Job 38
1 Et l’Éternel répondit à Job du milieu du tourbillon, et dit:
Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:
2 Qui est celui-ci qui obscurcit le conseil par des discours sans connaissance?
Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?
3 Ceins tes reins comme un homme, et je t’interrogerai et tu m’instruiras!
Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.
4 Où étais-tu quand j’ai fondé la terre? Déclare-le-moi, si tu as de l’intelligence.
Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.
5 Qui lui a établi sa mesure, – si tu le sais? Ou qui a étendu le cordeau sur elle?
Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?
6 Sur quoi ses bases sont-elles assises, ou qui a placé sa pierre angulaire,
Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;
7 Quand les étoiles du matin chantaient ensemble, et que tous les fils de Dieu éclataient de joie?
Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?
8 Et qui a renfermé la mer dans des portes, quand elle rompit [les bornes] et sortit de la matrice,
Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?
9 Quand je fis de la nuée son vêtement, et de l’obscurité ses langes;
Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;
10 Quand je lui découpai ses limites et lui mis des barres et des portes,
Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;
11 Et que je dis: Tu viendras jusqu’ici et tu n’iras pas plus loin, et ici s’arrêtera l’orgueil de tes flots?
I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.
12 As-tu, de ta vie, commandé au matin? As-tu montré à l’aube du jour sa place,
Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;
13 Pour qu’elle saisisse les bords de la terre, et que les méchants en soient secoués?
Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?
14 Elle se change comme l’argile d’un sceau, et [toutes choses] se présentent parées comme d’un vêtement;
Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.
15 Et leur lumière est ôtée aux méchants, et le bras levé est cassé.
Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.
16 Es-tu allé aux sources de la mer, et t’es-tu promené dans les profondeurs de l’abîme?
Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?
17 Les portes de la mort se sont-elles découvertes à toi? Et as-tu vu les portes de l’ombre de la mort?
Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?
18 Ton regard a-t-il pénétré jusque dans les vastes espaces de la terre? Dis-le, si tu connais tout cela.
Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.
19 Où est le chemin vers le séjour de la lumière? et les ténèbres, où est leur place?
Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;
20 Pour que tu les prennes à leur limite, et que tu connaisses les sentiers de leur maison?
Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?
21 Tu le sais, car tu étais né alors, et le nombre de tes jours est grand!
Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?
22 Es-tu allé aux trésors de la neige, et as-tu vu les trésors de la grêle,
Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;
23 Que j’ai mis en réserve pour le temps de la détresse, pour le jour du combat et de la guerre?
Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?
24 Par quel chemin se distribue la lumière, et le vent d’orient se répand-il sur la terre?
Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?
25 Qui a découpé des canaux aux torrents de pluie, et un chemin à l’éclair des tonnerres,
Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;
26 Pour faire pleuvoir sur une terre où il n’y a personne, sur le désert où il n’y a pas d’hommes;
Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;
27 Pour rassasier les lieux désolés et déserts, pour faire germer les pousses de l’herbe?
Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?
28 La pluie a-t-elle un père? ou qui engendre les gouttes de la rosée?
Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?
29 Du sein de qui sort la glace? et le frimas des cieux, qui l’enfante?
Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?
30 Devenues pierre, les eaux se cachent, et la surface de l’abîme se prend.
Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.
31 Peux-tu serrer les liens des Pléiades, ou détacher les cordes d’Orion?
Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?
32 Fais-tu sortir les signes du zodiaque en leurs saisons, et mènes-tu la grande Ourse avec ses filles?
Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?
33 Connais-tu les lois des cieux, ou établis-tu leur empire sur la terre?
Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?
34 Peux-tu élever ta voix vers les nuages, en sorte que des torrents d’eau te couvrent?
Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?
35 As-tu lancé la foudre, en sorte qu’elle soit allée et t’ait dit: Me voici?
Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?
36 Qui a mis la sagesse dans les reins, ou qui donna l’intelligence à l’esprit?
Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?
37 Qui a compté les nuages dans [sa] sagesse? et qui verse les outres des cieux,
Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;
38 Quand la poussière coule comme du métal en fusion et que les mottes se soudent entre elles?
Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?
39 Est-ce toi qui chasses la proie pour la lionne, et qui rassasies l’appétit des lionceaux,
Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;
40 Quand ils sont couchés dans leurs tanières [et] se tiennent aux aguets dans leur fourré?
Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?
41 Qui prépare au corbeau sa pâture quand ses petits crient à Dieu [et] qu’ils errent sans nourriture?
Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?
