< Jérémie 45 >

1 La parole que Jérémie le prophète dit à Baruc, fils de Nérija, lorsqu’il écrivait ces paroles-là dans un livre, sous la dictée de Jérémie, en la quatrième année de Jehoïakim, fils de Josias, roi de Juda, disant:
Ma e gima janabi Jeremia nonyiso Baruk wuod Neria e higa mar angʼwen ma Jehoyakim wuod Josia ruodh Juda, bangʼ ka Baruk ne osendiko e kitabu weche mane Jeremia wachone to ondiko:
2 Ainsi dit l’Éternel, le Dieu d’Israël, à ton sujet, Baruc:
“Ma e gima Jehova Nyasaye, ma Nyasach Israel, wachoni, in Baruk:
3 Tu as dit: Malheur à moi! car l’Éternel a ajouté le chagrin à ma douleur; je me suis fatigué dans mon gémissement, et je n’ai pas trouvé de repos.
Ne iwacho ni, ‘Mano kaka awinjo malit! Jehova Nyasaye osemedona rem; arumo nikech rem mapek ma an-go kendo aonge gi yweyo.’”
4 Tu lui diras ainsi: Ainsi dit l’Éternel: Voici, ce que j’avais bâti, je le renverse, et ce que j’avais planté, je l’arrache, – tout ce pays.
Jehova Nyasaye nowacho, “Wachne kama: ‘Ma e gima Jehova Nyasaye wacho: Abiro muko gik moko duto masegero kendo pudho gik moko duto masepidho e piny ngima.
5 Et toi, tu chercherais pour toi de grandes choses? Ne les cherche pas; car voici, je fais venir du mal sur toute chair, dit l’Éternel; mais je te donnerai ta vie pour butin, dans tous les lieux où tu iras.
Bende inyalo dwaro gik madongo ne in owuon? Kik idwargi. Nimar anakel masira ne ji duto, Jehova Nyasaye wacho, to kamoro amora midhiyoe anares ngimani.’”

< Jérémie 45 >