Job 8

1 Et Bildad, le Shukhite, répondit et dit:

Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:

2 Jusques à quand diras-tu ces choses, et les paroles de ta bouche seront-elles un vent impétueux?

“Ne zamana dek böyle konuşacaksın? Sözlerin sert rüzgar gibi.

3 Est-ce que Dieu pervertit le droit? Le Tout-puissant pervertira-t-il la justice?

Tanrı adaleti saptırır mı, Her Şeye Gücü Yeten doğru olanı çarpıtır mı?

4 Si tes fils ont péché contre lui, il les a aussi livrés en la main de leur transgression.

Oğulların ona karşı günah işlediyse, İsyanlarının cezasını vermiştir.

5 Si tu recherches Dieu et que tu supplies le Tout-puissant,

Ama sen gayretle Tanrı'yı arar, Her Şeye Gücü Yeten'e yalvarırsan,

6 Si tu es pur et droit, certainement il se réveillera maintenant en ta faveur, et rendra prospère la demeure de ta justice;

Temiz ve doğruysan, O şimdi bile senin için kolları sıvayıp Seni hak ettiğin yere geri getirecektir.

7 Et ton commencement aura été petit, mais ta fin sera très grande.

Başlangıcın küçük olsa da, Sonun büyük olacak.

8 Car interroge, je te prie, la génération précédente, et sois attentif aux recherches de leurs pères;

“Lütfen, önceki kuşaklara sor, Atalarının neler öğrendiğini iyice araştır.

9 Car nous sommes d’hier et nous n’avons pas de connaissance, car nos jours sont une ombre sur la terre.

Çünkü biz daha dün doğduk, bir şey bilmeyiz, Yeryüzündeki günlerimiz sadece bir gölge.

10 Ceux-là ne t’enseigneront-ils pas, ne te parleront-ils pas, et de leurs cœurs ne tireront-ils pas des paroles?

Onlar sana anlatıp öğretmeyecek, İçlerindeki sözleri dile getirmeyecek mi?

11 Le papyrus s’élève-t-il où il n’y a pas de marais? Le roseau croît-il sans eau?

“Bataklık olmayan yerde kamış biter mi? Susuz yerde saz büyür mü?

12 Encore dans sa verdeur, sans qu’on l’ait arraché, avant toute herbe il sèche.

Henüz yeşilken, kesilmeden, Otlardan önce kururlar.

13 Tels sont les sentiers de tous ceux qui oublient Dieu; et l’attente de l’impie périra;

Tanrı'yı unutan herkesin sonu böyledir, Tanrısız insanın umudu böyle yok olur.

14 Son assurance sera retranchée, et sa confiance sera une toile d’araignée:

Onun güvendiği şey kırılır, Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.

15 Il s’appuiera sur sa maison, et elle ne tiendra pas; il s’y cramponnera, et elle ne restera pas debout.

Örümcek ağına yaslanır, ama ağ çöker, Ona tutunur, ama ağ taşımaz.

16 Il est verdoyant devant le soleil, et son rameau s’étend sur son jardin;

Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır, Dalları bahçenin üzerinden aşar;

17 Ses racines s’entrelacent dans un tas de rocaille, il voit la demeure des pierres;

Kökleri taş yığınına sarılır, Çakılların arasında yer aranır.

18 S’Il l’ôte de sa place, celle-ci le désavouera: Je ne t’ai pas vu!

Ama yerinden sökülürse, Yeri, ‘Seni hiç görmedim’ diyerek onu yadsır.

19 Telles sont les délices de ses voies; et de la poussière, d’autres germeront.

İşte sevinci böyle son bulur, Yerinde başka bitkiler biter.

20 Voici, Dieu ne méprisera pas l’homme parfait, et ne soutiendra pas les mains des méchants:

“Tanrı kusursuz insanı reddetmez, Kötülük edenlerin elinden tutmaz.

21 Tandis qu’il remplira ta bouche de rire et tes lèvres de chants de joie,

O senin ağzını yine gülüşle, Dudaklarını sevinç haykırışıyla dolduracaktır.

22 Ceux qui te haïssent seront revêtus de honte, et la tente des méchants ne sera plus.

Düşmanlarını utanç kaplayacak, Kötülerin çadırı yok olacaktır.”