< Job 39 >
1 Sais-tu le temps où mettent bas les bouquetins des rochers? As-tu observé les douleurs des biches?
Tahukah engkau kapan kambing gunung dilahirkan induknya? Pernahkah kauamati rusa liar melahirkan anaknya?
2 As-tu compté les mois qu’elles accomplissent, et connais-tu le temps où elles mettent bas?
Tahukah engkau berapa lama mereka mengandung? Dapatkah saatnya beranak engkau hitung?
3 Elles se courbent, elles enfantent leur portée, elles se délivrent de leurs douleurs.
Tahukah engkau kapan mereka meringkukkan tubuhnya, lalu melahirkan anak-anaknya?
4 Leurs petits deviennent forts, ils grandissent dans les champs, ils s’en vont et ne reviennent pas à elles.
Anak-anaknya bertambah besar dan kuat di padang belantara; mereka pergi dan tak kembali kepada induknya.
5 Qui a lâché l’âne sauvage? qui a délié les liens de l’onagre,
Siapa melepaskan keledai liar di hutan? Siapa membuka talinya dan membiarkan dia berkeliaran?
6 Auquel j’ai donné le désert pour maison, et la terre salée pour demeure?
Kepadanya Kuberikan gurun sebagai rumahnya dan padang-padang garam untuk tempat tinggalnya.
7 Il se rit du tumulte de la ville, il n’entend pas le cri du conducteur.
Ia menjauhi kota-kota dan keramaiannya, tak ada yang dapat menjinakkan dan mempekerjakannya.
8 Il parcourt les montagnes pour trouver sa pâture, et il est en quête de tout ce qui est vert.
Padang rumput di gunung tempat makanannya, dicarinya tetumbuhan yang hijau di sana.
9 Le buffle voudra-t-il être à ton service? Passera-t-il la nuit auprès de ta crèche?
Apakah lembu liar mau bekerja untukmu? Maukah ia bermalam di dalam kandangmu?
10 Attacheras-tu le buffle par sa corde dans le sillon? Hersera-t-il les vallées après toi?
Dapatkah kauikat dia dan kaupaksa membajak untukmu? Dapatkah kausuruh dia menggaru ladangmu?
11 Auras-tu confiance en lui, parce que sa force est grande, et lui abandonneras-tu ton labeur?
Dapatkah kauandalkan tenaganya yang kuat, dan kauserahkan kepadanya kerjamu yang berat?
12 Te fieras-tu à lui pour rentrer ce que tu as semé, et rassemblera-t-il [le blé] dans ton aire?
Apakah kaupercayakan dia mengumpulkan panenmu, dan membawanya ke tempat penebahanmu?
13 L’aile de l’autruche bat joyeusement: ce sont les plumes et le plumage de la cigogne;
Betapa cepatnya kibasan sayap burung unta! Tetapi terbang burung bangau tak dapat diimbanginya.
14 Toutefois elle abandonne ses œufs à la terre et les chauffe sur la poussière,
Burung unta bertelur di tanah, lalu ditinggalkannya; maka pasirlah yang akan memanaskan telurnya.
15 Et elle oublie que le pied peut les écraser et la bête des champs les fouler;
Ia tak sadar bahwa mungkin orang memijaknya dan binatang-binatang liar menginjaknya.
16 Elle est dure avec ses petits comme s’ils n’étaient pas à elle; son labeur est vain, sans qu’elle s’en émeuve.
Ia bersikap seolah-olah anaknya bukan miliknya; ia tidak peduli jika usahanya sia-sia saja.
17 Car Dieu l’a privée de sagesse, et ne lui a pas départi l’intelligence.
Akulah yang membuat dia bodoh dan bebal, tak Kuberikan kepadanya hikmat dan akal.
18 Quand elle s’enlève, elle se moque du cheval et de celui qui le monte.
Tetapi apabila ia mulai berlari kencang, ia mengalahkan kuda serta penunggang.
19 Est-ce toi qui as donné au cheval sa force? Est-ce toi qui as revêtu son cou d’une crinière flottante?
Hai Ayub, engkaukah yang memberi tenaga kepada kuda dan surai yang melambai-lambai pada tengkuknya?
20 Est-ce toi qui le fais bondir comme la sauterelle? Son ronflement magnifique est terrible.
Engkaukah yang menyuruhnya melompat seperti belalang, dan dengan dengusnya menakut-nakuti orang?
21 Il creuse [le sol] dans la plaine et se réjouit de sa force; il sort à la rencontre des armes;
Ia menggaruk tanah di lembah dengan gembira, dan penuh semangat ia menyerbu ke medan laga.
22 Il se rit de la frayeur et ne s’épouvante pas, et il ne se tourne pas devant l’épée.
Ia tak tahu artinya gentar dan takut; tak ada pedang yang membuat dia surut.
23 Sur lui retentit le carquois, brillent la lance et le javelot.
Senjata yang disandang penunggangnya gemerincing dan gemerlapan kena cahaya.
24 Frémissant et agité, il dévore le sol, et ne peut se contenir quand sonne la trompette.
Dengan semangat menyala-nyala kuda itu berlari; bila trompet berbunyi tak dapat ia menahan diri.
25 Au bruit de la trompette, il dit: Ha! ha! et de loin il flaire la bataille, le tonnerre des chefs et le tumulte.
Ia mendengus setiap kali trompet dibunyikan dari jauh tercium olehnya bau pertempuran. Didengarnya teriak para perwira ketika mereka memberi aba-aba.
26 Est-ce par ton intelligence que l’épervier prend son essor et qu’il étend ses ailes vers le midi?
Apakah burung elang kauajar terbang bila ia menuju ke selatan dengan sayap terkembang?
27 Est-ce à ta parole que l’aigle s’élève et qu’il bâtit haut son aire?
Perintahmukah yang diikuti burung rajawali sebelum ia membuat sarangnya di gunung yang tinggi?
28 Il demeure dans les rochers et y fait son habitation, sur la dent du rocher et sur les hautes cimes.
Di puncak gunung batu ia membangun rumahnya; ujung batu-batu yang runcing menjadi bentengnya.
29 De là il épie sa nourriture, ses yeux regardent dans le lointain.
Dari situ ia mengawasi segala arah matanya mengintai mencari mangsa.
30 Ses petits sucent le sang, et là où sont les tués, là il est.
Di mana ada yang tewas, di situlah dia, dan darah mangsa itu diminum oleh anak-anaknya.