Job 21
1 Et Job répondit et dit:
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
2 Écoutez, écoutez mon discours, et cela tiendra lieu de vos consolations.
| به من گوش دهید! تنها تسلی‌ای که می‌توانید به من بدهید این است که بگذارید حرفم را بزنم. پس از آن اگر خواستید، باز هم مرا مسخره کنید. |
3 Supportez-moi, et moi je parlerai, et après mes paroles, moque-toi!
4 Ma plainte s’adresse-t-elle à un homme? Et pourquoi mon esprit ne serait-il pas à bout de patience?
| من از خدا شکایت دارم، نه از انسان. بی‌تابی من به همین دلیل است. |
5 Tournez-vous vers moi, et soyez étonnés, et mettez la main sur la bouche.
| به من نگاه کنید و از تعجب دست روی دهان بگذارید و سکوت نمایید. |
6 Quand je m’en souviens, je suis terrifié, et le frisson saisit ma chair:
| وقتی این را به یاد می‌آورم، از ترس به لرزه می‌افتم. |
7 Pourquoi les méchants vivent-ils, deviennent-ils âgés, et croissent-ils même en force?
| چرا بدکاران تا سن پیری و کهولت زنده می‌مانند و کامیاب می‌شوند؟ |
8 Leur postérité s’établit devant eux, auprès d’eux, et leurs descendants devant leurs yeux.
| فرزندان و نوه‌هایشان بزرگ می‌شوند و دورشان را می‌گیرند. |
9 Leurs maisons sont en paix, loin de la frayeur, et la verge de Dieu n’est pas sur eux.
| خانه‌های آنها از هر خطری در امان است و خدا ایشان را مجازات نمی‌کند. |
10 Leur taureau engendre sans manquer, leur vache vêle et n’avorte pas.
| گله‌های آنها زاد و ولد می‌کنند و زیاد می‌شوند. |
11 Ils font sortir leurs jeunes enfants comme un troupeau, et leurs enfants s’ébattent.
| فرزندانشان از خوشحالی مانند گوسفندان جست و خیز می‌کنند و می‌رقصند |
12 Ils chantent au son du tambourin et de la harpe, et se réjouissent au son du chalumeau.
| و با نوای دف و بربط آواز می‌خوانند و با صدای نی به شادی می‌پردازند. |
| آنها روزهای خود را در سعادتمندی به سر می‌برند و راحت می‌میرند، (Sheol h7585) |
14 Et ils disent à Dieu: Retire-toi de nous, nous ne prenons pas plaisir à la connaissance de tes voies.
| در حالی که هرگز طالب خدا نبوده‌اند و نخواسته‌اند راههای خدا را بشناسند. |
15 Qu’est-ce que le Tout-puissant pour que nous le servions, et que nous profitera-t-il de nous adresser à lui?
| شریران می‌گویند: «قادر مطلق کیست که او را عبادت نماییم؟ چه فایده اگر دست دعا به سویش دراز کنیم؟» |
16 Voici, leur bonheur n’est pas dans leur main. Loin de moi le conseil des méchants!
| گناهکاران به هر کاری دست بزنند موفق می‌شوند! ولی من نمی‌خواهم با آنها سروکار داشته باشم. |
17 Combien de fois la lampe des méchants s’éteint-elle, et leur calamité vient-elle sur eux, [et] leur distribue-t-Il des douleurs dans sa colère,
| تا به حال چند بار اتفاق افتاده که چراغ بدکاران خاموش شود و آنها به بدبختی دچار گردند؟ و یا چند بار اتفاق افتاده که خدا آنها را مجازات کند، |
18 [Et] sont-ils comme la paille devant le vent, et comme la balle chassée par la tempête?
| و ایشان را مثل کاه در برابر باد و مانند خاک در برابر طوفان پراکنده سازد؟ |
19 Dieu réserve à ses fils [la punition de] sa méchanceté: il la lui rend, et il le saura;
| ولی شما می‌گویید: «خدا فرزندان مرد شرور را مجازات می‌کند!» اما من می‌گویم که خدا باید خود شرور را مجازات کند! بگذار مزهٔ مجازات را خودش بچشد! |
20 Ses yeux verront sa calamité, et il boira de la fureur du Tout-puissant.
| بله، بگذار مرد شرور خودش به سزای اعمالش برسد و پیالهٔ خشم خدای قادر مطلق را سر بکشد. |
21 Car quel plaisir [a-t-il] à sa maison après lui, quand le nombre de ses mois est tranché?
| وقتی انسان می‌میرد دیگر چه احساسی می‌تواند دربارهٔ خانواده‌اش داشته باشد؟ |
22 Est-ce à Dieu qu’on enseignera la connaissance, quand c’est lui qui juge ceux qui sont haut élevés?
| کیست که بتواند به خدا چیزی بیاموزد؟ حتی خردمندان را او داوری می‌کند. |
23 L’un meurt en pleine vigueur, entièrement tranquille et à l’aise;
| او از یک سو اشخاص قوی و سالم، مرفه و ثروتمند را هلاک می‌کند |
24 Ses flancs sont garnis de graisse, et la moelle de ses os est abreuvée.
25 Et l’autre meurt dans l’amertume de son âme et n’a jamais goûté le bonheur.
| و از سوی دیگر کسانی را که در شدت فقر و تنگدستی به سر می‌برند و در زندگی هرگز طعم خوشی را نچشیده‌اند از بین می‌برد. |
26 Ils gisent ensemble sur la poussière, et les vers les couvrent.
| هر دو دسته در خاک دفن می‌شوند و کرمها بدن آنها را می‌خورند. |
27 Voici, je connais vos pensées, et vos plans contre moi pour me faire violence.
| از افکارتان و نقشه‌هایی که برای آزار من می‌کشید آگاه هستم. |
28 Car vous dites: Où est la maison du noble, et où la tente des demeures des méchants?
| می‌خواهید بگویید: «اشخاص ثروتمند و شرور برای گناهانشان دچار بلا و بدبختی شده‌اند.» |
29 Ne l’avez-vous pas demandé à ceux qui passent par le chemin? Et n’avez-vous pas reconnu ce qui les distingue:
| ولی من می‌گویم: «از هر فرد دنیا دیده‌ای که بپرسید خواهد گفت |
30 Que le méchant est épargné pour le jour de la calamité, qu’ils sont emmenés au jour de la fureur?
| که آدم بدکار معمولاً در روز بلا و مصیبت در امان است و جان به در می‌برد. هیچ‌کس مرد شرور را رو در رو متهم نمی‌کند و کسی وی را به سزای اعمالش نمی‌رساند. حتی بعد از مرگش او را با احترام به خاک می‌سپارند و بر سر قبرش نگهبان قرار می‌دهند؛ |
31 Qui lui dira en face sa voie? et ce qu’il a fait, qui le lui rendra?
32 Il sera conduit dans un sépulcre, et sur le tertre il veillera.
33 Les mottes de la vallée lui sont douces; et après lui tout homme suit à la file, et ceux qui l’ont précédé sont sans nombre.
| بسیاری در مراسم تدفین او شرکت می‌کنند و با خاک نرم او را می‌پوشانند.» |
34 Et comment me consolez-vous avec de vaines [consolations]? Vos réponses restent perfides.
| شما چگونه می‌توانید با این یاوه‌گویی‌ها و دروغها مرا دلداری دهید؟ |
