Job 36
1 Et Élihu continua et dit:
Do tego przydał Elihu, i rzekł:
2 Attends-moi un peu, et je te montrerai que j’ai encore des paroles pour Dieu.
Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.
3 J’apporterai de loin ce que je sais, et je donnerai justice à mon créateur.
Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.
4 Car certainement mes discours ne sont pas des mensonges; celui qui est parfait en connaissances est avec toi.
Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.
5 Voici, Dieu est puissant et ne méprise personne; il est puissant en force d’intelligence.
Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.
6 Il ne fait pas vivre le méchant, mais il fait droit aux malheureux.
Nie żywi niepobożnego, a u sądu ubogim dopomaga.
7 Il ne retire pas ses yeux de dessus le juste, et [celui-ci] est avec les rois sur le trône, et il les fait asseoir à toujours, et ils sont élevés.
Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.
8 Et si, liés dans les chaînes, ils sont pris dans les cordeaux du malheur,
A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:
9 Il leur montre ce qu’ils ont fait, et leurs transgressions, parce qu’elles sont devenues grandes;
Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;
10 Et il ouvre leurs oreilles à la discipline, et leur dit de revenir de l’iniquité.
I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.
11 S’ils écoutent et le servent, ils accompliront leurs jours dans la prospérité et leurs années dans les choses agréables [de la vie];
Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.
12 Mais s’ils n’écoutent pas, ils s’en iront par l’épée, et expireront sans connaissance.
Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.
13 Les hypocrites de cœur amassent la colère; ils ne crient pas quand [Dieu] les lie.
Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.
14 Ils mourront dans la jeunesse, et leur vie est parmi les hommes voués à l’infamie.
Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.
15 Il délivre le malheureux dans son malheur, et lui ouvre l’oreille dans l’oppression.
Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.
16 Il t’aurait aussi tiré de la gueule de la détresse [et mis] au large, là où il n’y a point de gêne, et la graisse abonderait dans les mets de ta table.
Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.
17 Mais tu es plein des jugements des méchants; le jugement et la justice [te] saisiront.
Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.
18 Puisqu’il y a de la colère, prends garde qu’elle ne t’enlève par le châtiment; et une grande rançon ne te le fera pas éviter.
Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.
19 Tiendra-t-il compte de tes richesses? Non; – ni de l’or, ni de toutes les ressources de la puissance.
Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.
20 Ne soupire pas après la nuit qui enlèvera les peuples de leur place.
Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.
21 Prends garde à toi! Ne te tourne pas vers l’iniquité, car c’est ce que tu as choisi plutôt que l’affliction.
Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.
22 Voici, Dieu se montre élevé dans sa puissance: qui enseigne comme lui?
Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?
23 Qui lui a prescrit son chemin, et qui a dit: Tu as mal agi?
Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?
24 Souviens-toi de glorifier son œuvre, que les hommes célèbrent:
Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.
25 Tout homme la contemple, le mortel la regarde de loin.
Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.
26 Voici, Dieu est grand, et nous ne le connaissons pas; le nombre de ses années, nul ne le sonde.
Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.
27 Car il attire les gouttes d’eau: des vapeurs qu’il forme elles distillent la pluie,
Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,
28 Que les nuages font couler; ils tombent en gouttes sur les hommes, abondamment.
Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.
29 Mais qui peut comprendre le déploiement de la nuée, le fracas de son tabernacle?
(Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.
30 Voici, il étend sa lumière autour de lui, et couvre le fond de la mer.
Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?
31 Car par ces choses il juge les peuples, il donne la nourriture en abondance.
Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.
32 Il couvre ses mains de l’éclair, et lui commande où il doit frapper;
Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)
33 Son bruit l’annonce, le bétail même en présage la venue!
Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.
