Job 39

1 Sais-tu le temps où mettent bas les bouquetins des rochers? As-tu observé les douleurs des biches?

Nasayod ka ba kung kanus-a manganak sa ilang mga nati ang mga ilahas nga kanding sa kabukiran? Nakakita ka ba sa dihang ang mga binaw nakabaton sa ilang mga nati?

2 As-tu compté les mois qu’elles accomplissent, et connais-tu le temps où elles mettent bas?

Makaihap ka ba sa mga bulan nga nanamkon sila? Nasayod ka ba sa panahon nga nakabaton sila sa ilang mga nati?

3 Elles se courbent, elles enfantent leur portée, elles se délivrent de leurs douleurs.

Naglubog sila ug gianak ang ilang nati, ug unya natapos na ang kasakit sa ilang pagpanganak.

4 Leurs petits deviennent forts, ils grandissent dans les champs, ils s’en vont et ne reviennent pas à elles.

Nahimong kusgan ang ilang mga nati ug mitubo diha sa kaumahan; manggawas sila ug dili na mamalik pag-sab.

5 Qui a lâché l’âne sauvage? qui a délié les liens de l’onagre,

Kinsa may nagpalingkawas sa ihalas nga asno? Kinsa man ang nagbadbad sa hikot sa paspas nga asno,

6 Auquel j’ai donné le désert pour maison, et la terre salée pour demeure?

kansang puloy-anan akong gihimo sa Arabah, iyang balay sa parat nga yuta?

7 Il se rit du tumulte de la ville, il n’entend pas le cri du conducteur.

Mikatawa siya sa pagtamay sa mga kasaba sa siyudad; wala niya nadunggan ang singgit sa nagmaneho.

8 Il parcourt les montagnes pour trouver sa pâture, et il est en quête de tout ce qui est vert.

Naglatagaw siya sa kabukiran isip iyang sibsibanan; didto nangita siya sa tanang lunhaw nga tanom aron kaonon.

9 Le buffle voudra-t-il être à ton service? Passera-t-il la nuit auprès de ta crèche?

Malipayon bang moalagad kanimo ang ihalas nga torong baka? Magtugot ba siya nga magpabilin sa imong pasongan?

10 Attacheras-tu le buffle par sa corde dans le sillon? Hersera-t-il les vallées après toi?

Pinaagi sa pisi, madumalahan ba nimo ang ihalas nga torong baka aron darohon ang mga tudling? Darohon ba niya ang walog alang kanimo?

11 Auras-tu confiance en lui, parce que sa force est grande, et lui abandonneras-tu ton labeur?

Saligan ba nimo siya tungod kay kusgan kaayo siya? Biyaan ba nimo ang imong bulohaton ngadto kaniya?

12 Te fieras-tu à lui pour rentrer ce que tu as semé, et rassemblera-t-il [le blé] dans ton aire?

Magsalig ka ba nga dad-on niya ang imong lugas sa balay, aron tigomon ang lugas sa imong giokanan?

13 L’aile de l’autruche bat joyeusement: ce sont les plumes et le plumage de la cigogne;

Magarbohon ang ostrits nga mibukhad sa mga pako, apan tag-as ba ug nalukop ang ilang balahibo sa gugma?

14 Toutefois elle abandonne ses œufs à la terre et les chauffe sur la poussière,

Kay biyaan niya ang iyang mga itlog diha sa yuta, ug gipainitan niya sila diha sa abog;

15 Et elle oublie que le pied peut les écraser et la bête des champs les fouler;

nalimot siya nga mahimong matamakan sila o nga madugmok sila sa usa ka mapintas nga mananap.

16 Elle est dure avec ses petits comme s’ils n’étaient pas à elle; son labeur est vain, sans qu’elle s’en émeuve.

Dili maayo ang iyang pagtagad sa iyang mga piso nga daw dili kini iya; wala siya nahadlok nga mahimong kawang ang iyang paghago,

17 Car Dieu l’a privée de sagesse, et ne lui a pas départi l’intelligence.

tungod kay gihikawan siya sa Dios sa kaalam ug wala siya gihatagan ug panabot.

18 Quand elle s’enlève, elle se moque du cheval et de celui qui le monte.

Sa dihang paspas siyang modagan, magkatawa siya nga magtamay sa kabayo ug sa nagsakay niini.

19 Est-ce toi qui as donné au cheval sa force? Est-ce toi qui as revêtu son cou d’une crinière flottante?

Gihatagan mo ba ang kabayo sa iyang kusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa iyang daw nag-awas nga buhok sa ulo?

20 Est-ce toi qui le fais bondir comme la sauterelle? Son ronflement magnifique est terrible.

Napalukso na ba nimo siya sama sa dulon? Gikahadlokan pag-ayo ang kahalangdon sa iyang pagpangusmo.

21 Il creuse [le sol] dans la plaine et se réjouit de sa force; il sort à la rencontre des armes;

Nagpanikad siya sa tibuok niyang kusog ug nagmalipayon sa iyang kusog; nagdali siya sa pagsugat sa mga hinagiban.

22 Il se rit de la frayeur et ne s’épouvante pas, et il ne se tourne pas devant l’épée.

Gitamay niya ang kahadlok ug wala naluya; dili siya motalikod sa espada.

23 Sur lui retentit le carquois, brillent la lance et le javelot.

Ang sakoban nag-uyog diha sa iyang kiliran, uban sa nagpangidlap nga bangkaw.

24 Frémissant et agité, il dévore le sol, et ne peut se contenir quand sonne la trompette.

Gilamoy niya ang yuta sa kabangis ug hilabihang kasuko; sa tingog sa budyong, dili siya magpabilin ug barog sa usa lamang ka dapit.

25 Au bruit de la trompette, il dit: Ha! ha! et de loin il flaire la bataille, le tonnerre des chefs et le tumulte.

Sa tanang higayon nga motingog na ang budyong, moingon siya, 'Aha!' Nasimahoan na niya ang gubat sa layo pa lamang— ang daw dalugdog nga panagsinggit sa mga nagdumala sa kasundalohan ug sa mga singgit panahon sa gubat.

26 Est-ce par ton intelligence que l’épervier prend son essor et qu’il étend ses ailes vers le midi?

Pinaagi ba sa imong kaalam nga habog nga milupad ang banog, nga iyang gibukhad ang iyang mga pako alang sa habagatan?

27 Est-ce à ta parole que l’aigle s’élève et qu’il bâtit haut son aire?

Pinaagi ba sa imong mga mando nga ang agila mipataas ug nagbuhat ug salag ngadto sa habog nga dapit?

28 Il demeure dans les rochers et y fait son habitation, sur la dent du rocher et sur les hautes cimes.

Nagpuyo siya sa mga pangpang ug lig-on nga naghimo sa iyang panimalay sa kinatumyan sa pangpang.

29 De là il épie sa nourriture, ses yeux regardent dans le lointain.

Gikan didto nangita siya sa iyang mga dagitonon; nakita sila sa iyang mga mata gikan sa layo kaayo nga dapit.

30 Ses petits sucent le sang, et là où sont les tués, là il est.

Ang iyang mga piso usab moinom ug dugo; kung diin ang mga patay nga tawo, atua usab siya.”