Jean 9
1 Et comme il passait, il vit un homme aveugle dès sa naissance.
தத: பரம்’ யீஸு²ர்க³ச்ச²ந் மார்க³மத்⁴யே ஜந்மாந்த⁴ம்’ நரம் அபஸ்²யத்|
2 Et ses disciples l’interrogèrent, disant: Rabbi, qui a péché: celui-ci, ou ses parents, pour qu’il soit né aveugle?
தத: ஸி²ஷ்யாஸ்தம் அப்ரு’ச்ச²ந் ஹே கு³ரோ நரோயம்’ ஸ்வபாபேந வா ஸ்வபித்ரா: பாபேநாந்தோ⁴(அ)ஜாயத?
3 Jésus répondit: Ni celui-ci n’a péché, ni ses parents; mais c’est afin que les œuvres de Dieu soient manifestées en lui.
தத: ஸ ப்ரத்யுதி³தவாந் ஏதஸ்ய வாஸ்ய பித்ரோ: பாபாத்³ ஏதாத்³ரு’ஸோ²பூ⁴த³ இதி நஹி கிந்த்வநேந யதே²ஸ்²வரஸ்ய கர்ம்ம ப்ரகாஸ்²யதே தத்³தே⁴தோரேவ|
4 Il me faut faire les œuvres de celui qui m’a envoyé, tandis qu’il est jour; la nuit vient, en laquelle personne ne peut travailler.
தி³நே திஷ்ட²தி மத்ப்ரேரயிது: கர்ம்ம மயா கர்த்தவ்யம்’ யதா³ கிமபி கர்ம்ம ந க்ரியதே தாத்³ரு’ஸீ² நிஸா²க³ச்ச²தி|
5 Pendant que je suis dans le monde, je suis la lumière du monde.
அஹம்’ யாவத்காலம்’ ஜக³தி திஷ்டா²மி தாவத்காலம்’ ஜக³தோ ஜ்யோதி: ஸ்வரூபோஸ்மி|
6 Ayant dit ces choses, il cracha en terre et fit de la boue de son crachat, et mit la boue comme un onguent sur ses yeux,
இத்யுக்த்தா பூ⁴மௌ நிஷ்டீ²வம்’ நிக்ஷிப்ய தேந பங்கம்’ க்ரு’தவாந்
7 et lui dit: Va, et lave-toi au réservoir de Siloé (ce qui est interprété Envoyé). Il s’en alla donc, et se lava, et revint voyant.
பஸ்²சாத் தத்பங்கேந தஸ்யாந்த⁴ஸ்ய நேத்ரே ப்ரலிப்ய தமித்யாதி³ஸ²த் க³த்வா ஸி²லோஹே (அ)ர்தா²த் ப்ரேரிதநாம்நி ஸரஸி ஸ்நாஹி| ததோந்தோ⁴ க³த்வா தத்ராஸ்நாத் தத: ப்ரந்நசக்ஷு ர்பூ⁴த்வா வ்யாகு⁴ட்யாகா³த்|
8 Les voisins donc, et ceux qui, l’ayant vu auparavant, [savaient] qu’il était mendiant, dirent: N’est-ce pas celui qui était assis et qui mendiait?
அபரஞ்ச ஸமீபவாஸிநோ லோகா யே ச தம்’ பூர்வ்வமந்த⁴ம் அபஸ்²யந் தே ப³க்த்தும் ஆரப⁴ந்த யோந்த⁴லோகோ வர்த்மந்யுபவிஸ்²யாபி⁴க்ஷத ஸ ஏவாயம்’ ஜந: கிம்’ ந ப⁴வதி?
9 Quelques-uns disaient: C’est lui. D’autres disaient: Non, mais il lui ressemble. Lui dit: C’est moi-même.
கேசித³வத³ந் ஸ ஏவ கேசித³வோசந் தாத்³ரு’ஸோ² ப⁴வதி கிந்து ஸ ஸ்வயமப்³ரவீத் ஸ ஏவாஹம்’ ப⁴வாமி|
10 Ils lui dirent donc: Comment ont été ouverts tes yeux?
அதஏவ தே (அ)ப்ரு’ச்ச²ந் த்வம்’ கத²ம்’ த்³ரு’ஷ்டிம்’ பாப்தவாந்?
11 Il répondit et dit: Un homme, appelé Jésus, fit de la boue et oignit mes yeux, et me dit: Va à Siloé et lave-toi. Et je m’en suis allé, et je me suis lavé, et j’ai vu.
தத: ஸோவத³த்³ யீஸ²நாமக ஏகோ ஜநோ மம நயநே பங்கேந ப்ரலிப்ய இத்யாஜ்ஞாபயத் ஸி²லோஹகாஸாரம்’ க³த்வா தத்ர ஸ்நாஹி| ததஸ்தத்ர க³த்வா மயி ஸ்நாதே த்³ரு’ஷ்டிமஹம்’ லப்³த⁴வாந்|
12 Ils lui dirent donc: Où est cet [homme]? Il dit: Je ne sais.
ததா³ தே (அ)வத³ந் ஸ புமாந் குத்ர? தேநோக்த்தம்’ நாஹம்’ ஜாநாமி|
13 Ils amenèrent aux pharisiens celui qui auparavant avait été aveugle.
அபரம்’ தஸ்மிந் பூர்வ்வாந்தே⁴ ஜநே பி²ரூஸி²நாம்’ நிகடம் ஆநீதே ஸதி பி²ரூஸி²நோபி தமப்ரு’ச்ச²ந் கத²ம்’ த்³ரு’ஷ்டிம்’ ப்ராப்தோஸி?
14 Or c’était un jour de sabbat que Jésus fit la boue, et qu’il ouvrit ses yeux.
தத: ஸ கதி²தவாந் ஸ பங்கேந மம நேத்ரே (அ)லிம்பத் பஸ்²சாத்³ ஸ்நாத்வா த்³ரு’ஷ்டிமலபே⁴|
15 Les pharisiens donc aussi lui demandèrent encore comment il avait recouvré la vue. Et il leur dit: Il a mis de la boue sur mes yeux, et je me suis lavé, et je vois.
கிந்து யீஸு² ர்விஸ்²ராமவாரே கர்த்³த³மம்’ க்ரு’த்வா தஸ்ய நயநே ப்ரஸந்நே(அ)கரோத்³ இதிகாரணாத் கதிபயபி²ரூஸி²நோ(அ)வத³ந்
16 Quelques-uns donc d’entre les pharisiens dirent: Cet homme n’est pas de Dieu, car il ne garde pas le sabbat. D’autres disaient: Comment un homme pécheur peut-il faire de tels miracles? Et il y avait de la division entre eux.
ஸ புமாந் ஈஸ்²வராந்ந யத: ஸ விஸ்²ராமவாரம்’ ந மந்யதே| ததோந்யே கேசித் ப்ரத்யவத³ந் பாபீ புமாந் கிம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ம் ஆஸ்²சர்ய்யம்’ கர்ம்ம கர்த்தும்’ ஸ²க்நோதி?
17 Ils disent donc encore à l’aveugle: Toi, que dis-tu de lui, sur ce qu’il t’a ouvert les yeux? Et il dit: C’est un prophète.
இத்த²ம்’ தேஷாம்’ பரஸ்பரம்’ பி⁴ந்நவாக்யத்வம் அப⁴வத்| பஸ்²சாத் தே புநரபி தம்’ பூர்வ்வாந்த⁴ம்’ மாநுஷம் அப்ராக்ஷு: யோ ஜநஸ்தவ சக்ஷுஷீ ப்ரஸந்நே க்ரு’தவாந் தஸ்மிந் த்வம்’ கிம்’ வத³ஸி? ஸ உக்த்தவாந் ஸ ப⁴விஸ²த்³வாதீ³|
18 Les Juifs donc ne crurent pas qu’il avait été aveugle et qu’il avait recouvré la vue, jusqu’à ce qu’ils aient appelé les parents de celui qui avait recouvré la vue.
ஸ த்³ரு’ஷ்டிம் ஆப்தவாந் இதி யிஹூதீ³யாஸ்தஸ்ய த்³ரு’ஷ்டிம்’ ப்ராப்தஸ்ய ஜநஸ்ய பித்ரோ ர்முகா²த்³ அஸ்²ருத்வா ந ப்ரத்யயந்|
19 Et ils les interrogèrent, disant: Celui-ci est-il votre fils, que vous dites être né aveugle? Comment donc voit-il maintenant?
அதஏவ தே தாவப்ரு’ச்ச²ந் யுவயோ ர்யம்’ புத்ரம்’ ஜந்மாந்த⁴ம்’ வத³த²: ஸ கிமயம்’? தர்ஹீதா³நீம்’ கத²ம்’ த்³ரஷ்டும்’ ஸ²க்நோதி?
20 Ses parents [leur] répondirent et dirent: Nous savons que celui-ci est notre fils, et qu’il est né aveugle;
ததஸ்தஸ்ய பிதரௌ ப்ரத்யவோசதாம் அயம் ஆவயோ: புத்ர ஆ ஜநேரந்த⁴ஸ்²ச தத³ப்யாவாம்’ ஜாநீவ:
21 mais comment il voit maintenant, nous ne le savons pas; et qui lui a ouvert les yeux, nous ne le savons pas, nous; il a de l’âge, interrogez-le, il parlera de ce qui le concerne.
கிந்த்வது⁴நா கத²ம்’ த்³ரு’ஷ்டிம்’ ப்ராப்தவாந் ததா³வாம்’ ந் ஜாநீவ: கோஸ்ய சக்ஷுஷீ ப்ரஸந்நே க்ரு’தவாந் தத³பி ந ஜாநீவ ஏஷ வய: ப்ராப்த ஏநம்’ ப்ரு’ச்ச²த ஸ்வகதா²ம்’ ஸ்வயம்’ வக்ஷ்யதி|
22 Ses parents dirent ces choses, parce qu’ils craignaient les Juifs; car les Juifs étaient déjà convenus que si quelqu’un le confessait comme le Christ, il serait exclu de la synagogue.
யிஹூதீ³யாநாம்’ ப⁴யாத் தஸ்ய பிதரௌ வாக்யமித³ம் அவத³தாம்’ யத: கோபி மநுஷ்யோ யதி³ யீஸு²ம் அபி⁴ஷிக்தம்’ வத³தி தர்ஹி ஸ ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாத்³ தூ³ரீகாரிஷ்யதே யிஹூதீ³யா இதி மந்த்ரணாம் அகுர்வ்வந்
23 C’est pourquoi ses parents dirent: Il a de l’âge, interrogez-le.
அதஸ்தஸ்ய பிதரௌ வ்யாஹரதாம் ஏஷ வய: ப்ராப்த ஏநம்’ ப்ரு’ச்ச²த|
24 Ils appelèrent donc, pour la seconde fois, l’homme qui avait été aveugle, et lui dirent: Donne gloire à Dieu; nous savons que cet homme est un pécheur.
ததா³ தே புநஸ்²ச தம்’ பூர்வ்வாந்த⁴ம் ஆஹூய வ்யாஹரந் ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் வத³ ஏஷ மநுஷ்ய: பாபீதி வயம்’ ஜாநீம: |
25 Il répondit donc: S’il est un pécheur, je ne sais; je sais une chose, c’est que j’étais aveugle, et que maintenant je vois.
ததா³ ஸ உக்த்தவாந் ஸ பாபீ ந வேதி நாஹம்’ ஜாநே பூர்வாமந்த⁴ ஆஸமஹம் அது⁴நா பஸ்²யாமீதி மாத்ரம்’ ஜாநாமி|
26 Et ils lui dirent encore: Que t’a-t-il fait? Comment a-t-il ouvert tes yeux?
தே புநரப்ரு’ச்ச²ந் ஸ த்வாம்’ ப்ரதி கிமகரோத்? கத²ம்’ நேத்ரே ப்ரஸந்நே (அ)கரோத்?
27 Il leur répondit: Je vous l’ai déjà dit, et vous n’avez pas écouté. Pourquoi voulez-vous encore l’entendre? Voulez-vous aussi, vous, devenir ses disciples?
தத: ஸோவாதீ³த்³ ஏகக்ரு’த்வோகத²யம்’ யூயம்’ ந ஸ்²ரு’ணுத² தர்ஹி குத: புந: ஸ்²ரோதும் இச்ச²த²? யூயமபி கிம்’ தஸ்ய ஸி²ஷ்யா ப⁴விதும் இச்ச²த²?
28 Ils l’injurièrent et dirent: Toi, tu es le disciple de celui-là; mais nous, nous sommes disciples de Moïse.
ததா³ தே தம்’ திரஸ்க்ரு’த்ய வ்யாஹரந் த்வம்’ தஸ்ய ஸி²ஷ்யோ வயம்’ மூஸா: ஸி²ஷ்யா: |
29 Pour nous, nous savons que Dieu a parlé à Moïse; mais, pour celui-ci, nous ne savons d’où il est.
மூஸாவக்த்ரேணேஸ்²வரோ ஜகா³த³ தஜ்ஜாநீம: கிந்த்வேஷ குத்ரத்யலோக இதி ந ஜாநீம: |
30 L’homme répondit et leur dit: En ceci pourtant il y a une chose étrange, que vous ne sachiez pas d’où il est, et il a ouvert mes yeux.
ஸோவத³த்³ ஏஷ மம லோசநே ப்ரஸந்நே (அ)கரோத் ததா²பி குத்ரத்யலோக இதி யூயம்’ ந ஜாநீத² ஏதத்³ ஆஸ்²சர்ய்யம்’ ப⁴வதி|
31 Or, nous savons que Dieu n’écoute pas les pécheurs; mais si quelqu’un est pieux envers Dieu et fait sa volonté, celui-là il l’écoute.
ஈஸ்²வர: பாபிநாம்’ கதா²ம்’ ந ஸ்²ரு’ணோதி கிந்து யோ ஜநஸ்தஸ்மிந் ப⁴க்திம்’ க்ரு’த்வா ததி³ஷ்டக்ரியாம்’ கரோதி தஸ்யைவ கதா²ம்’ ஸ்²ரு’ணோதி ஏதத்³ வயம்’ ஜாநீம: |
கோபி மநுஷ்யோ ஜந்மாந்தா⁴ய சக்ஷுஷீ அத³தா³த் ஜக³தா³ரம்பா⁴த்³ ஏதாத்³ரு’ஸீ²ம்’ கதா²ம்’ கோபி கதா³பி நாஸ்²ரு’ணோத்| (aiōn g165)
33 Si celui-ci n’était pas de Dieu, il ne pourrait rien faire.
அஸ்மாத்³ ஏஷ மநுஷ்யோ யதீ³ஸ்²வராந்நாஜாயத தர்ஹி கிஞ்சித³பீத்³ரு’ஸ²ம்’ கர்ம்ம கர்த்தும்’ நாஸ²க்நோத்|
34 Ils répondirent et lui dirent: Tu es entièrement né dans le péché, et tu nous enseignes! Et ils le chassèrent dehors.
தே வ்யாஹரந் த்வம்’ பாபாத்³ அஜாயதா²: கிமஸ்மாந் த்வம்’ ஸி²க்ஷயஸி? பஸ்²சாத்தே தம்’ ப³ஹிரகுர்வ்வந்|
35 Jésus apprit qu’ils l’avaient chassé dehors, et l’ayant trouvé, il lui dit: Crois-tu au Fils de Dieu?
தத³நந்தரம்’ யிஹூதீ³யை: ஸ ப³ஹிரக்ரியத யீஸு²ரிதி வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா தம்’ ஸாக்ஷாத் ப்ராப்ய ப்ரு’ஷ்டவாந் ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரே த்வம்’ விஸ்²வஸிஷி?
36 Il répondit et dit: Qui est-il, Seigneur, afin que je croie en lui?
ததா³ ஸ ப்ரத்யவோசத் ஹே ப்ரபோ⁴ ஸ கோ யத் தஸ்மிந்நஹம்’ விஸ்²வஸிமி?
37 Et Jésus lui dit: Et tu l’as vu, et celui qui te parle, c’est lui.
ததோ யீஸு²: கதி²தவாந் த்வம்’ தம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந் த்வயா ஸாகம்’ ய: கத²ம்’ கத²யதி ஸஏவ ஸ: |
38 Et il dit: Je crois, Seigneur! Et il lui rendit hommage.
ததா³ ஹே ப்ரபோ⁴ விஸ்²வஸிமீத்யுக்த்வா ஸ தம்’ ப்ரணாமத்|
39 Et Jésus dit: Moi, je suis venu dans ce monde pour [le] jugement, afin que ceux qui ne voient pas, voient; et que ceux qui voient deviennent aveugles.
பஸ்²சாத்³ யீஸு²: கதி²தவாந் நயநஹீநா நயநாநி ப்ராப்நுவந்தி நயநவந்தஸ்²சாந்தா⁴ ப⁴வந்தீத்யபி⁴ப்ராயேண ஜக³தா³ஹம் ஆக³ச்ச²ம்|
40 Et quelques-uns d’entre les pharisiens qui étaient avec lui entendirent ces choses, et lui dirent: Et nous, sommes-nous aussi aveugles?
ஏதத் ஸ்²ருத்வா நிகடஸ்தா²: கதிபயா: பி²ரூஸி²நோ வ்யாஹரந் வயமபி கிமந்தா⁴: ?
41 Jésus leur dit: Si vous étiez aveugles, vous n’auriez pas de péché; mais maintenant vous dites: Nous voyons! – votre péché demeure.
ததா³ யீஸு²ரவாதீ³த்³ யத்³யந்தா⁴ அப⁴வத தர்ஹி பாபாநி நாதிஷ்ட²ந் கிந்து பஸ்²யாமீதி வாக்யவத³நாத்³ யுஷ்மாகம்’ பாபாநி திஷ்ட²ந்தி|
