Job 5
1 Crie donc! Y a-t-il quelqu’un qui te réponde? Et vers lequel des saints te tourneras-tu?
Berserulah, hai Ayub, adakah jawaban? Malaikat mana yang kaumintai bantuan?
2 Car le chagrin fait mourir le sot, et la jalousie tue le simple.
Hanyalah orang yang bodoh saja yang mati sebab sakit hatinya.
3 J’ai vu le sot s’enraciner, et soudain j’ai maudit sa demeure;
Pernah kulihat orang bodoh; hidupnya tampak amat kokoh. Tetapi tiba-tiba saja kukutuki tempat tinggalnya.
4 Ses fils sont loin de la sûreté, et sont écrasés dans la porte, et il n’y a personne pour délivrer;
Maka anak-anaknya tak pernah mendapat perlindungan; tak ada yang mau membela mereka di pengadilan.
5 Sa moisson, l’affamé la mange, et jusque parmi les épines il la prend; et le piège guette son bien.
Apa yang dituai mereka di ladangnya, habis dimakan orang yang kosong perutnya. Bahkan gandum yang di tengah belukar, habis dilalap orang yang lapar. Milik dan kekayaan mereka menjadi incaran orang yang haus harta.
6 Car l’affliction ne sort pas de la poussière, et la misère ne germe pas du sol;
Bukan dari bumi kejahatan muncul; bukan dari tanah kesusahan timbul.
7 Car l’homme est né pour la misère, comme les étincelles volent en haut.
Bukan! Melainkan manusia sendirilah yang mendatangkan celaka atas dirinya, seperti percikan bunga api timbul dari apinya sendiri.
8 Mais moi je rechercherai Dieu, et devant Dieu je placerai ma cause, –
Kalau aku dalam keadaanmu, pada Allah aku akan berseru. Kepada-Nya aku akan mengadu, serta menyerahkan perkaraku.
9 Qui fait de grandes choses qu’on ne peut sonder, des merveilles à ne pouvoir les compter;
Karya-karya Allah luar biasa; tidak sanggup kita memahaminya. Mujizat-mujizat yang dibuat-Nya, tak terbilang dan tiada habisnya.
10 Qui donne la pluie sur la face de la terre, et envoie des eaux sur la face des campagnes,
Ia menurunkan hujan ke atas bumi, hingga ladang dan padang basah tersirami.
11 Plaçant en haut ceux qui sont abaissés; et ceux qui sont en deuil sont élevés au bonheur.
Dialah Allah yang meninggikan orang rendah, dan membahagiakan orang yang susah.
12 Il dissipe les projets des hommes rusés, et leurs mains n’accomplissent pas leurs conseils.
Digagalkan-Nya rencana orang licik, dijebak dan ditangkap-Nya orang cerdik, sehingga semua usaha mereka tak jadi, dan mereka tertipu oleh akalnya sendiri.
13 Il prend les sages dans leur ruse, et le conseil des astucieux est précipité:
14 De jour, ils rencontrent les ténèbres, et en plein midi ils marchent à tâtons, comme de nuit.
Pada siang hari mereka tertimpa kelam, meraba-raba seperti di waktu malam.
15 Et il sauve le pauvre de l’épée, de leur bouche, et de la main du fort;
Tetapi Allah menyelamatkan: orang miskin dari kematian, orang rendah dari penindasan.
16 Et il arrive au chétif ce qu’il espère, et l’iniquité a la bouche fermée.
Kini ada harapan pula bagi orang yang tidak punya. Dan orang jahat diam seribu bahasa, karena Allah telah membungkam mulutnya.
17 Voici, bienheureux l’homme que Dieu reprend! Ne méprise donc pas le châtiment du Tout-puissant.
Mujurlah engkau bila Allah menegurmu! Jangan kecewa bila Ia mencelamu.
18 Car c’est lui qui fait la plaie et qui la bande; il frappe, et ses mains guérissent.
Sebab Allah yang menyakiti, Ia pula yang mengobati. Dan tangan-Nya yang memukuli, juga memulihkan kembali.
19 En six détresses il te délivrera, et, dans sept, le mal ne t’atteindra pas.
Jikalau bahaya mengancam, selalu engkau diselamatkan.
20 Dans la famine il te délivrera de la mort, et, dans la guerre, de la puissance de l’épée.
Apabila paceklik mencekam, kau tak akan mati kelaparan. Jika perang mengganas seram, kau aman dari kematian.
21 Tu seras à couvert du fouet de la langue, et tu ne craindras pas le désastre quand il viendra.
Kau dijaga dari fitnah dan hasut; kauhadapi musibah tanpa takut.
22 Tu te riras du désastre et de la faim, et tu n’auras pas peur des bêtes de la terre;
Bila kekejaman dan kelaparan melanda, kau akan tabah dan bahkan tertawa. Kau tidak merasa takut atau cemas, menghadapi binatang buas yang ganas.
23 Car tu auras une alliance avec les pierres des champs, et les bêtes des champs seront en paix avec toi.
Ladang yang kaubajak tak akan berbatu; binatang yang liar tak akan menyerangmu.
24 Tu sauras que ta tente est prospère, tu visiteras ta demeure et tu n’y trouveras rien qui manque,
Kau akan aman tinggal di kemahmu; dan jika kauperiksa domba-dombamu, semuanya selamat, tak kurang suatu.
25 Et tu sauras que ta postérité est nombreuse, et tes rejetons, comme l’herbe de la terre.
Anak cucumu tidak akan terbilang, mereka sebanyak rumput di padang.
26 Tu entreras au sépulcre en bonne vieillesse, comme on enlève le tas de gerbes en sa saison.
Bagai gandum masak, dituai pada waktunya, engkau pun akan hidup segar sampai masa tua.
27 Voici, nous avons examiné cela; il en est ainsi. Écoute-le, et sache-le pour toi-même.
Ayub, semuanya itu telah kami periksa. Perkataan itu benar, jadi terimalah saja."
