Job 23

1 Et Job répondit et dit:

۱ پس ایوب در جواب گفت:

2 Encore aujourd’hui ma plainte est amère, la main qui s’appesantit sur moi est plus pesante que mon gémissement!

۲ «امروز نیز شکایت من تلخ است، وضرب من از ناله من سنگینتر.

3 Oh! si je savais le trouver, et parvenir là où il est assis!

۳ کاش می‌دانستم که او را کجا یابم، تا آنکه نزد کرسی او بیایم.

4 J’exposerais [ma] juste cause devant lui, et je remplirais ma bouche d’arguments;

۴ آنگاه دعوی خود را به حضور وی ترتیب می‌دادم، ودهان خود را از حجت‌ها پر می‌ساختم.

5 Je saurais les paroles qu’il me répondrait, et je comprendrais ce qu’il me dirait.

۵ سخنانی را که در جواب من می‌گفت می‌دانستم، و آنچه راکه به من می‌گفت می‌فهمیدم.

6 Contesterait-il avec moi dans la grandeur de sa force? Non, mais il ferait attention à moi.

۶ آیا به عظمت قوت خود با من مخاصمه می‌نمود؟ حاشا! بلکه به من التفات می‌کرد.

7 Là, un homme droit raisonnerait avec lui, et je serais délivré pour toujours de mon juge.

۷ آنگاه مرد راست با اومحاجه می‌نمود و از داور خود تا به ابد نجات می‌یافتم.

8 Voici, je vais en avant, mais il n’y est pas; et en arrière, mais je ne l’aperçois pas;

۸ اینک به طرف مشرق می‌روم و اویافت نمی شود و به طرف مغرب و او را نمی بینم.

9 À gauche, quand il y opère, mais je ne le discerne pas; il se cache à droite, et je ne le vois pas.

۹ به طرف شمال جایی که او عمل می‌کند، و او رامشاهده نمی کنم. و او خود را به طرف جنوب می‌پوشاند و او را نمی بینم،

10 Mais il connaît la voie que je suis; il m’éprouve, je sortirai comme de l’or.

۱۰ زیرا او طریقی راکه می‌روم می‌داند و چون مرا می‌آزماید، مثل طلابیرون می‌آیم.

11 Mon pied s’attache à ses pas; j’ai gardé sa voie, et je n’en ai point dévié.

۱۱ پایم اثر اقدام او را گرفته است وطریق او را نگاه داشته، از آن تجاوز نمی کنم.

12 Je ne me suis pas retiré du commandement de ses lèvres; j’ai serré [par-devers moi] les paroles de sa bouche plus que le propos de mon propre cœur.

۱۲ از فرمان لبهای وی برنگشتم و سخنان دهان اورا زیاده از رزق خود ذخیره کردم.

13 Mais lui, il a une [pensée], et qui l’en fera revenir? Ce que son âme désire, il le fait.

۱۳ لیکن اوواحد است و کیست که او را برگرداند؟ و آنچه دل او می‌خواهد، به عمل می‌آورد.

14 Car il achèvera ce qui est déterminé pour moi; et bien des choses semblables sont auprès de lui.

۱۴ زیرا آنچه را که بر من مقدر شده است بجا می‌آورد، و چیزهای بسیار مثل این نزد وی است.

15 C’est pourquoi je suis terrifié devant sa face; je considère, et je suis effrayé devant lui.

۱۵ از این جهت ازحضور او هراسان هستم، و چون تفکر می‌نمایم از او می‌ترسم،

16 Et Dieu a fait défaillir mon cœur, et le Tout-puissant m’a frappé de terreur;

۱۶ زیرا خدا دل مرا ضعیف کرده است، و قادرمطلق مرا هراسان گردانیده.

17 Parce que je n’ai pas été anéanti devant les ténèbres, et qu’il ne m’a pas caché l’obscurité.

۱۷ چونکه پیش از تاریکی منقطع نشدم، و ظلمت غلیظ را از نزد من نپوشانید.