Job 20
1 Et Tsophar, le Naamathite, répondit et dit:
A odpowiadając Sofar Naamatczyk rzekł:
2 C’est pourquoi mes pensées m’inspirent une réponse, et à cause de ceci l’ardeur de mon esprit [agit] en moi:
Do tego mię myśli moje przywodzą, abym odpowiedział; przetożem się pospieszył.
3 J’entends une réprimande qui me couvre de honte, et mon esprit me répond par mon intelligence.
Słyszałem mnie hańbiącą naganę; ale duch wyrozumienia mego odpowie za mię.
4 Sais-tu bien que, de tout temps, depuis que l’homme a été mis sur la terre,
Izaż nie wiesz, że to jest od wieku, od tego czasu, jako postawił Bóg człowieka na ziemi?
5 L’exultation des méchants est courte, et la joie de l’impie n’est que pour un moment?
Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?
6 Si sa hauteur s’élève jusqu’aux cieux, et que sa tête touche les nuées,
By też wstąpiła aż do nieba hardość jego, a obłoku się dotknęła głowa jego:
7 Il périra pour toujours comme ses ordures; ceux qui l’ont vu diront: Où est-il?
A wszakże na wieki zginie jako gnój jego, a ci, którzy go widzieli, rzeką: Gdzież się podział?
8 Il s’envole comme un songe, et on ne le trouve pas; il s’enfuit comme une vision de la nuit.
Uleci jako sen, a nie znajdą go; bo uciecze, jako widzenie nocne.
9 L’œil l’a regardé et ne l’aperçoit plus, et son lieu ne le revoit plus.
Oko, które go widziało, nie ogląda go więcej, i nie ujrzy go więcej miejsce jego.
10 Ses fils rechercheront la faveur des pauvres, et ses mains restitueront [ce que] sa violence [a ravi].
Synowie jego będą się korzyć ubogim; bo ręce jego muszą wracać, co wydarł.
11 Ses os étaient pleins de sa jeunesse: elle se couchera avec lui sur la poussière.
Kości jego napełnione są grzechami młodości jego, a w prochu z nim leżeć będą.
12 Si le mal est doux dans sa bouche, [et] qu’il le cache sous sa langue,
A choć złość słodnieje w ustach jego, i tai ją pod językiem swoim;
13 S’il l’épargne et ne l’abandonne pas, mais qu’il le retienne dans sa bouche,
Kocha się w niej, a nie opuszcza jej, zatrzymywając ją w pośrodku podniebienia swego:
14 Son pain sera changé dans ses entrailles en un fiel d’aspic au-dedans de lui.
Wszakże pokarm jego we wnętrznościach jego odmieni się; żółcią padalcową stanie się w trzewach jego.
15 Il a avalé les richesses, et il les vomira; Dieu les chassera de son ventre.
Bogactwa, które pożarł, zwróci, a z brzucha jego wyżenie je Bóg.
16 Il sucera le venin des aspics, la langue de la vipère le tuera.
Głowę padalcową ssać będzie; zabije go język jaszczurczy.
17 Il ne verra pas des ruisseaux, des rivières, des torrents de miel et de beurre.
Nie ogląda źródeł rzek, strumieni mówię miodu i masła.
18 Il rendra le fruit de son travail, et ne l’avalera pas; il le restituera selon sa valeur, et ne s’en réjouira pas.
Wróci pracę cudzą, a nie zażyje jej; i choć znowu nabędzie wielkich majętności, nie ucieszy się niemi.
19 Car il a opprimé, délaissé les pauvres; il a pillé une maison qu’il n’avait pas bâtie.
Bo ubogich dręczył i opuszczał, złupił dom, którego nie budował; przetoż nic spokojnego nie poczuje w żywocie swoim,
20 Parce qu’il n’a pas connu de repos dans son désir, il ne sauvera rien de ce qu’il a de plus cher.
Ani rzeczy swych wdzięcznych nie będzie mógł zatrzymać.
21 Rien n’a échappé à sa voracité: c’est pourquoi son bien-être ne durera pas.
Nic nie zostanie z pokarmów jego, ani się rozmnoży dobro jego.
22 Dans la plénitude de son abondance, il sera dans la détresse; toutes les mains des malheureux viendront sur lui.
Choćby i nazbyt miał wszystkiego, ściśniony będzie; wszelka ręka trapiących oburzy się nań.
23 Il arrivera que, pour remplir son ventre, [Dieu] enverra sur lui l’ardeur de sa colère, et la fera pleuvoir sur lui dans sa chair.
Choć będzie miał czem napełnić brzuch swój, przecież nań Bóg puści popędliwość gniewu swego, którą jako deszcz spuści nań, i na pokarmy jego.
24 S’il fuit devant les armes de fer, un arc d’airain le transpercera.
Gdy uciekać będzie przed bronią żelazną, przebije go łuk hartowny.
25 Il arrache [la flèche] et elle sort de son corps, et le fer étincelant de son fiel: les terreurs sont sur lui.
Wyjęta będzie strzała z sajdaku wypuszczona, a grot przeniknie żółć jego; a gdy uchodzić będzie, ogarną go strachy.
26 Toutes les ténèbres sont réservées pour ses trésors; un feu qu’on ne souffle pas le dévorera, [et] se repaîtra de ce qui reste dans sa tente.
Wszystkie nieszczęścia zasadziły się nań w tajemnych miejscach jego, a pożre go ogień nierozdymany: pozostały w przybytku jego utrapiony będzie.
27 Les cieux révéleront son iniquité, et la terre s’élèvera contre lui.
Odkryją niebiosa złość jego, a ziemia powstanie przeciwko niemu.
28 Le revenu de sa maison sera emporté; il s’écoulera au jour de Sa colère.
Przeniesie się urodzaj domu jego; dobra jego rozpłyną się w dzień gniewu jego.
29 Telle est, de la part de Dieu, la portion de l’homme méchant, et l’héritage qui lui est assigné par Dieu.
Tenci jest dział człowieka niepobożnego od Boga, to dziedzictwo naznaczone mu od Boga.
