Job 20

1 Et Tsophar, le Naamathite, répondit et dit:

Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:

2 C’est pourquoi mes pensées m’inspirent une réponse, et à cause de ceci l’ardeur de mon esprit [agit] en moi:

Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.

3 J’entends une réprimande qui me couvre de honte, et mon esprit me répond par mon intelligence.

Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:

4 Sais-tu bien que, de tout temps, depuis que l’homme a été mis sur la terre,

Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;

5 L’exultation des méchants est courte, et la joie de l’impie n’est que pour un moment?

Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?

6 Si sa hauteur s’élève jusqu’aux cieux, et que sa tête touche les nuées,

Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;

7 Il périra pour toujours comme ses ordures; ceux qui l’ont vu diront: Où est-il?

[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?

8 Il s’envole comme un songe, et on ne le trouve pas; il s’enfuit comme une vision de la nuit.

Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.

9 L’œil l’a regardé et ne l’aperçoit plus, et son lieu ne le revoit plus.

Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.

10 Ses fils rechercheront la faveur des pauvres, et ses mains restitueront [ce que] sa violence [a ravi].

Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.

11 Ses os étaient pleins de sa jeunesse: elle se couchera avec lui sur la poussière.

Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.

12 Si le mal est doux dans sa bouche, [et] qu’il le cache sous sa langue,

A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;

13 S’il l’épargne et ne l’abandonne pas, mais qu’il le retienne dans sa bouche,

Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;

14 Son pain sera changé dans ses entrailles en un fiel d’aspic au-dedans de lui.

[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.

15 Il a avalé les richesses, et il les vomira; Dieu les chassera de son ventre.

Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.

16 Il sucera le venin des aspics, la langue de la vipère le tuera.

Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.

17 Il ne verra pas des ruisseaux, des rivières, des torrents de miel et de beurre.

Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.

18 Il rendra le fruit de son travail, et ne l’avalera pas; il le restituera selon sa valeur, et ne s’en réjouira pas.

Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].

19 Car il a opprimé, délaissé les pauvres; il a pillé une maison qu’il n’avait pas bâtie.

Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.

20 Parce qu’il n’a pas connu de repos dans son désir, il ne sauvera rien de ce qu’il a de plus cher.

Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.

21 Rien n’a échappé à sa voracité: c’est pourquoi son bien-être ne durera pas.

Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.

22 Dans la plénitude de son abondance, il sera dans la détresse; toutes les mains des malheureux viendront sur lui.

Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.

23 Il arrivera que, pour remplir son ventre, [Dieu] enverra sur lui l’ardeur de sa colère, et la fera pleuvoir sur lui dans sa chair.

Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.

24 S’il fuit devant les armes de fer, un arc d’airain le transpercera.

[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.

25 Il arrache [la flèche] et elle sort de son corps, et le fer étincelant de son fiel: les terreurs sont sur lui.

Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.

26 Toutes les ténèbres sont réservées pour ses trésors; un feu qu’on ne souffle pas le dévorera, [et] se repaîtra de ce qui reste dans sa tente.

Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.

27 Les cieux révéleront son iniquité, et la terre s’élèvera contre lui.

Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

28 Le revenu de sa maison sera emporté; il s’écoulera au jour de Sa colère.

Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.

29 Telle est, de la part de Dieu, la portion de l’homme méchant, et l’héritage qui lui est assigné par Dieu.

Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.