Job 17
1 Mon souffle est corrompu, mes jours s’éteignent: pour moi sont les sépulcres!
Mój oddech jest skażony, moje dni gasną, groby na mnie [czekają].
2 Les moqueurs ne sont-ils pas autour de moi, et mes yeux ne demeurent-ils pas au milieu de leurs insultes?
Czy nie szydercy są przy mnie? Czy moje oko nie czuwa przez ich zniewagi?
3 Dépose, je te prie, [un gage]; cautionne-moi auprès de toi-même: qui donc frappera dans ma main?
Złóż więc zastaw za mnie u siebie. Któż jest ten, który za mnie poręczy?
4 Car tu as fermé leur cœur à l’intelligence; c’est pourquoi tu ne les élèveras pas.
Ich serce bowiem ukryłeś przed zrozumieniem, dlatego [ich] nie wywyższysz.
5 Celui qui trahit ses amis pour qu’ils soient pillés, les yeux de ses fils seront consumés.
Kto pochlebia przyjaciołom, tego dzieciom zgasną oczy.
6 Et il a fait de moi un proverbe des peuples, et je suis devenu un homme auquel on crache au visage.
Uczynił mnie tematem przysłowia wśród ludzi i pośmiewiskiem przed nimi.
7 Mon œil est terni par le chagrin, et mes membres sont tous comme une ombre.
Moje oko zaćmiło się od smutku, a wszystkie moje członki są jak cień.
8 Les hommes droits en seront étonnés, et l’innocent s’élèvera contre l’impie;
Prawi zdumieją się nad tym, a niewinny powstanie przeciwko obłudnikowi.
9 Mais le juste tiendra ferme dans sa voie, et celui qui a les mains pures croîtra en force.
Sprawiedliwy będzie trwał przy swojej drodze, a kto ma czyste ręce, nabierze siły.
10 Mais quant à vous tous, revenez encore, je vous prie; mais je ne trouverai pas un sage parmi vous.
Lecz wy wszyscy zawróćcie i przyjdźcie; bo mądrego wśród was nie znajduję.
11 Mes jours sont passés, mes desseins sont frustrés, – les plans chéris de mon cœur.
Moje dni przeminęły, rozwiały się moje zamiary, myśli mego serca.
12 Ils font de la nuit le jour, la lumière proche en présence des ténèbres.
Noc zamieniają w dzień, światłość skraca się z powodu ciemności.
Gdybym czegoś oczekiwał, grób [będzie] moim domem, w ciemności rozłożyłem swoje posłanie. (Sheol h7585)
14 Je crie à la fosse: Tu es mon père! aux vers: Ma mère et ma sœur!
Powiedziałem do zniszczenia: Jesteś moim ojcem, a robactwu: Moja matko i moja siostro.
15 Où donc est mon espoir? Et mon espoir, qui le verra?
Gdzie jest więc teraz moja nadzieja? Kto zobaczy moją nadzieję?
