Job 19

1 Et Job répondit et dit:

A odpowiadając Ijob rzekł:

2 Jusques à quand affligerez-vous mon âme, et m’accablerez-vous de paroles?

Dokądże trapić będziecie duszę moję, a nacierać na mię mowami swemi?

3 Voilà dix fois que vous m’avez outragé, vous n’avez pas honte de m’étourdir.

Już dziesięćkroć zawstydziliście mię, i nie wstydże was, że się tak zatwardzacie przeciwko mnie?

4 Mais si vraiment j’ai erré, mon erreur demeure avec moi.

A niech tak będzie, żem zbłądził; przy mnie zostanie błąd mój.

5 Si réellement vous voulez vous élever contre moi et faire valoir mon opprobre contre moi,

A jeźli się przeciw mnie wynosicie, a obwiniacie mię pohańbieniem mojem,

6 Sachez donc que c’est Dieu qui me renverse et qui m’entoure de son filet.

Wiedzcież, żeć mię Bóg odwrócił, i siecią swoją obtoczył mię.

7 Voici, je crie à la violence, et je ne suis pas exaucé; je pousse des cris, et il n’y a pas de jugement.

Oto, wołamli o krzywdę, nie bywam wysłuchany; krzyczęli, niemasz sądu.

8 Il a fermé mon chemin et je ne puis passer, et il a mis des ténèbres sur mes sentiers;

Drogę moję zagrodził, żebym przejść nie mógł, a na ścieszce mojej ciemności położył.

9 Il m’a dépouillé de ma gloire et a ôté la couronne de dessus ma tête;

Z sławy mojej złupił mię, i zdjął koronę z głowy mojej.

10 Il m’a détruit de tous côtés, et je m’en vais; il a arraché mon espérance comme un arbre.

Popsuł mię zewsząd, abym zaginął, a wyrwał jako drzewo nadzieję moję.

11 Il a allumé contre moi sa colère, et il m’a tenu pour l’un de ses ennemis.

Nadto zapalił się na mię gniew jego, a policzył mię w poczet nieprzyjaciół swoich.

12 Ses troupes sont venues ensemble, et elles ont dressé en chaussée leur chemin contre moi et se sont campées autour de ma tente.

Przyszły razem hufy jego, i utorowały przeciwko mnie drogę swoję, i obległy w około namiot mój.

13 Il a éloigné de moi mes frères, et ceux de ma connaissance me sont devenus entièrement étrangers;

Braci moich odemnie oddalił, a znajomi moi stronią odemnie.

14 Mes proches m’ont délaissé, et ceux que je connaissais m’ont oublié.

Opuścili mię bliscy moi, a znajomi moi zapomnieli mię.

15 Ceux qui séjournent dans ma maison et mes servantes me tiennent pour un étranger; je suis à leurs yeux comme un homme du dehors.

Komornicy domu mego, i służebnice moje mają mię za obcego, cudzoziemcem stałem się w oczach ich.

16 J’ai appelé mon serviteur, et il n’a pas répondu; de ma bouche je l’ai supplié.

Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.

17 Mon haleine est étrangère à ma femme, et ma supplication, aux fils du sein de ma mère.

Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.

18 Même les petits enfants me méprisent; je me lève, et ils parlent contre moi.

I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.

19 Tous les hommes de mon intimité m’ont en horreur, et ceux que j’aimais se sont tournés contre moi.

Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.

20 Mes os s’attachent à ma peau et à ma chair, et j’ai échappé avec la peau de mes dents!

Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.

21 Ayez pitié de moi, ayez pitié de moi, vous mes amis! car la main de Dieu m’a atteint.

Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.

22 Pourquoi, comme Dieu, me poursuivez-vous et n’êtes-vous pas rassasiés de ma chair?

Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?

23 Oh! si seulement mes paroles étaient écrites! si seulement elles étaient inscrites dans un livre,

Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!

24 Avec un style de fer et du plomb, et gravées dans le roc pour toujours!

Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!

25 Et moi, je sais que mon rédempteur est vivant, et que, le dernier, il sera debout sur la terre;

Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.

26 Et après ma peau, ceci sera détruit, et de ma chair je verrai Dieu,

A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;

27 Que je verrai, moi, pour moi-même; et mes yeux [le] verront, et non un autre: – mes reins se consument dans mon sein.

Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.

28 Si vous dites: Comment le poursuivrons-nous? et que la racine de la chose se trouve en moi,

Przeczże nie mówicie: Czemuż go prześladujemy? gdyż się przy mnie znajduje grunt dobrej sprawy.

29 Tremblez pour vous-mêmes devant l’épée! car l’épée est l’instrument de la fureur contre les iniquités; afin que vous sachiez qu’il y a un jugement!

Ulęknijcie się sami miecza, bo pomsta nieprawości jest miecz; a wiedzcie, że będzie sąd.