Job 13
1 Voici, tout cela, mon œil l’a vu, mon oreille l’a entendu et l’a compris.
Semuanya itu pernah kulihat dan kudengar sendiri, dan sungguh-sungguh kufahami.
2 Ce que vous connaissez, moi aussi je le connais; je ne vous suis pas inférieur.
Apa yang kamu tahu, aku pun tahu; jangan sangka aku kalah denganmu.
3 Mais je parlerai au Tout-puissant, et mon plaisir sera de raisonner avec Dieu;
Tetapi aku hendak bicara dengan Yang Mahakuasa; aku ingin membela perkaraku di hadapan Allah.
4 Mais pour vous, vous êtes des forgeurs de mensonges, des médecins de néant, vous tous!
Sebab kamu menutupi kebodohanmu dengan tipu, tak ubahnya seperti dukun-dukun palsu.
5 Oh! si seulement vous demeuriez dans le silence! et ce serait votre sagesse.
Seandainya kamu tidak bicara, mungkin kamu dianggap bijaksana.
6 Écoutez donc mon plaidoyer, et prêtez attention aux arguments de mes lèvres.
Maka dengarkanlah bantahanku; perhatikanlah pembelaanku.
7 Est-ce pour Dieu que vous direz des choses iniques? Et pour lui, direz-vous ce qui est faux?
Bolehkah demi Allah, kamu berdusta? Bolehkah kamu berbohong untuk kepentingan-Nya?
8 Ferez-vous acception de sa personne? Plaiderez-vous pour Dieu?
Bolehkah kamu memihak Allah, dan membela-Nya sebagai pengacara?
9 Vous est-il agréable qu’il vous sonde? Vous moquerez-vous de lui comme on se moque d’un mortel?
Jika Allah memeriksamu, akan baikkah hasilnya? Dapatkah kamu menipu-Nya seperti menipu manusia?
10 Certainement il vous reprendra, si en secret vous faites acception de personnes.
Bila kamu memihak, walaupun dengan diam-diam, kamu akan dihukum Allah dengan kejam.
11 Sa majesté ne vous troublera-t-elle pas? Et sa frayeur ne tombera-t-elle pas sur vous?
Apakah keagungan Allah tidak mengejutkan jiwamu? Apakah dahsyat-Nya tidak mengecutkan hatimu?
12 Vos discours sentencieux sont des proverbes de cendre, vos retranchements sont des défenses de boue.
Segala nasihatmu seperti debu yang tak berfaedah; pembelaanmu seperti tanah lempung yang mudah pecah.
13 Gardez le silence, laissez-moi, et moi je parlerai, quoi qu’il m’arrive.
Sebab itu diamlah, biarlah aku bicara! Aku tak perduli bagaimana pun akibatnya!
14 Pourquoi prendrais-je ma chair entre mes dents, et mettrais-je ma vie dans ma main?
Aku siap mempertaruhkan nyawa!
15 Voici, qu’il me tue, j’espérerai en lui; seulement, je défendrai mes voies devant lui.
Aku nekad sebab sudah putus asa! Jika Allah hendak membunuhku, aku berserah saja, namun akan kubela kelakuanku di hadapan-Nya.
16 Ce sera même ma délivrance, qu’un impie n’entre pas devant sa face.
Mungkin karena keberanianku itu aku selamat, sebab orang jahat tak akan berani menghadap Allah!
17 Écoutez, écoutez mon discours, et que ma déclaration [pénètre] dans vos oreilles!
Sekarang dengarlah baik-baik perkataanku; perhatikanlah keteranganku.
18 Voyez, j’exposerai [ma] juste cause: je sais que je serai justifié.
Perkaraku sudah siap kukemukakan; aku yakin, tak dapat aku dipersalahkan!
19 Qui est celui qui contestera avec moi? Car maintenant, si je me taisais, j’expirerais.
TUHAN, jika Engkau datang dan menuduh aku, aku akan diam dan menunggu ajalku.
20 Seulement ne fais pas deux choses à mon égard; alors je ne me cacherai pas loin de ta face:
Tapi kabulkanlah dua permohonanku ini, supaya aku berani menghadap-Mu lagi:
21 Éloigne ta main de dessus moi, et que ta terreur ne me trouble pas.
berhentilah menyiksa aku, dan janganlah Kautimpa aku dengan kedahsyatan-Mu!
22 Et appelle, et moi je répondrai, ou bien je parlerai, et toi, réponds-moi!
Bicaralah, maka akan kuberi jawaban. Atau biarlah aku bicara, lalu berilah balasan!
23 Quel est le nombre de mes iniquités et de mes péchés? Fais-moi connaître ma transgression et mon péché!
Berapa banyak salah dan dosa yang kulakukan? Segala pelanggaranku hendaknya Kausebutkan!
24 Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?
Mengapa Kau menghindar dan menyingkir daripadaku? Apa sebabnya Kauanggap aku sebagai musuh-Mu?
25 Veux-tu épouvanter une feuille chassée [par le vent], et poursuivre du chaume sec?
Aku hanya daun yang gugur kena angin lalu, masakan Kaugentarkan aku! Aku hanya jerami yang kering dan layu, mana boleh Kaukejar-kejar aku!
26 Car tu écris des choses amères contre moi, et tu me fais hériter des iniquités de ma jeunesse;
Kautentukan nasib yang pahit bagiku; Kaubalaskan kesalahanku di masa mudaku.
27 Et tu mets mes pieds dans les ceps, et tu observes tous mes sentiers; tu as tracé une ligne autour des plantes de mes pieds;
Kakiku Kauikat dengan rantai besi; segala gerak-gerikku Kauawasi. Bahkan telapak kakiku, tak lepas dari pandangan-Mu.
28 Et celui [que tu poursuis] dépérit comme une chose pourrie, comme un vêtement que la teigne a rongé.
Maka aku menjadi rapuh seperti kayu yang busuk; seperti kain dimakan ngengat aku menjadi lapuk.
