Luc 2
1 Or il arriva, en ces jours-là, qu’un décret fut rendu de la part de César Auguste, [portant] qu’il soit fait un recensement de toute la terre habitée.
අපරඤ්ච තස්මින් කාලේ රාජ්‍යස්‍ය සර්ව්වේෂාං ලෝකානාං නාමානි ලේඛයිතුම් අගස්තකෛසර ආඥාපයාමාස|
2 (Le recensement lui-même se fit seulement lorsque Cyrénius eut le gouvernement de la Syrie.)
තදනුසාරේණ කුරීණියනාමනි සුරියාදේශස්‍ය ශාසකේ සති නාමලේඛනං ප්‍රාරේභේ|
3 Et tous allaient pour être enregistrés, chacun en sa propre ville.
අතෝ හේතෝ ර්නාම ලේඛිතුං සර්ව්වේ ජනාඃ ස්වීයං ස්වීයං නගරං ජග්මුඃ|
4 Et Joseph aussi monta de Galilée, de la ville de Nazareth, en Judée, dans la ville de David qui est appelée Bethléhem, parce qu’il était de la maison et de la famille de David,
තදානීං යූෂඵ් නාම ලේඛිතුං වාග්දත්තයා ස්වභාර‍්‍ය්‍යයා ගර්බ්භවත්‍යා මරියමා සහ ස්වයං දායූදඃ සජාතිවංශ ඉති කාරණාද් ගාලීල්ප්‍රදේශස්‍ය නාසරත්නගරාද්
5 pour être enregistré avec Marie, la femme qui lui était fiancée, laquelle était enceinte.
යිහූදාප්‍රදේශස්‍ය බෛත්ලේහමාඛ්‍යං දායූද්නගරං ජගාම|
6 Et il arriva, pendant qu’ils étaient là, que les jours où elle devait accoucher s’accomplirent;
අන්‍යච්ච තත්‍ර ස්ථානේ තයෝස්තිෂ්ඨතෝඃ සතෝ ර්මරියමඃ ප්‍රසූතිකාල උපස්ථිතේ
7 et elle mit au monde son fils premier-né, et l’emmaillota, et le coucha dans la crèche, parce qu’il n’y avait pas de place pour eux dans l’hôtellerie.
සා තං ප්‍රථමසුතං ප්‍රාසෝෂ්ට කින්තු තස්මින් වාසගෘහේ ස්ථානාභාවාද් බාලකං වස්ත්‍රේණ වේෂ්ටයිත්වා ගෝශාලායාං ස්ථාපයාමාස|
8 Et il y avait dans la même contrée des bergers demeurant aux champs, et gardant leur troupeau durant les veilles de la nuit.
අනන්තරං යේ කියන්තෝ මේෂපාලකාඃ ස්වමේෂව්‍රජරක්‍ෂායෛ තත්ප්‍රදේශේ ස්ථිත්වා රජන්‍යාං ප්‍රාන්තරේ ප්‍රහරිණඃ කර්ම්ම කුර්ව්වන්ති,
9 Et voici, un ange du Seigneur se trouva avec eux, et la gloire du Seigneur resplendit autour d’eux; et ils furent saisis d’une fort grande peur.
තේෂාං සමීපං පරමේශ්වරස්‍ය දූත ආගත්‍යෝපතස්ථෞ; තදා චතුෂ්පාර්ශ්වේ පරමේශ්වරස්‍ය තේජසඃ ප්‍රකාශිතත්වාත් තේ(අ)තිශශඞ්කිරේ|
10 Et l’ange leur dit: N’ayez point de peur, car voici, je vous annonce un grand sujet de joie qui sera pour tout le peuple;
තදා ස දූත උවාච මා භෛෂ්ට පශ්‍යතාද්‍ය දායූදඃ පුරේ යුෂ්මන්නිමිත්තං ත්‍රාතා ප්‍රභුඃ ඛ්‍රීෂ්ටෝ(අ)ජනිෂ්ට,
11 car aujourd’hui, dans la cité de David, vous est né un sauveur, qui est le Christ, le Seigneur.
සර්ව්වේෂාං ලෝකානාං මහානන්දජනකම් ඉමං මඞ්ගලවෘත්තාන්තං යුෂ්මාන් ඥාපයාමි|
12 Et ceci en est le signe pour vous, c’est que vous trouverez un petit enfant emmailloté et couché dans une crèche.
යූයං (තත්ස්ථානං ගත්වා) වස්ත්‍රවේෂ්ටිතං තං බාලකං ගෝශාලායාං ශයනං ද්‍රක්‍ෂ්‍යථ යුෂ්මාන් ප්‍රතීදං චිහ්නං භවිෂ්‍යති|
13 Et soudain il y eut avec l’ange une multitude de l’armée céleste, louant Dieu, et disant:
දූත ඉමාං කථාං කථිතවති තත්‍රාකස්මාත් ස්වර්ගීයාඃ පෘතනා ආගත්‍ය කථාම් ඉමාං කථයිත්වේශ්වරස්‍ය ගුණානන්වවාදිෂුඃ, යථා,
14 Gloire à Dieu dans les lieux très hauts; et sur la terre, paix; et bon plaisir dans les hommes!
සර්ව්වෝර්ද්ව්වස්ථෛරීශ්වරස්‍ය මහිමා සම්ප්‍රකාශ්‍යතාං| ශාන්තිර්භූයාත් පෘථිව්‍යාස්තු සන්තෝෂශ්ච නරාන් ප්‍රති||
15 Et il arriva, lorsque les anges s’en furent allés d’avec eux au ciel, que les bergers dirent entre eux: Allons donc jusqu’à Bethléhem, et voyons cette chose qui est arrivée que le Seigneur nous a fait connaître.
තතඃ පරං තේෂාං සන්නිධේ ර්දූතගණේ ස්වර්ගං ගතේ මේෂපාලකාඃ පරස්පරම් අවේචන් ආගච්ඡත ප්‍රභුඃ පරමේශ්වරෝ යාං ඝටනාං ඥාපිතවාන් තස්‍යා යාථර‍්‍යං ඥාතුං වයමධුනා බෛත්ලේහම්පුරං යාමඃ|
16 Et ils allèrent en hâte, et ils trouvèrent Marie et Joseph, et le petit enfant couché dans la crèche.
පශ්චාත් තේ තූර්ණං ව්‍රජිත්වා මරියමං යූෂඵං ගෝශාලායාං ශයනං බාලකඤ්ච දදෘශුඃ|
17 Et l’ayant vu, ils divulguèrent la parole qui leur avait été dite touchant ce petit enfant.
ඉත්ථං දෘෂ්ට්වා බාලකස්‍යාර්ථේ ප්‍රෝක්තාං සර්ව්වකථාං තේ ප්‍රාචාරයාඤ්චක්‍රුඃ|
18 Et tous ceux qui l’entendirent s’étonnèrent des choses qui leur étaient dites par les bergers.
තතෝ යේ ලෝකා මේෂරක්‍ෂකාණාං වදනේභ්‍යස්තාං වාර්ත්තාං ශුශ්‍රුවුස්තේ මහාශ්චර‍්‍ය්‍යං මේනිරේ|
19 Et Marie gardait toutes ces choses par-devers elle, les repassant dans son cœur.
කින්තු මරියම් ඒතත්සර්ව්වඝටනානාං තාත්පර‍්‍ය්‍යං විවිච්‍ය මනසි ස්ථාපයාමාස|
20 Et les bergers s’en retournèrent, glorifiant et louant Dieu de toutes les choses qu’ils avaient entendues et vues, selon qu’il leur en avait été parlé.
තත්පශ්චාද් දූතවිඥප්තානුරූපං ශ්‍රුත්වා දෘෂ්ට්වා ච මේෂපාලකා ඊශ්වරස්‍ය ගුණානුවාදං ධන්‍යවාදඤ්ච කුර්ව්වාණාඃ පරාවෘත්‍ය යයුඃ|
21 Et quand huit jours furent accomplis pour le circoncire, son nom fut appelé Jésus, nom duquel il avait été appelé par l’ange avant qu’il soit conçu dans le ventre.
අථ බාලකස්‍ය ත්වක්ඡේදනකාලේ(අ)ෂ්ටමදිවසේ සමුපස්ථිතේ තස්‍ය ගර්බ්භස්ථිතේඃ පුර්ව්වං ස්වර්ගීයදූතෝ යථාඥාපයත් තදනුරූපං තේ තන්නාමධේයං යීශුරිති චක්‍රිරේ|
22 Et quand les jours de leur purification, selon la loi de Moïse, furent accomplis, ils le portèrent à Jérusalem, pour le présenter au Seigneur
තතඃ පරං මූසාලිඛිතව්‍යවස්ථායා අනුසාරේණ මරියමඃ ශුචිත්වකාල උපස්ථිතේ,
23 (selon qu’il est écrit dans la loi du Seigneur, que tout mâle qui ouvre la matrice sera appelé saint au Seigneur),
"ප්‍රථමජඃ සර්ව්වඃ පුරුෂසන්තානඃ පරමේශ්වරේ සමර්ප්‍යතාං," ඉති පරමේශ්වරස්‍ය ව්‍යවස්ථයා
24 et pour offrir un sacrifice, selon ce qui est prescrit dans la loi du Seigneur, une paire de tourterelles ou deux jeunes colombes.
යීශුං පරමේශ්වරේ සමර්පයිතුම් ශාස්ත්‍රීයවිධ්‍යුක්තං කපෝතද්වයං පාරාවතශාවකද්වයං වා බලිං දාතුං තේ තං ගෘහීත්වා යිරූශාලමම් ආයයුඃ|
25 Et voici, il y avait à Jérusalem un homme dont le nom était Siméon; et cet homme était juste et pieux, et il attendait la consolation d’Israël; et l’Esprit Saint était sur lui.
යිරූශාලම්පුරනිවාසී ශිමියෝන්නාමා ධාර්ම්මික ඒක ආසීත් ස ඉස්‍රායේලඃ සාන්ත්වනාමපේක්‍ෂ්‍ය තස්ථෞ කිඤ්ච පවිත්‍ර ආත්මා තස්මින්නාවිර්භූතඃ|
26 Et il avait été averti divinement par l’Esprit Saint qu’il ne verrait pas la mort, que premièrement il n’ait vu le Christ du Seigneur.
අපරං ප්‍රභුණා පරමේශ්වරේණාභිෂික්තේ ත්‍රාතරි ත්වයා න දෘෂ්ටේ ත්වං න මරිෂ්‍යසීති වාක්‍යං පවිත්‍රේණ ආත්මනා තස්ම ප්‍රාකථ්‍යත|
27 Et il vint par l’Esprit dans le temple; et comme les parents apportaient le petit enfant Jésus pour faire à son égard selon l’usage de la loi,
අපරඤ්ච යදා යීශෝඃ පිතා මාතා ච තදර්ථං ව්‍යවස්ථානුරූපං කර්ම්ම කර්ත්තුං තං මන්දිරම් ආනින්‍යතුස්තදා
28 il le prit entre ses bras et bénit Dieu et dit:
ශිමියෝන් ආත්මන ආකර්ෂණේන මන්දිරමාගත්‍ය තං ක්‍රෝඩේ නිධාය ඊශ්වරස්‍ය ධන්‍යවාදං කෘත්වා කථයාමාස, යථා,
29 Maintenant, Seigneur, tu laisses aller ton esclave en paix selon ta parole;
හේ ප්‍රභෝ තව දාසෝයං නිජවාක්‍යානුසාරතඃ| ඉදානීන්තු සකල්‍යාණෝ භවතා සංවිසෘජ්‍යතාම්|
30 car mes yeux ont vu ton salut,
යතඃ සකලදේශස්‍ය දීප්තයේ දීප්තිරූපකං|
31 lequel tu as préparé devant la face de tous les peuples:
ඉස්‍රායේලීයලෝකස්‍ය මහාගෞරවරූපකං|
32 une lumière pour la révélation des nations, et la gloire de ton peuple Israël.
යං ත්‍රායකං ජනානාන්තු සම්මුඛේ ත්වමජීජනඃ| සඒව විද්‍යතේ(අ)ස්මාකං ධ්‍රවං නයනනගෝචරේ||
33 Et son père et sa mère s’étonnaient des choses qui étaient dites de lui.
තදානීං තේනෝක්තා ඒතාඃ සකලාඃ කථාඃ ශ්‍රුත්වා තස්‍ය මාතා යූෂඵ් ච විස්මයං මේනාතේ|
34 Et Siméon les bénit et dit à Marie sa mère: Voici, celui-ci est mis pour la chute et le relèvement de plusieurs en Israël, et pour un signe que l’on contredira
තතඃ පරං ශිමියෝන් තේභ්‍ය ආශිෂං දත්ත්වා තන්මාතරං මරියමම් උවාච, පශ්‍ය ඉස්‍රායේලෝ වංශමධ්‍යේ බහූනාං පාතනායෝත්ථාපනාය ච තථා විරෝධපාත්‍රං භවිතුං, බහූනාං ගුප්තමනෝගතානාං ප්‍රකටීකරණාය බාලකෝයං නියුක්තෝස්ති|
35 (et même une épée transpercera ta propre âme), en sorte que les pensées de plusieurs cœurs soient révélées.
තස්මාත් තවාපි ප්‍රාණාඃ ශූලේන ව්‍යත්ස්‍යන්තේ|
36 Et il y avait Anne, une prophétesse, fille de Phanuel, de la tribu d’Aser (elle était fort avancée en âge, ayant vécu avec un mari sept ans depuis sa virginité,
අපරඤ්ච ආශේරස්‍ය වංශීයඵිනූයේලෝ දුහිතා හන්නාඛ්‍යා අතිජරතී භවිෂ්‍යද්වාදින්‍යේකා යා විවාහාත් පරං සප්ත වත්සරාන් පත්‍යා සහ න්‍යවසත් තතෝ විධවා භූත්වා චතුරශීතිවර්ෂවයඃපර‍්‍ය්‍යනතං
37 et veuve d’environ 84 ans), qui ne quittait pas le temple, servant [Dieu] en jeûnes et en prières, nuit et jour;
මන්දිරේ ස්ථිත්වා ප්‍රාර්ථනෝපවාසෛර්දිවානිශම් ඊශ්වරම් අසේවත සාපි ස්ත්‍රී තස්මින් සමයේ මන්දිරමාගත්‍ය
38 celle-ci, survenant en ce même moment, louait le Seigneur, et parlait de lui à tous ceux qui, à Jérusalem, attendaient la délivrance.
පරමේශ්වරස්‍ය ධන්‍යවාදං චකාර, යිරූශාලම්පුරවාසිනෝ යාවන්තෝ ලෝකා මුක්තිමපේක්‍ෂ්‍ය ස්ථිතාස්තාන් යීශෝර්වෘත්තාන්තං ඥාපයාමාස|
39 Et quand ils eurent tout accompli selon la loi du Seigneur, ils s’en retournèrent en Galilée, à Nazareth, leur ville.
ඉත්ථං පරමේශ්වරස්‍ය ව්‍යවස්ථානුසාරේණ සර්ව්වේෂු කර්ම්මසු කෘතේෂු තෞ පුනශ්ච ගාලීලෝ නාසරත්නාමකං නිජනගරං ප්‍රතස්ථාතේ|
40 Et l’enfant croissait et se fortifiait, étant rempli de sagesse; et la faveur de Dieu était sur lui.
තත්පශ්චාද් බාලකඃ ශරීරේණ වෘද්ධිමේත්‍ය ඥානේන පරිපූර්ණ ආත්මනා ශක්තිමාංශ්ච භවිතුමාරේභේ තථා තස්මින් ඊශ්වරානුග්‍රහෝ බභූව|
41 Et ses parents allaient chaque année à Jérusalem, à la fête de Pâque.
තස්‍ය පිතා මාතා ච ප්‍රතිවර්ෂං නිස්තාරෝත්සවසමයේ යිරූශාලමම් අගච්ඡතාම්|
42 Et quand il eut douze ans, comme ils étaient montés à Jérusalem, selon la coutume de la fête,
අපරඤ්ච යීශෞ ද්වාදශවර්ෂවයස්කේ සති තෞ පර්ව්වසමයස්‍ය රීත්‍යනුසාරේණ යිරූශාලමං ගත්වා
43 et qu’ils avaient accompli les jours [de la fête], comme ils s’en retournaient, l’enfant Jésus demeura dans Jérusalem; et ses parents ne le savaient pas.
පාර්ව්වණං සම්පාද්‍ය පුනරපි ව්‍යාඝුය්‍ය යාතඃ කින්තු යීශුර්බාලකෝ යිරූශාලමි තිෂ්ඨති| යූෂඵ් තන්මාතා ච තද් අවිදිත්වා
44 Mais croyant qu’il était dans la troupe des voyageurs, ils marchèrent le chemin d’un jour et le cherchèrent parmi leurs parents et leurs connaissances;
ස සඞ්ගිභිඃ සහ විද්‍යත ඒතච්ච බුද්ව්වා දිනෛකගම්‍යමාර්ගං ජග්මතුඃ| කින්තු ශේෂේ ඥාතිබන්ධූනාං සමීපේ මෘගයිත්වා තදුද්දේශමප්‍රාප්‍ය
45 et ne le trouvant pas, ils s’en retournèrent à Jérusalem à sa recherche.
තෞ පුනරපි යිරූශාලමම් පරාවෘත්‍යාගත්‍ය තං මෘගයාඤ්චක්‍රතුඃ|
46 Et il arriva qu’après trois jours ils le trouvèrent dans le temple, assis au milieu des docteurs, les écoutant et les interrogeant.
අථ දිනත්‍රයාත් පරං පණ්ඩිතානාං මධ්‍යේ තේෂාං කථාඃ ශෘණ්වන් තත්ත්වං පෘච්ඡංශ්ච මන්දිරේ සමුපවිෂ්ටඃ ස තාභ්‍යාං දෘෂ්ටඃ|
47 Et tous ceux qui l’entendaient s’étonnaient de son intelligence et de ses réponses.
තදා තස්‍ය බුද්ධ්‍යා ප්‍රත්‍යුත්තරෛශ්ච සර්ව්වේ ශ්‍රෝතාරෝ විස්මයමාපද්‍යන්තේ|
48 Et quand ils le virent, ils furent frappés d’étonnement, et sa mère lui dit: Mon enfant, pourquoi nous as-tu fait ainsi? Voici, ton père et moi nous te cherchions, étant en grande peine.
තාදෘශං දෘෂ්ට්වා තස්‍ය ජනකෝ ජනනී ච චමච්චක්‍රතුඃ කිඤ්ච තස්‍ය මාතා තමවදත්, හේ පුත්‍ර, කථමාවාං ප්‍රතීත්ථං සමාචරස්ත්වම්? පශ්‍ය තව පිතාහඤ්ච ශෝකාකුලෞ සන්තෞ ත්වාමන්විච්ඡාවඃ ස්ම|
49 Et il leur dit: Pourquoi me cherchiez-vous? Ne saviez-vous pas qu’il me faut être aux affaires de mon Père?
තතඃ සෝවදත් කුතෝ මාම් අන්වෛච්ඡතං? පිතුර්ගෘහේ මයා ස්ථාතව්‍යම් ඒතත් කිං යුවාභ්‍යාං න ඥායතේ?
50 Et ils ne comprirent pas la parole qu’il leur disait.
කින්තු තෞ තස්‍යෛතද්වාක්‍යස්‍ය තාත්පර‍්‍ය්‍යං බෝද්ධුං නාශක්නුතාං|
51 Et il descendit avec eux, et vint à Nazareth, et leur était soumis. Et sa mère conservait toutes ces paroles dans son cœur.
තතඃ පරං ස තාභ්‍යාං සහ නාසරතං ගත්වා තයෝර්වශීභූතස්තස්ථෞ කින්තු සර්ව්වා ඒතාඃ කථාස්තස්‍ය මාතා මනසි ස්ථාපයාමාස|
52 Et Jésus avançait en sagesse et en stature, et en faveur auprès de Dieu et des hommes.
අථ යීශෝ ර්බුද්ධිඃ ශරීරඤ්ච තථා තස්මින් ඊශ්වරස්‍ය මානවානාඤ්චානුග්‍රහෝ වර්ද්ධිතුම් ආරේභේ|
