Jacques 4
1 D’où viennent les guerres, et d’où les batailles parmi vous? N’est-ce pas de cela, de vos voluptés qui combattent dans vos membres?
ποθεν πολεμοι και μαχαι εν υμιν ουκ εντευθεν εκ των ηδονων υμων των στρατευομενων εν τοις μελεσιν υμων
2 Vous convoitez, et vous n’avez pas; vous tuez et vous avez d’ardents désirs, et vous ne pouvez obtenir; vous contestez et vous faites la guerre; vous n’avez pas, parce que vous ne demandez pas;
επιθυμειτε και ουκ εχετε φονευετε και ζηλουτε και ου δυνασθε επιτυχειν μαχεσθε και πολεμειτε ουκ εχετε δε δια το μη αιτεισθαι υμας
3 vous demandez, et vous ne recevez pas, parce que vous demandez mal, afin de le dépenser pour vos voluptés.
αιτειτε και ου λαμβανετε διοτι κακως αιτεισθε ινα εν ταις ηδοναις υμων δαπανησητε
4 Adultères, ne savez-vous pas que l’amitié du monde est inimitié contre Dieu? Quiconque donc voudra être ami du monde, se constitue ennemi de Dieu.
μοιχοι και μοιχαλιδες ουκ οιδατε οτι η φιλια του κοσμου εχθρα του θεου εστιν ος αν ουν βουληθη φιλος ειναι του κοσμου εχθρος του θεου καθισταται
5 Ou pensez-vous que l’écriture parle en vain? L’Esprit qui demeure en nous, désire-t-il avec envie?
η δοκειτε οτι κενως η γραφη λεγει προς φθονον επιποθει το πνευμα ο κατωκησεν εν ημιν
6 Mais il donne une plus grande grâce. C’est pourquoi il dit: « Dieu résiste aux orgueilleux, mais il donne [la] grâce aux humbles ».
μειζονα δε διδωσιν χαριν διο λεγει ο θεος υπερηφανοις αντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσιν χαριν
7 Soumettez-vous donc à Dieu. Résistez au diable, et il s’enfuira de vous.
υποταγητε ουν τω θεω αντιστητε τω διαβολω και φευξεται αφ υμων
8 Approchez-vous de Dieu, et il s’approchera de vous. Nettoyez vos mains, pécheurs, et purifiez vos cœurs, vous qui êtes doubles de cœur.
εγγισατε τω θεω και εγγιει υμιν καθαρισατε χειρας αμαρτωλοι και αγνισατε καρδιας διψυχοι
9 Sentez vos misères, et menez deuil et pleurez. Que votre rire se change en deuil, et votre joie en tristesse.
ταλαιπωρησατε και πενθησατε και κλαυσατε ο γελως υμων εις πενθος μεταστραφητω και η χαρα εις κατηφειαν
10 Humiliez-vous devant le Seigneur, et il vous élèvera.
ταπεινωθητε ενωπιον του κυριου και υψωσει υμας
11 Ne parlez pas l’un contre l’autre, frères. Celui qui parle contre son frère ou qui juge son frère, parle contre la loi et juge la loi. Or si tu juges la loi, tu n’es pas un observateur de la loi, mais un juge.
μη καταλαλειτε αλληλων αδελφοι ο καταλαλων αδελφου και κρινων τον αδελφον αυτου καταλαλει νομου και κρινει νομον ει δε νομον κρινεις ουκ ει ποιητης νομου αλλα κριτης
12 Un seul est législateur et juge, celui qui peut sauver et détruire; mais toi, qui es-tu qui juges ton prochain?
εις εστιν ο νομοθετης ο δυναμενος σωσαι και απολεσαι συ τις ει ος κρινεις τον ετερον
13 À vous maintenant, qui dites: Aujourd’hui ou demain nous irons dans telle ou telle ville, et nous y passerons une année, et nous trafiquerons et nous gagnerons,
αγε νυν οι λεγοντες σημερον {VAR1: και } {VAR2: η } αυριον πορευσωμεθα εις τηνδε την πολιν και {VAR1: ποιησωμεν } {VAR2: ποιησομεν } εκει ενιαυτον ενα και {VAR1: εμπορευσωμεθα και κερδησωμεν } {VAR2: εμπορευσομεθα και κερδησομεν }
14 vous qui ne savez pas ce [qui arrivera] le jour de demain; (car qu’est-ce que votre vie? car elle n’est qu’une vapeur paraissant pour un peu de temps et puis disparaissant; )
οιτινες ουκ επιστασθε το της αυριον ποια γαρ η ζωη υμων ατμις γαρ εστιν η προς ολιγον φαινομενη επειτα δε αφανιζομενη
15 au lieu de dire: Si le Seigneur le veut et si nous vivons, nous ferons aussi ceci ou cela.
αντι του λεγειν υμας εαν ο κυριος θεληση και {VAR1: ζησωμεν και ποιησωμεν } {VAR2: ζησομεν και ποιησομεν } τουτο η εκεινο
16 Mais maintenant vous vous glorifiez dans vos vanteries. Toute jactance pareille est mauvaise.
νυν δε καυχασθε εν ταις αλαζονειαις υμων πασα καυχησις τοιαυτη πονηρα εστιν
17 Pour celui donc qui sait faire le bien et qui ne le fait pas, pour lui c’est pécher.
ειδοτι ουν καλον ποιειν και μη ποιουντι αμαρτια αυτω εστιν
