Job 13

1 Voici, tout cela, mon œil l’a vu, mon oreille l’a entendu et l’a compris.

من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم.

2 Ce que vous connaissez, moi aussi je le connais; je ne vous suis pas inférieur.

3 Mais je parlerai au Tout-puissant, et mon plaisir sera de raisonner avec Dieu;

ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم.

4 Mais pour vous, vous êtes des forgeurs de mensonges, des médecins de néant, vous tous!

و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید.

5 Oh! si seulement vous demeuriez dans le silence! et ce serait votre sagesse.

اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید.

6 Écoutez donc mon plaidoyer, et prêtez attention aux arguments de mes lèvres.

حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید.

7 Est-ce pour Dieu que vous direz des choses iniques? Et pour lui, direz-vous ce qui est faux?

آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟

8 Ferez-vous acception de sa personne? Plaiderez-vous pour Dieu?

می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟

9 Vous est-il agréable qu’il vous sonde? Vous moquerez-vous de lui comme on se moque d’un mortel?

10 Certainement il vous reprendra, si en secret vous faites acception de personnes.

بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید.

11 Sa majesté ne vous troublera-t-elle pas? Et sa frayeur ne tombera-t-elle pas sur vous?

آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟

12 Vos discours sentencieux sont des proverbes de cendre, vos retranchements sont des défenses de boue.

بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است.

13 Gardez le silence, laissez-moi, et moi je parlerai, quoi qu’il m’arrive.

حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود!

14 Pourquoi prendrais-je ma chair entre mes dents, et mettrais-je ma vie dans ma main?

بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم.

15 Voici, qu’il me tue, j’espérerai en lui; seulement, je défendrai mes voies devant lui.

اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد.

16 Ce sera même ma délivrance, qu’un impie n’entre pas devant sa face.

من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد.

17 Écoutez, écoutez mon discours, et que ma déclaration [pénètre] dans vos oreilles!

حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید.

18 Voyez, j’exposerai [ma] juste cause: je sais que je serai justifié.

دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.»

19 Qui est celui qui contestera avec moi? Car maintenant, si je me taisais, j’expirerais.

کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم.

20 Seulement ne fais pas deux choses à mon égard; alors je ne me cacherai pas loin de ta face:

ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم:

21 Éloigne ta main de dessus moi, et que ta terreur ne me trouble pas.

مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز.

22 Et appelle, et moi je répondrai, ou bien je parlerai, et toi, réponds-moi!

آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود.

23 Quel est le nombre de mes iniquités et de mes péchés? Fais-moi connaître ma transgression et mon péché!

حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده.

24 Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?

چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟

25 Veux-tu épouvanter une feuille chassée [par le vent], et poursuivre du chaume sec?

آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟

26 Car tu écris des choses amères contre moi, et tu me fais hériter des iniquités de ma jeunesse;

تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی.

27 Et tu mets mes pieds dans les ceps, et tu observes tous mes sentiers; tu as tracé une ligne autour des plantes de mes pieds;

مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم.

28 Et celui [que tu poursuis] dépérit comme une chose pourrie, comme un vêtement que la teigne a rongé.