Job 22

1 Et Éliphaz, le Thémanite, répondit et dit:

۱ پس الیفاز تیمانی در جواب گفت:

2 L’homme peut-il être de quelque profit à Dieu? C’est bien à lui-même que l’homme intelligent profitera.

۲ «آیا مرد به خدا فایده برساند؟ البته مرد دانا برای خویشتن مفید است.

3 Est-ce un plaisir pour le Tout-puissant que tu sois juste, et un gain [pour lui] que tu sois parfait dans tes voies?

۳ آیا اگر توعادل باشی، برای قادر مطلق خوشی رخ می‌نماید؟ یا اگر طریق خود را راست سازی، او رافایده می‌شود؟

4 Contestera-t-il avec toi parce qu’il te craint, [et] ira-t-il avec toi en jugement?

۴ آیا به‌سبب ترس تو، تو را توبیخ می‌نماید؟ یا با تو به محاکمه داخل خواهد شد؟

5 Ta méchanceté n’est-elle pas grande, et tes iniquités ne sont-elles pas sans fin?

۵ آیا شرارت تو عظیم نیست و عصیان تو بی‌انتهانی،

6 Car sans cause tu as pris un gage de ton frère, et tu as dépouillé de leurs vêtements ceux qui étaient nus.

۶ چونکه از برادران خود بی‌سبب گرو گرفتی و لباس برهنگان را کندی،

7 Tu n’as pas donné d’eau à boire à celui qui défaillait de soif, et tu as refusé du pain à celui qui avait faim;

۷ به تشنگان آب ننوشانیدی، و از گرسنگان نان دریغ داشتی؟

8 Et l’homme fort, … à lui était la terre, et celui qui était considéré y habitait.

۸ امامرد جبار، زمین از آن او می‌باشد و مرد عالیجاه، در آن ساکن می‌شود.

9 Tu as renvoyé les veuves à vide, et les bras des orphelins ont été écrasés.

۹ بیوه‌زنان را تهی‌دست رد نمودی، و بازوهای یتیمان شکسته گردید.

10 C’est pourquoi il y a des pièges autour de toi, et une terreur subite t’effraie;

۱۰ بنابراین دامها تو را احاطه می‌نماید و ترس، ناگهان تو را مضطرب می‌سازد.

11 Ou bien, ce sont des ténèbres, de sorte que tu ne vois pas, et le débordement des eaux te couvre.

۱۱ یا تاریکی که آن را نمی بینی و سیلابها تو را می‌پوشاند.

12 Dieu n’est-il pas aussi haut que les cieux? Regarde le faîte des étoiles, combien elles sont élevées!

۱۲ آیاخدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سر ستارگان رابنگر چگونه عالی هستند.

13 Et tu as dit: Qu’est-ce que Dieu sait? Jugera-t-il à travers l’obscurité des nuées?

۱۳ و تو می‌گویی خداچه می‌داند و آیا از تاریکی غلیظ داوری تواندنمود؟

14 Les nuages l’enveloppent, et il ne voit pas; il se promène dans la voûte des cieux.

۱۴ ابرها ستر اوست پس نمی بیند، و بردایره افلاک می‌خرامد.

15 Observes-tu le sentier ancien où ont marché les hommes vains,

۱۵ آیا طریق قدما را نشان کردی که مردمان شریر در آن سلوک نمودند،

16 Qui ont été emportés avant le temps, [et] dont les fondements se sont écoulés comme un fleuve;

۱۶ که قبل از زمان خود ربوده شدند، و اساس آنهامثل نهر ریخته شد

17 Qui disaient à Dieu: Retire-toi de nous! Et que nous ferait le Tout-puissant? –

۱۷ که به خدا گفتند: از ما دورشو و قادر مطلق برای ما چه تواند کرد؟

18 Quoiqu’il ait rempli de biens leurs maisons. Mais que le conseil des méchants soit loin de moi!

۱۸ و حال آنگاه او خانه های ایشان را از چیزهای نیکو پرساخت. پس مشورت شریران از من دور شود.

19 Les justes le verront et se réjouiront, et l’innocent se moquera d’eux:

۱۹ «عادلان چون آن را بینند، شادی خواهندنمود و بی‌گناهان بر ایشان استهزا خواهند کرد.

20 Celui qui s’élevait contre nous n’a-t-il pas été retranché, et le feu n’a-t-il pas dévoré leur abondance?

۲۰ آیا مقاومت کنندگان ما منقطع نشدند؟ و آتش بقیه ایشان را نسوزانید؟

21 Réconcilie-toi avec Lui, je te prie, et sois en paix: ainsi le bonheur t’arrivera.

۲۱ پس حال با او انس بگیر و سالم باش. و به این منوال نیکویی به توخواهد رسید.

22 Reçois l’instruction de sa bouche, et mets ses paroles dans ton cœur.

۲۲ تعلیم را از دهانش قبول نما، وکلمات او را در دل خود بنه.

23 Si tu retournes vers le Tout-puissant, tu seras rétabli. Si tu éloignes l’iniquité de ta tente,

۲۳ اگر به قادرمطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد. و اگر شرارت رااز خیمه خود دور نمایی

24 Et que tu mettes l’or avec la poussière, et [l’or d’]Ophir parmi les cailloux des torrents,

۲۴ و اگر گنج خود را درخاک و طلای اوفیر را در سنگهای نهرهابگذاری،

25 Le Tout-puissant sera ton or, et il sera pour toi de l’argent amassé.

۲۵ آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص برای تو خواهد بود،

26 Car alors tu trouveras tes délices dans le Tout-puissant, et vers Dieu tu élèveras ta face;

۲۶ زیرا در آنوقت ازقادر مطلق تلذذ خواهی یافت، و روی خود را به طرف خدا برخواهی افراشت.

27 Tu le supplieras et il t’entendra, et tu acquitteras tes vœux.

۲۷ نزد او دعاخواهی کرد و او تو را اجابت خواهد نمود، و نذرهای خود را ادا خواهی ساخت.

28 Tu décideras une chose, et elle te réussira, et la lumière resplendira sur tes voies.

۲۸ امری راجزم خواهی نمود و برایت برقرار خواهد شد، وروشنایی بر راههایت خواهد تابید.

29 Quand elles seront abaissées, alors tu diras: Lève-toi! et celui qui a les yeux baissés, Il le sauvera;

۲۹ وقتی که ذلیل شوند، خواهی گفت: رفعت باشد، و فروتنان را نجات خواهد داد.

30 Même Il délivrera celui qui n’est pas innocent: il sera délivré par la pureté de tes mains.

۳۰ کسی را که بی‌گناه نباشدخواهد رهانید، و به پاکی دستهای تو رهانیده خواهد شد.»