Job 23

1 Et Job répondit et dit:

A odpowiadając Ijob rzekł:

2 Encore aujourd’hui ma plainte est amère, la main qui s’appesantit sur moi est plus pesante que mon gémissement!

Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?

3 Oh! si je savais le trouver, et parvenir là où il est assis!

Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

4 J’exposerais [ma] juste cause devant lui, et je remplirais ma bouche d’arguments;

Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

5 Je saurais les paroles qu’il me répondrait, et je comprendrais ce qu’il me dirait.

Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

6 Contesterait-il avec moi dans la grandeur de sa force? Non, mais il ferait attention à moi.

Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

7 Là, un homme droit raisonnerait avec lui, et je serais délivré pour toujours de mon juge.

Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

8 Voici, je vais en avant, mais il n’y est pas; et en arrière, mais je ne l’aperçois pas;

Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.

9 À gauche, quand il y opère, mais je ne le discerne pas; il se cache à droite, et je ne le vois pas.

Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,

10 Mais il connaît la voie que je suis; il m’éprouve, je sortirai comme de l’or.

Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

11 Mon pied s’attache à ses pas; j’ai gardé sa voie, et je n’en ai point dévié.

Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

12 Je ne me suis pas retiré du commandement de ses lèvres; j’ai serré [par-devers moi] les paroles de sa bouche plus que le propos de mon propre cœur.

Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

13 Mais lui, il a une [pensée], et qui l’en fera revenir? Ce que son âme désire, il le fait.

Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

14 Car il achèvera ce qui est déterminé pour moi; et bien des choses semblables sont auprès de lui.

Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.

15 C’est pourquoi je suis terrifié devant sa face; je considère, et je suis effrayé devant lui.

Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.

16 Et Dieu a fait défaillir mon cœur, et le Tout-puissant m’a frappé de terreur;

Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.

17 Parce que je n’ai pas été anéanti devant les ténèbres, et qu’il ne m’a pas caché l’obscurité.

Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.