Luc 14
1 Et il arriva que, comme il entrait, un sabbat, dans la maison d’un des principaux des pharisiens pour manger du pain, ils l’observaient.
ରଗ ଜିସୁ ଜମ୍ନିବାର୍ ନାଜିଂ ତିନି କାଜିଂ ର ପାରୁସିର୍ ମୁଣିକା ଇଞ୍ଜ ହଟିଲେ, ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଇଟ୍କାଡ଼୍ କିଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
2 Et voici, il y avait un homme hydropique devant lui.
ଆରେ ହୁଡ଼ାଟ୍, ହେୱାନ୍ ମୁମ୍ଦ ରକାନ୍ କାଲ୍କୁ କେଇକୁ ପୁଲାଆତି ରଗ୍ୟା ନଚ୍ନି ମାନାୟ୍ ମାଚାନ୍ ।
3 Et Jésus, répondant, parla aux docteurs de la loi et aux pharisiens, disant: Est-il permis de guérir, un jour de sabbat?
ହେବେ ଜିସୁ ମସାତି ବିଦିନି ଗୁରୁର୍ ଆରି ପାରୁସିରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଜମ୍ନିବାର୍ ନାଜିଂ ଉଜ୍ କିନାକା ବିଦି କି ଆକାୟ୍?” ମାତର୍ ହେୱାର୍ ଚିମ୍ରା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
4 Et ils se turent. Et l’ayant pris, il le guérit, et le renvoya.
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଆସ୍ତି ଉଜ୍ କିତାନ୍ ଆରି ପକ୍ତାନ୍ ।
5 Et répondant, il leur dit: Qui sera celui de vous, qui, ayant un âne ou un bœuf, lequel vienne à tomber dans un puits, ne l’en retire aussitôt le jour du sabbat?
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ମି ବିତ୍ରେତାଂ ଇନେର୍ ଜାର୍ ହିମ୍ଣାଂ କି ବାଡ଼୍ଦୁ କୁଇତାକେ ଆର୍ତିସ୍ ଇନାକା ହେଦେଲିଂ ଜମ୍ନିବାର୍ ନାଜିଂ ହେ ଦାପ୍ରେ ନିକୁନ୍?”
6 Et ils ne pouvaient répliquer à ces choses.
ଆରେ, ହେୱାର୍ ଇ ୱିଜ଼ୁ ବେରଣ୍ତ ଇନାକା ଉତର୍ ହିଦେଂ ଆଡ୍ୱାତାର୍ ।
7 Or il dit une parabole aux conviés, observant comment ils choisissaient les premières places; et il leur disait:
ଆରେ, କୁପ୍କାୟାତି ମାନାୟାର୍ ଇନେସ୍ ମୁଡ଼୍ ମୁଡ଼୍ ବାହା ବାଚି କିଜ଼ି ମାଚାର୍, ଇଦାଂ ଇଟ୍କାଡ଼୍ କିଜ଼ି ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଇ ଉତର୍ମୁଡ଼୍ ହିଜ଼ି ଇଚାନ୍,
8 Quand tu seras convié par quelqu’un à des noces, ne te mets pas à table à la première place, de peur qu’un plus honorable que toi ne soit convié par lui,
“ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇମ୍ଣି ଲକୁତାଙ୍ଗ୍ ବିବାନି ବଜିତ କୁକ୍ୟାନାଦେର୍, ହେୱେଡ଼ାଂ ମୁଡ଼୍ ବାହାତ କୁଚ୍ମାଟ୍, କାତେହିନା ମିତାଙ୍ଗ୍ ଆଦିକ୍ ଗାଜାଲକୁ ହେୱାନ୍ତାଂ କୁକ୍ୟା ଆଜ଼ି ମାନ୍ଗାନାନ୍,
9 et que celui qui vous a conviés, toi et lui, ne vienne et ne te dise: Fais place à celui-ci; et qu’alors tu ne te mettes avec honte à occuper la dernière place.
ଆରେ ଇନେର୍ ମିଙ୍ଗ୍ ଆରି ତାଙ୍ଗ୍ କୁକ୍ତାନ୍ଚି, ହେୱାନ୍ ୱାଜ଼ି ମିଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜାନାନ୍, ଇୱାନିଂ ବାହା ହିଆ; ଆରେ, ହେୱାଡ଼ାଂ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଲାଜୁତାଂ ତାରେନ୍ ବାହାତ କୁଚ୍ଚେଂ ହାନାଦେର୍ ।
10 Mais, quand tu seras convié, va et assieds-toi à la dernière place, afin que, quand celui qui t’a convié viendra, il te dise: Ami, monte plus haut. Alors tu auras de la gloire devant tous ceux qui seront à table avec toi.
ମାତର୍ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଏପେଙ୍ଗ୍ କୁକ୍ୟା ଆନାଦେର୍, ହେୱେଡ଼ାଂ ହାଲ୍ଜି ତାରେନ୍ନି ବାହାତ କୁଚାଟ୍, ଇନେସ୍ ମି କୁକ୍ୟାତି ଲକୁ ୱାଜ଼ି ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜାନାନ୍, ଏ ବନ୍ଦୁ, ଜପ୍ଣି ବାହାତ ୱା ଇଞ୍ଜ୍ନାନ୍, ହେୱାଡ଼ାଂ ମି ହୁକେ କୁଚ୍ଚି ମାନି ୱିଜ଼ାକାର୍ ମାନାୟାର୍ ମୁମ୍ଦ ମି ଜାଜ୍ମାଲ୍ ଆନାତ୍ ।
11 Car quiconque s’élève, sera abaissé; et celui qui s’abaisse sera élevé.
ଇନାକିଦେଂକି ଇନେର୍ ଜାର୍ତିଂ ଗାଜା ଇଞ୍ଜି ଚଞ୍ଜିୟାଆନାନ୍, ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାରୁ ଆନାନ୍, ଆରେ ଇନେର୍ ଜାର୍ତିଂ ହାରୁ ଆନାନ୍, ହେୱାନିଂ ଉଚ୍ କିୟାନାତ୍ ।”
12 Et il dit aussi à celui qui l’avait convié: Quand tu fais un dîner ou un souper, n’appelle pas tes amis, ni tes frères, ni tes parents, ni de riches voisins; de peur qu’eux aussi ne te convient à leur tour, et que la pareille ne te soit rendue.
ଆରି, ଜିସୁ ନିଜେ କୁକ୍ୟାତି ଲଗାଂ ପା ଇଚାନ୍, “ୱେଡ଼ା କି ନାଣା ବଜି ହିଜ଼ି ଜାର୍ ବନ୍ଦୁ କି ଟଣ୍ଡେନ୍ କି ୱାସ୍କିନିକାର୍ କି ମାଜାନ୍ ପାଡ଼୍ହାନିକାରିଂ କୁକ୍କି କିମାଟ୍, କାତେହିନା ହେୱାର୍ ପା ୱାଜ଼ି ମିଙ୍ଗ୍ କୁକ୍କି କିଦ୍ନାର୍ ଆରି ଏପେଙ୍ଗ୍ ପ୍ରାତିପାଦ୍ ପାୟା ଆତାଦେର୍ ।
13 Mais quand tu fais un festin, convie les pauvres, les estropiés, les boiteux, les aveugles;
ମାତର୍ ବଜି ଜାଲ୍ଦି କିତିସ୍ ଅର୍କିତ୍, ଟୁଟା, ଚଟା ଆରି କାଣାରିଂ କୁପ୍କାଟ୍;
14 et tu seras bienheureux, car ils n’ont pas de quoi te rendre la pareille: car la pareille te sera rendue en la résurrection des justes.
ତା ଆତିସ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ଦନ୍ୟ ଆନାଦେର୍, ଇନେକିଦେଂକି ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଆରେ ହିଦ୍ନି କାଜିଂ ହେୱାର୍ତି ଇନାକା ହିଲୁତ୍; ଆରେ, ଦାର୍ମିର୍ ଆରେ ନିଂନି ୱେଡ଼ାଲିଂ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଆରେ ହିଦ୍ୟାନାତ୍ ।”
15 Et un de ceux qui étaient à table, ayant entendu ces choses, lui dit: Bienheureux celui qui mangera du pain dans le royaume de Dieu.
ହେଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଜିସୁହୁକେ ଚିଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କୁଚ୍ଚି ମାନି ଲଗାଂ ବିତ୍ରେ ରକାନ୍ ହେୱାନିଂ ଇଚାନ୍, ଇମ୍ଣି ଲଗୁ “ଇସ୍ୱର୍ତି ରାଜିତ ତିନାନ୍, ହେୱାନ୍ ଦନ୍ୟ ।”
16 Et il lui dit: Un homme fit un grand souper et y convia beaucoup de gens.
ମାତର୍ ଜିସୁ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ରକାନ୍ ମାନାୟ୍ ମ୍ଡିକା ସମୁତ ଗାଜାବଜି ହିଦେଂ ଇଚା କିଜ଼ି ବେସି ଜାଣ୍ତିଂ କୁକ୍ତାନ୍;
17 Et à l’heure du souper, il envoya son esclave dire aux conviés: Venez, car déjà tout est prêt.
ଆରେ, ତିନି ସମୁ ଏକାୱାତିଲେ, ହେୱାନ୍ କୁକ୍ତି ଲଗାଂ ଜାର୍ ଆଡ଼ିୟାତିଂ ପକ୍ଚି ଇଚାନ୍, ‘ଏପେଙ୍ଗ୍ ୱାଡୁ, ଇନାକିଦେଂ ୱିଜ଼ୁ ଜାଲ୍ଦି ଆତାତେ ।’
18 Et ils commencèrent tous unanimement à s’excuser. Le premier lui dit: J’ai acheté un champ, et il faut nécessairement que je m’en aille et que je le voie; je te prie, tiens-moi pour excusé.
ମାତର୍ ୱିଜ଼ାକାର୍ ର ମାନ୍ କିଜ଼ି କେମା ପାର୍ତାନା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍ । ପର୍ତୁମ୍ ରକାନ୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ଆନ୍ ଇଚୁଟିଂ ବୁମି କଡ଼୍ତାଂନ୍ନା, ନାଙ୍ଗ୍ ହେଦାଂ ହୁଡ଼୍ଦେଂ ଲାଗ୍ଦାନାତ୍; ଗୱାରି କିଦ୍ନାଙ୍ଗା, ଆନ୍ କେମା ପାୟା ଆତାଙ୍ଗ୍ନା ଇଞ୍ଜି ବାବି କିୟା ।”
19 Et un autre dit: J’ai acheté cinq paires de bœufs, et je vais les essayer; je te prie, tiens-moi pour excusé.
ଆରେ ରକାନ୍ ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ପାଞ୍ଚ୍ ଆଡ଼୍ ବାଡ଼୍ଦୁଙ୍ଗ୍ କଡ଼୍ତାଂନ୍ନା, ଆରେ ଆନ୍ ହେୱାକାଂ ପରିକ୍ୟା କିଦେଙ୍ଗ୍ ହାନାଙ୍ଗା; ଗୱାରି କିଦ୍ନାଙ୍ଗା, ଆନ୍ କେମା ପାୟାଆତାଂନ୍ନା ଇଞ୍ଜି ବାବି କିୟା ।”
20 Et un autre dit: J’ai épousé une femme, et à cause de cela je ne puis aller.
ବିନ୍ ଲଗୁ ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ପୁନ୍ ବିବା ଆତାଙ୍ଗ୍ନା, ଲାଗିଂ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆଡୁଙ୍ଗା ।”
21 Et l’esclave, s’en étant retourné, rapporta ces choses à son maître. Alors le maître de la maison, en colère, dit à son esclave: Va-t’en promptement dans les rues et dans les ruelles de la ville, et amène ici les pauvres, et les estropiés, et les aveugles, et les boiteux.
ଆରେ, ହେ ଆଡ଼ିଏନ୍ ୱାଜ଼ି ହେ ମାପ୍ରୁଙ୍ଗ୍ ହେ ସବୁ ୱେଚ୍ଚାନ୍ । ହେବେଣ୍ଡାଂ ଇଲ୍ ମୁଣିକା ରିସା ଆଜ଼ି ଜାର୍ ଆଡ଼ିଏନିଂ ଇଚାନ୍, “ବେଗି ଗାଡ଼୍ନି ହାକ୍ଡ଼ି ଆରି ଗଲିଗନ୍ଦିତ ହାଲ୍ଜି ଅର୍କିତ୍, ଟୁଟା, କାଣା ଆରି ଚଟାରିଂ ଇବେ ତାହିୱାଡୁ ।”
22 Et l’esclave dit: Maître, il a été fait ainsi que tu as commandé, et il y a encore de la place.
ପାଚେ ହେ, ଆଡ଼ିଏନ୍ ଇଚାନ୍, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ନି ବଲ୍ତାଂ କିୟାଆତାଙ୍ଗ୍ନା, ଆତିସ୍ପା ଆରେ ବାହା ମାନାତ୍ ।”
23 Et le maître dit à l’esclave: Va-t’en dans les chemins et [le long des] haies, et contrains [les gens] d’entrer, afin que ma maison soit remplie;
ହେବେତାଂ ମାପ୍ରୁ ହେ ଆଡ଼ିଏନିଂ ଇଚାନ୍, “ରାଜାର୍ ହାଜ଼ି ଆରି ଅଙ୍ଗୁର୍ ବାଡ଼୍ ମାର୍ତ ହାଲ୍ଜି, ନା ଇଲ୍ ଇନେସ୍କି ପୁରା ଆନାତ୍, ହେଦାଂ କାଜିଂ ମାନାୟାରିଂ ୱାନିକାଜିଂ ହିୟାଟ୍ ।
24 car je vous dis, qu’aucun de ces hommes qui ont été conviés ne goûtera de mon souper.
ଲାଗିଂ ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ହେ କୁକ୍ୟା ଆଜ଼ି ମାନି ମାନାୟାରିଂ ପା ଇନେର୍ ନା ବଜିନି ଗୁଣ୍ ମଦୁର୍ ପାୟା ଆଉର୍ ।”
25 Et de grandes foules allaient avec lui. Et se tournant, il leur dit:
ଦିନେକ୍ ବେସିହେନି ମାନାୟାର୍ ଜିସୁ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ହାଲ୍ଜି ମାଚାର୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ଲେଉଟା ଆଜ଼ି ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍,
26 Si quelqu’un vient à moi, et ne hait pas son père, et sa mère, et sa femme, et ses enfants, et ses frères, et ses sœurs, et même aussi sa propre vie, il ne peut être mon disciple.
“ଇନେର୍ ଜଦି ନା କଚଣ୍ ୱାଜ଼ି ଜାର୍ ଆବା, ଆୟା, ଡକ୍ରି, ହିମ୍ଣା, ଟଣ୍ଡେନ୍ ଆରି ତଣ୍ଦେକାଂ, ଇ ଲାକେ ଜାର୍ ଜିବୁନ୍ତିଂ ପା ଆଦିକ୍ ୱାରି କିୱିତିସ୍, ଲାଗିଂ ହେୱାନ୍ ନା ଚେଲା ଆଦେଂ ଆଡୁନ୍ ।
27 Et quiconque ne porte pas sa croix, et ne vient pas après moi, ne peut être mon disciple.
ଇନେର୍ ଜାର୍ତି କ୍ରୁସ୍ ପିଣ୍ଡ୍ଜି ନା ଡେଇଁ ୱାୱାତାନ୍ଚି, ହେୱାନ୍ ନା ଚେଲା ଆଦେଂ ଆଡୁନ୍ ।
28 Car quel est celui d’entre vous qui, voulant bâtir une tour, ne s’asseye premièrement et ne calcule la dépense, [pour voir] s’il a de quoi l’achever?
ଇନାକିଦେଂକି ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ରେ ଇନେର୍ ମାଚା ରସ୍ତେଂ ଇଚା କିଜ଼ି ହେଦାଂ ୱିସ୍ପିସ୍ କିନାକା ଡାବୁଙ୍ଗ୍ ସାକ୍ତି ମାନାତ୍ କି ଆକାୟ୍, ଇଦାଂ ପର୍ତୁମ୍ କୁଚ୍ଚି କର୍ଚ ଇସାବ୍ ହୁଡ଼ୁଦେର୍?
29 de peur que, en ayant jeté le fondement et n’ayant pu l’achever, tous ceux qui le voient ne se mettent à se moquer de lui,
ହେ ଦିନ୍ତ ହେୱାନ୍ କୁନାଦି କୁଚି କିଜ଼ି ୱିସ୍ତେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ୱିତିସ୍, ଏଚେଜାଣ୍ ହେଦାଂ ହୁଡ଼୍ନାର୍ ୱିଜ଼ାର୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଗ୍ଡାଇଦେଂ ଲାଗାନାର୍,
30 disant: Cet homme a commencé à bâtir, et il n’a pu achever.
ଇ ମାନାୟ୍ ରଚ୍ଚେଂ ଆରାମ୍ କିଜ଼ି ୱିସ୍ତେଙ୍ଗ୍ ଆଡ୍ୱାତାନ୍ ।”
31 Ou, quel est le roi qui, partant pour faire la guerre à un autre roi, ne s’asseye premièrement et ne délibère s’il peut, avec 10 000 [hommes], résister à celui qui vient contre lui avec 20 000?
“ମାତର୍ ଇମ୍ଣି ରାଜା ଦସହାଜାର୍ ମେଲ୍ୟାରିଂ ଅଜ଼ି ବିନେ ରକାନ୍ ରାଜା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଜୁଜ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ହାନି ୱେଡ଼ାଲିଂ, କଡ଼େ ହାଜାର୍ ମେଲ୍ୟାର୍ ଆସ୍ତି ବିରୁଦ୍ତ ୱାଜ଼ିମାନି ରାଜା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଦସ୍ ହାଜାର୍ ମେଲ୍ୟାର୍ ଅଜ଼ି ଜୁଜ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼୍ନାଦେରା କି ଆକାୟ୍, ହେଦାଂ ପର୍ତୁମ୍ କୁଚ୍ଚି ବିଚାର୍ କିଉର୍?
32 Autrement, pendant qu’il est encore loin, il lui envoie une ambassade et s’informe des [conditions] de paix.
ଜଦି ଆଡୁନ୍, ଲାଗିଂ ବିନେନି ରାଜା ଦେହା ମାନୁ ମାନୁ ହେୱାନ୍ ଦୁତ୍ ପକ୍ଚି ହାନ୍ଦି ପାର୍ତାନା କିନାନ୍ ।
33 Ainsi donc, quiconque d’entre vous ne renonce pas à tout ce qu’il a, ne peut être mon disciple.
ହେ ଲାକେ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ବିତ୍ରେ ଇନେର୍ ଜାର୍ତି ୱିଜ଼ୁ ପିହ୍ୱିତିସ୍, ହେୱାନ୍ ନା ଚେଲା ଆଦେଂ ଆଡୁନ୍ ।”
34 Le sel donc est bon; mais si le sel aussi a perdu sa saveur, avec quoi l’assaisonnera-t-on?
“ହର୍ତ ହାର୍; ମାତର୍ ହର୍ ପା ଜଦି ହୱାଦ୍ ଆଉତ୍, ବାଟିଙ୍ଗ୍ ହେଦାଂ ଇମେ କାର୍ୟା ଆନାତ୍?
35 Il n’est propre, ni pour la terre, ni pour le fumier; on le jette dehors. Qui a des oreilles pour entendre, qu’il entende.
ହେଦାଂ ମେଦ୍ନିତ କି ଗାତ୍ଗାଦା କାଜିଂ ସମାନ୍ ଆକାୟ୍; ଲକୁ ହେଦାଂ ବାର୍ତ ତୁସି ହିନାର୍ । ଇନେର୍ ୱେଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କିତୁଲ୍ ମାନାତ୍, ହେୱାନ୍ ୱେନେନ୍ ।”
