புநர்வ்ரஜித்வா பூர்வ்வவத் ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே|
40 Et s’en étant retourné, il les trouva de nouveau dormant (car leurs yeux étaient appesantis); et ils ne savaient que lui répondre.
பராவ்ரு’த்யாக³த்ய புநரபி தாந் நித்³ரிதாந் த³த³ர்ஸ² ததா³ தேஷாம்’ லோசநாநி நித்³ரயா பூர்ணாநி, தஸ்மாத்தஸ்மை கா கதா² கத²யிதவ்யா த ஏதத்³ போ³த்³து⁴ம்’ ந ஸே²கு: |
41 Et il vient pour la troisième fois et leur dit: Dormez dorénavant et reposez-vous; il suffit, l’heure est venue; voici, le fils de l’homme est livré entre les mains des pécheurs.
தத: பரம்’ த்ரு’தீயவாரம்’ ஆக³த்ய தேப்⁴யோ (அ)கத²யத்³ இதா³நீமபி ஸ²யித்வா விஸ்²ராம்யத²? யதே²ஷ்டம்’ ஜாதம்’, ஸமயஸ்²சோபஸ்தி²த: பஸ்²யத மாநவதநய: பாபிலோகாநாம்’ பாணிஷு ஸமர்ப்யதே|
42 Levez-vous, allons; voici, celui qui me livre s’est approché.
உத்திஷ்ட²த, வயம்’ வ்ரஜாமோ யோ ஜநோ மாம்’ பரபாணிஷு ஸமர்பயிஷ்யதே பஸ்²யத ஸ ஸமீபமாயாத: |
43 Et aussitôt, comme il parlait encore, Judas, l’un des douze, se trouve là, et avec lui une grande foule avec des épées et des bâtons, de la part des principaux sacrificateurs et des scribes et des anciens.
இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யதி ஸ, ஏதர்ஹித்³வாத³ஸா²நாமேகோ யிஹூதா³ நாமா ஸி²ஷ்ய: ப்ரதா⁴நயாஜகாநாம் உபாத்⁴யாயாநாம்’ ப்ராசீநலோகாநாஞ்ச ஸந்நிதே⁴: க²ங்க³லகு³ட³தா⁴ரிணோ ப³ஹுலோகாந் க்³ரு’ஹீத்வா தஸ்ய ஸமீப உபஸ்தி²தவாந்|
44 Et celui qui le livrait leur avait donné un signe, disant: Celui que j’embrasserai, c’est lui; saisissez-le, et emmenez-le sûrement.
அபரஞ்சாஸௌ பரபாணிஷு ஸமர்பயிதா பூர்வ்வமிதி ஸங்கேதம்’ க்ரு’தவாந் யமஹம்’ சும்பி³ஷ்யாமி ஸ ஏவாஸௌ தமேவ த்⁴ரு’த்வா ஸாவதா⁴நம்’ நயத|
45 Et quand il fut venu, aussitôt s’approchant de lui, il dit: Rabbi, Rabbi! et il l’embrassa avec empressement.
அதோ ஹேதோ: ஸ ஆக³த்யைவ யோஸோ²: ஸவித⁴ம்’ க³த்வா ஹே கு³ரோ ஹே கு³ரோ, இத்யுக்த்வா தம்’ சுசும்ப³|
46 Et ils mirent les mains sur lui et se saisirent de lui.
ததா³ தே தது³பரி பாணீநர்பயித்வா தம்’ த³த்⁴நு: |
47 Et l’un de ceux qui étaient là présents, ayant tiré l’épée, frappa l’esclave du souverain sacrificateur, et lui emporta l’oreille.
ததஸ்தஸ்ய பார்ஸ்²வஸ்தா²நாம்’ லோகாநாமேக: க²ங்க³ம்’ நிஷ்கோஷயந் மஹாயாஜகஸ்ய தா³ஸமேகம்’ ப்ரஹ்ரு’த்ய தஸ்ய கர்ணம்’ சிச்சே²த³|
48 Et Jésus, répondant, leur dit: Êtes-vous sortis comme après un brigand, avec des épées et des bâtons, pour me prendre?
பஸ்²சாத்³ யீஸு²ஸ்தாந் வ்யாஜஹார க²ங்கா³ந் லகு³டா³ம்’ஸ்²ச க்³ரு’ஹீத்வா மாம்’ கிம்’ சௌரம்’ த⁴ர்த்தாம்’ ஸமாயாதா: ?
49 J’étais tous les jours avec vous, enseignant dans le temple, et vous ne vous êtes pas saisis de moi; mais c’est afin que les écritures soient accomplies.
மத்⁴யேமந்தி³ரம்’ ஸமுபதி³ஸ²ந் ப்ரத்யஹம்’ யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ ஸ்தி²தவாநதஹம்’, தஸ்மிந் காலே யூயம்’ மாம்’ நாதீ³த⁴ரத, கிந்த்வநேந ஸா²ஸ்த்ரீயம்’ வசநம்’ ஸேத⁴நீயம்’|
50 Et tous le laissèrent et s’enfuirent.
ததா³ ஸர்வ்வே ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ பரித்யஜ்ய பலாயாஞ்சக்ரிரே|
51 Et un certain jeune homme le suivit, enveloppé d’une toile de fin lin sur le corps nu; et ils le saisissent;
அதை²கோ யுவா மாநவோ நக்³நகாயே வஸ்த்ரமேகம்’ நிதா⁴ய தஸ்ய பஸ்²சாத்³ வ்ரஜந் யுவலோகை ர்த்⁴ரு’தோ
52 et, abandonnant la toile de fin lin, il leur échappa tout nu.
வஸ்த்ரம்’ விஹாய நக்³ந: பலாயாஞ்சக்ரே|
53 Et ils amenèrent Jésus au souverain sacrificateur; et tous les principaux sacrificateurs et les anciens et les scribes s’assemblent auprès de lui.
அபரஞ்ச யஸ்மிந் ஸ்தா²நே ப்ரதா⁴நயாஜகா உபாத்⁴யாயா: ப்ராசீநலோகாஸ்²ச மஹாயாஜகேந ஸஹ ஸத³ஸி ஸ்தி²தாஸ்தஸ்மிந் ஸ்தா²நே மஹாயாஜகஸ்ய ஸமீபம்’ யீஸு²ம்’ நிந்யு: |
54 Et Pierre le suivit de loin, jusque dans l’intérieur du palais du souverain sacrificateur, et il s’assit avec les huissiers, et se chauffait près du feu.
பிதரோ தூ³ரே தத்பஸ்²சாத்³ இத்வா மஹாயாஜகஸ்யாட்டாலிகாம்’ ப்ரவிஸ்²ய கிங்கரை: ஸஹோபவிஸ்²ய வஹ்நிதாபம்’ ஜக்³ராஹ|
55 Or les principaux sacrificateurs et tout le sanhédrin cherchaient [quelque] témoignage contre Jésus, pour le faire mourir; et ils n’en trouvaient point.
ததா³நீம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகா மந்த்ரிணஸ்²ச யீஸு²ம்’ கா⁴தயிதும்’ தத்ப்ராதிகூல்யேந ஸாக்ஷிணோ ம்ரு’க³யாஞ்சக்ரிரே, கிந்து ந ப்ராப்தா: |
56 Car plusieurs portaient de faux témoignages contre lui; et les témoignages ne s’accordaient pas.
அநேகைஸ்தத்³விருத்³த⁴ம்’ ம்ரு’ஷாஸாக்ஷ்யே த³த்தேபி தேஷாம்’ வாக்யாநி ந ஸமக³ச்ச²ந்த|
57 Et quelques-uns s’élevèrent et portèrent un faux témoignage contre lui, disant:
ஸர்வ்வஸே²ஷே கியந்த உத்தா²ய தஸ்ய ப்ராதிகூல்யேந ம்ரு’ஷாஸாக்ஷ்யம்’ த³த்த்வா கத²யாமாஸு: ,
58 Nous l’avons entendu disant: Moi, je détruirai ce temple qui est fait de main, et en trois jours j’en bâtirai un autre qui ne sera pas fait de main.
இத³ம்’ கரக்ரு’தமந்தி³ரம்’ விநாஸ்²ய தி³நத்ரயமத்⁴யே புநரபரம் அகரக்ரு’தம்’ மந்தி³ரம்’ நிர்ம்மாஸ்யாமி, இதி வாக்யம் அஸ்ய முகா²த் ஸ்²ருதமஸ்மாபி⁴ரிதி|
59 Et ainsi non plus leur témoignage ne s’accordait pas.
கிந்து தத்ராபி தேஷாம்’ ஸாக்ஷ்யகதா² ந ஸங்கா³தா: |
60 Et le souverain sacrificateur, se levant devant tous, interrogea Jésus, disant: Ne réponds-tu rien? De quoi ceux-ci témoignent-ils contre toi?
அத² மஹாயாஜகோ மத்⁴யேஸப⁴ம் உத்தா²ய யீஸு²ம்’ வ்யாஜஹார, ஏதே ஜநாஸ்த்வயி யத் ஸாக்ஷ்யமது³: த்வமேதஸ்ய கிமப்யுத்தரம்’ கிம்’ ந தா³ஸ்யஸி?
61 Et il garda le silence, et ne répondit rien. Le souverain sacrificateur l’interrogea encore, et lui dit: Toi, tu es le Christ, le Fils du Béni?
கிந்து ஸ கிமப்யுத்தரம்’ ந த³த்வா மௌநீபூ⁴ய தஸ்யௌ; ததோ மஹாயாஜக: புநரபி தம்’ ப்ரு’ஷ்டாவாந் த்வம்’ ஸச்சிதா³நந்த³ஸ்ய தநயோ (அ)பி⁴ஷிக்தஸ்த்ரதா?
62 Et Jésus dit: Je le suis; et vous verrez le fils de l’homme assis à la droite de la puissance, et venant avec les nuées du ciel.
ததா³ யீஸு²ஸ்தம்’ ப்ரோவாச ப⁴வாம்யஹம் யூயஞ்ச ஸர்வ்வஸ²க்திமதோ த³க்ஷீணபார்ஸ்²வே ஸமுபவிஸ²ந்தம்’ மேக⁴ மாருஹ்ய ஸமாயாந்தஞ்ச மநுஷ்யபுத்ரம்’ ஸந்த்³ரக்ஷ்யத²|
63 Et le souverain sacrificateur, ayant déchiré ses vêtements, dit: Qu’avons-nous encore besoin de témoins?
ததா³ மஹாயாஜக: ஸ்வம்’ வமநம்’ சி²த்வா வ்யாவஹரத்
64 Vous avez entendu le blasphème: que vous en semble? Et tous le condamnèrent comme méritant la mort.
கிமஸ்மாகம்’ ஸாக்ஷிபி⁴: ப்ரயோஜநம்? ஈஸ்²வரநிந்தா³வாக்யம்’ யுஷ்மாபி⁴ரஸ்²ராவி கிம்’ விசாரயத²? ததா³நீம்’ ஸர்வ்வே ஜக³து³ரயம்’ நித⁴நத³ண்ட³மர்ஹதி|
65 Et quelques-uns se mirent à cracher contre lui, et à lui couvrir le visage, et à lui donner des soufflets, et à lui dire: Prophétise. Et les huissiers le frappaient de leurs mains.
தத: கஸ்²சித் கஸ்²சித் தத்³வபுஷி நிஷ்டீ²வம்’ நிசிக்ஷேப ததா² தந்முக²மாச்சா²த்³ய சபேடேந ஹத்வா க³தி³தவாந் க³ணயித்வா வத³, அநுசராஸ்²ச சபேடைஸ்தமாஜக்⁴நு:
66 Et comme Pierre était en bas, dans la cour, une des servantes du souverain sacrificateur vient,
தத: பரம்’ பிதரே(அ)ட்டாலிகாத⁴: கோஷ்டே² திஷ்ட²தி மஹாயாஜகஸ்யைகா தா³ஸீ ஸமேத்ய
67 et, apercevant Pierre qui se chauffait, elle le regarda et dit: Et toi, tu étais avec le Nazarénien Jésus.
தம்’ விஹ்நிதாபம்’ க்³ரு’ஹ்லந்தம்’ விலோக்ய தம்’ ஸுநிரீக்ஷ்ய ப³பா⁴ஷே த்வமபி நாஸரதீயயீஸோ²: ஸங்கி³நாம் ஏகோ ஜந ஆஸீ: |
68 Et il le nia, disant: Je ne sais ni n’entends ce que tu dis. Et il sortit dehors dans le vestibule; et le coq chanta.
கிந்து ஸோபஹ்நுத்ய ஜகா³த³ தமஹம்’ ந வத்³மி த்வம்’ யத் கத²யமி தத³ப்யஹம்’ ந பு³த்³த்⁴யே| ததா³நீம்’ பிதரே சத்வரம்’ க³தவதி குக்குடோ ருராவ|
69 Et la servante, l’apercevant encore, se mit à dire à ceux qui étaient là: Celui-ci est de ces gens-là.
அதா²ந்யா தா³ஸீ பிதரம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸமீபஸ்தா²ந் ஜநாந் ஜகா³த³ அயம்’ தேஷாமேகோ ஜந: |
70 Et il le nia de nouveau. Et encore un peu après, ceux qui étaient là présents dirent à Pierre: Certainement tu es de ces gens-là; car aussi tu es Galiléen.
தத: ஸ த்³விதீயவாரம் அபஹ்நுதவாந் பஸ்²சாத் தத்ரஸ்தா² லோகா: பிதரம்’ ப்ரோசுஸ்த்வமவஸ்²யம்’ தேஷாமேகோ ஜந: யதஸ்த்வம்’ கா³லீலீயோ நர இதி தவோச்சாரணம்’ ப்ரகாஸ²யதி|
71 Et il se mit à faire des imprécations et à jurer: Je ne connais pas cet homme dont vous parlez.
ததா³ ஸ ஸ²பதா²பி⁴ஸா²பௌ க்ரு’த்வா ப்ரோவாச யூயம்’ கதா²ம்’ கத²யத² தம்’ நரம்’ ந ஜாநே(அ)ஹம்’|
72 Et le coq chanta pour la seconde fois. Et Pierre se ressouvint de la parole que Jésus lui avait dite: Avant que le coq chante deux fois, tu me renieras trois fois. Et en y pensant, il pleura.
ததா³நீம்’ த்³விதீயவாரம்’ குக்குடோ (அ)ராவீத்| குக்குடஸ்ய த்³விதீயரவாத் பூர்வ்வம்’ த்வம்’ மாம்’ வாரத்ரயம் அபஹ்நோஷ்யஸி, இதி யத்³வாக்யம்’ யீஸு²நா ஸமுதி³தம்’ தத் ததா³ ஸம்’ஸ்ம்ரு’த்ய பிதரோ ரோதி³தும் ஆரப⁴த|
