Lamentations 5

1 Souviens-toi, ô Éternel! de ce qui nous est arrivé. Regarde, et vois notre opprobre.

ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە.

2 Notre héritage est dévolu à des étrangers, nos maisons, à des forains.

میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە.

3 Nous sommes des orphelins, sans père; nos mères sont comme des veuves.

هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن.

4 Nous buvons notre eau à prix d’argent; notre bois nous vient par achat.

دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت.

5 Ceux qui nous poursuivent sont sur notre cou; nous nous fatiguons, pas de repos pour nous!

ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە.

6 Nous avons tendu la main vers l’Égypte, vers l’Assyrie, pour être rassasiés de pain.

دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست.

7 Nos pères ont péché, ils ne sont plus, et nous portons la peine de leurs iniquités.

باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین.

8 Des serviteurs dominent sur nous; personne ne nous délivre de leur main.

کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات.

9 Nous recueillons notre pain au [péril de] notre vie, à cause de l’épée du désert.

بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین.

10 Notre peau brûle comme un four, à cause de l’ardeur de la faim.

پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین.

11 Ils ont humilié les femmes dans Sion, les vierges dans les villes de Juda.

لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا.

12 Des princes ont été pendus par leur main; la personne des vieillards n’a pas été honorée.

میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت.

13 Les jeunes gens ont porté les meules, et les jeunes garçons ont trébuché sous le bois.

لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن.

14 Les vieillards ne sont plus assis dans la porte, les jeunes gens n’[y] chantent plus.

پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا.

15 Notre cœur a cessé de se réjouir; notre danse est changée en deuil.

خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن.

16 La couronne de notre tête est tombée. Malheur à nous, car nous avons péché.

تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد!

17 À cause de cela notre cœur est abattu; à cause de ces choses nos yeux sont obscurcis,

لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو،

18 À cause de la montagne de Sion qui est désolée: les renards s’y promènent.

لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن.

19 Toi, ô Éternel! tu demeures à toujours, ton trône est de génération en génération.

ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت.

20 Pourquoi nous oublies-tu à jamais, nous abandonnes-tu pour de longs jours?

بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟

21 Fais-nous revenir à toi, ô Éternel! et nous reviendrons; renouvelle nos jours comme [ils étaient] autrefois!

ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە،

22 Ou bien, nous aurais-tu entièrement rejetés? Serais-tu extrêmement courroucé contre nous?

یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟