Job 13
1 Voici, tout cela, mon œil l’a vu, mon oreille l’a entendu et l’a compris.
“İşte, gözlerim her şeyi gördü, Kulağım duydu, anladı.
2 Ce que vous connaissez, moi aussi je le connais; je ne vous suis pas inférieur.
Sizin bildiğinizi ben de biliyorum, Sizden aşağı kalmam.
3 Mais je parlerai au Tout-puissant, et mon plaisir sera de raisonner avec Dieu;
Ama ben Her Şeye Gücü Yeten'le konuşmak, Davamı Tanrı'yla tartışmak istiyorum.
4 Mais pour vous, vous êtes des forgeurs de mensonges, des médecins de néant, vous tous!
Sizlerse yalan düzüyorsunuz, Hepiniz değersiz hekimlersiniz.
5 Oh! si seulement vous demeuriez dans le silence! et ce serait votre sagesse.
Keşke büsbütün sussanız! Sizin için bilgelik olurdu bu.
6 Écoutez donc mon plaidoyer, et prêtez attention aux arguments de mes lèvres.
Şimdi davamı dinleyin, Yakınmama kulak verin.
7 Est-ce pour Dieu que vous direz des choses iniques? Et pour lui, direz-vous ce qui est faux?
Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz? O'nun adına yalan mı söyleyeceksiniz?
8 Ferez-vous acception de sa personne? Plaiderez-vous pour Dieu?
O'nun tarafını mı tutacaksınız? Tanrı'nın davasını mı savunacaksınız?
9 Vous est-il agréable qu’il vous sonde? Vous moquerez-vous de lui comme on se moque d’un mortel?
Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur? İnsanları aldattığınız gibi O'nu da mı aldatacaksınız?
10 Certainement il vous reprendra, si en secret vous faites acception de personnes.
Gizlice O'nun tarafını tutarsanız, Kuşkusuz sizi azarlar.
11 Sa majesté ne vous troublera-t-elle pas? Et sa frayeur ne tombera-t-elle pas sur vous?
O'nun görkemi sizi yıldırmaz mı? Dehşeti üzerinize düşmez mi?
12 Vos discours sentencieux sont des proverbes de cendre, vos retranchements sont des défenses de boue.
Anlattıklarınız kül kadar değersizdir, Savunduklarınızsa çamurdan farksız.
13 Gardez le silence, laissez-moi, et moi je parlerai, quoi qu’il m’arrive.
“Susun, bırakın ben konuşayım, Başıma ne gelirse gelsin.
14 Pourquoi prendrais-je ma chair entre mes dents, et mettrais-je ma vie dans ma main?
Hayatım tehlikeye girecekse girsin, Canım zora düşecekse düşsün.
15 Voici, qu’il me tue, j’espérerai en lui; seulement, je défendrai mes voies devant lui.
Beni öldürecek, umudum kalmadı, Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım.
16 Ce sera même ma délivrance, qu’un impie n’entre pas devant sa face.
Aslında bu benim kurtuluşum olacak, Çünkü tanrısız bir adam O'nun karşısına çıkamaz.
17 Écoutez, écoutez mon discours, et que ma déclaration [pénètre] dans vos oreilles!
Sözlerimi iyi dinleyin, Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.
18 Voyez, j’exposerai [ma] juste cause: je sais que je serai justifié.
İşte davamı hazırladım, Haklı çıkacağımı biliyorum.
19 Qui est celui qui contestera avec moi? Car maintenant, si je me taisais, j’expirerais.
Kim suçlayacak beni? Biri varsa susar, son soluğumu veririm.
20 Seulement ne fais pas deux choses à mon égard; alors je ne me cacherai pas loin de ta face:
“Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım, O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:
21 Éloigne ta main de dessus moi, et que ta terreur ne me trouble pas.
Elini üstümden çek Ve dehşetinle beni yıldırma.
22 Et appelle, et moi je répondrai, ou bien je parlerai, et toi, réponds-moi!
Sonra beni çağır, yanıtlayayım, Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.
23 Quel est le nombre de mes iniquités et de mes péchés? Fais-moi connaître ma transgression et mon péché!
Suçlarım, günahlarım ne kadar? Bana suçumu, günahımı göster.
24 Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?
Niçin yüzünü gizliyorsun, Beni düşman gibi görüyorsun?
25 Veux-tu épouvanter une feuille chassée [par le vent], et poursuivre du chaume sec?
Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm, Beni mi korkutacaksın? Kuru samanı mı kovalayacaksın?
26 Car tu écris des choses amères contre moi, et tu me fais hériter des iniquités de ma jeunesse;
Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor, Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.
27 Et tu mets mes pieds dans les ceps, et tu observes tous mes sentiers; tu as tracé une ligne autour des plantes de mes pieds;
Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor, İzimi sürüyorsun.
28 Et celui [que tu poursuis] dépérit comme une chose pourrie, comme un vêtement que la teigne a rongé.
“Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey, Güve yemiş giysi gibidir.
