Job 39

1 Sais-tu le temps où mettent bas les bouquetins des rochers? As-tu observé les douleurs des biches?

آیا زمان زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ آیا وضع حمل آهو را با چشم خود دیده‌ای؟

2 As-tu compté les mois qu’elles accomplissent, et connais-tu le temps où elles mettent bas?

آیا می‌دانی چند ماه طول می‌کشد تا بچه‌های خود را زاییده از بارداری فارغ شوند؟

3 Elles se courbent, elles enfantent leur portée, elles se délivrent de leurs douleurs.

4 Leurs petits deviennent forts, ils grandissent dans les champs, ils s’en vont et ne reviennent pas à elles.

بچه‌های آنها در صحرا رشد می‌کنند، سپس والدین خود را ترک نموده، دیگر نزدشان برنمی‌گردند.

5 Qui a lâché l’âne sauvage? qui a délié les liens de l’onagre,

چه کسی خر وحشی را رها کرده است؟ چه کسی بندهای او را گشوده است؟

6 Auquel j’ai donné le désert pour maison, et la terre salée pour demeure?

من بیابانها و شوره‌زارها را مسکن آنها ساخته‌ام.

7 Il se rit du tumulte de la ville, il n’entend pas le cri du conducteur.

از سر و صدای شهر بیزارند و کسی نمی‌تواند آنها را رام کند.

8 Il parcourt les montagnes pour trouver sa pâture, et il est en quête de tout ce qui est vert.

دامنهٔ کوهها چراگاه آنهاست و در آنجا هر سبزه‌ای پیدا کنند می‌خورند.

9 Le buffle voudra-t-il être à ton service? Passera-t-il la nuit auprès de ta crèche?

آیا گاو وحشی راضی می‌شود تو را خدمت کند؟ آیا او کنار آخور تو می‌ایستد؟

10 Attacheras-tu le buffle par sa corde dans le sillon? Hersera-t-il les vallées après toi?

آیا می‌توانی گاو وحشی را با طناب ببندی تا زمینت را شخم بزند؟

11 Auras-tu confiance en lui, parce que sa force est grande, et lui abandonneras-tu ton labeur?

آیا صرفاً به خاطر قوت زیادش می‌توانی به او اعتماد کنی و کار خودت را به او بسپاری؟

12 Te fieras-tu à lui pour rentrer ce que tu as semé, et rassemblera-t-il [le blé] dans ton aire?

آیا می‌توانی او را بفرستی تا محصول تو را بیاورد و در خرمنگاه جمع کند؟

13 L’aile de l’autruche bat joyeusement: ce sont les plumes et le plumage de la cigogne;

شترمرغ با غرور بالهایش را تکان می‌دهد، ولی نمی‌تواند مانند لک‌لک پرواز کند.

14 Toutefois elle abandonne ses œufs à la terre et les chauffe sur la poussière,

شترمرغ تخمهای خود را روی زمین می‌گذارد تا خاک آنها را گرم کند.

15 Et elle oublie que le pied peut les écraser et la bête des champs les fouler;

او فراموش می‌کند که ممکن است کسی بر آنها پا بگذارد و آنها را له کند و یا حیوانات وحشی آنها را از بین ببرند.

16 Elle est dure avec ses petits comme s’ils n’étaient pas à elle; son labeur est vain, sans qu’elle s’en émeuve.

او نسبت به جوجه‌هایش چنان بی‌توجه است که گویی مال خودش نیستند، و اگر بمیرند اعتنایی نمی‌کند؛

17 Car Dieu l’a privée de sagesse, et ne lui a pas départi l’intelligence.

زیرا من او را از فهم و شعور محروم کرده‌ام.

18 Quand elle s’enlève, elle se moque du cheval et de celui qui le monte.

ولی هر وقت بالهایش را باز می‌کند تا بدود هیچ اسب و سوارکاری به پایش نمی‌رسد.

19 Est-ce toi qui as donné au cheval sa force? Est-ce toi qui as revêtu son cou d’une crinière flottante?

آیا قوت اسب را تو به او داده‌ای؟ یا تو گردنش را با یال پوشانیده‌ای؟

20 Est-ce toi qui le fais bondir comme la sauterelle? Son ronflement magnifique est terrible.

آیا تو به او توانایی بخشیده‌ای تا چون ملخ خیز بردارد و با خُرناسِ مهیبش وحشت ایجاد کند؟

21 Il creuse [le sol] dans la plaine et se réjouit de sa force; il sort à la rencontre des armes;

ببین چگونه سم خود را به زمین می‌کوبد و از قدرت خویش لذت می‌برد. هنگامی که به جنگ می‌رود نمی‌هراسد؛ تیغ شمشیر و رگبار تیر و برق نیزه او را به عقب بر نمی‌گرداند.

22 Il se rit de la frayeur et ne s’épouvante pas, et il ne se tourne pas devant l’épée.

23 Sur lui retentit le carquois, brillent la lance et le javelot.

24 Frémissant et agité, il dévore le sol, et ne peut se contenir quand sonne la trompette.

وحشیانه سم بر زمین می‌کوبد و به مجرد نواخته شدن شیپور حمله، به میدان کارزار یورش می‌برد.

25 Au bruit de la trompette, il dit: Ha! ha! et de loin il flaire la bataille, le tonnerre des chefs et le tumulte.

با شنیدن صدای شیپور، شیهه برمی‌آورد و بوی جنگ را از فاصلهٔ دور استشمام می‌کند. از غوغای جنگ و فرمان سرداران به وجد می‌آید.

26 Est-ce par ton intelligence que l’épervier prend son essor et qu’il étend ses ailes vers le midi?

آیا تو به شاهین یاد داده‌ای که چگونه بپرد و بالهایش را به سوی جنوب پهن کند؟

27 Est-ce à ta parole que l’aigle s’élève et qu’il bâtit haut son aire?

آیا به فرمان توست که عقاب بر فراز قله‌ها به پرواز در می‌آید تا در آنجا آشیانهٔ خود را بسازد؟

28 Il demeure dans les rochers et y fait son habitation, sur la dent du rocher et sur les hautes cimes.

ببین چگونه روی صخره‌ها آشیانه می‌سازد و بر قله‌های بلند زندگی می‌کند

29 De là il épie sa nourriture, ses yeux regardent dans le lointain.

و از آن فاصلهٔ دور، شکار خود را زیر نظر می‌گیرد.

30 Ses petits sucent le sang, et là où sont les tués, là il est.

ببین چگونه دور اجساد کشته شده را می‌گیرد و جوجه‌هایشان خون آنها را می‌خورد.