Hébreux 2
1 C’est pourquoi nous devons porter une plus grande attention aux choses que nous avons entendues, de peur que nous ne nous écartions.
అతో వయం యద్ భ్రమస్రోతసా నాపనీయామహే తదర్థమస్మాభి ర్యద్యద్ అశ్రావి తస్మిన్ మనాంసి నిధాతవ్యాని|
2 Car si la parole prononcée par les anges a été ferme, et si toute transgression et désobéissance a reçu une juste rétribution,
యతో హేతో దూతైః కథితం వాక్యం యద్యమోఘమ్ అభవద్ యది చ తల్లఙ్ఘనకారిణే తస్యాగ్రాహకాయ చ సర్వ్వస్మై సముచితం దణ్డమ్ అదీయత,
3 comment échapperons-nous, si nous négligeons un si grand salut, qui, ayant commencé par être annoncé par le Seigneur, nous a été confirmé par ceux qui l’avaient entendu,
తర్హ్యస్మాభిస్తాదృశం మహాపరిత్రాణమ్ అవజ్ఞాయ కథం రక్షా ప్రాప్స్యతే, యత్ ప్రథమతః ప్రభునా ప్రోక్తం తతోఽస్మాన్ యావత్ తస్య శ్రోతృభిః స్థిరీకృతం,
4 Dieu rendant témoignage avec eux par des signes et des prodiges, et par divers miracles et distributions de l’Esprit Saint, selon sa propre volonté?
అపరం లక్షణైరద్భుతకర్మ్మభి ర్వివిధశక్తిప్రకాశేన నిజేచ్ఛాతః పవిత్రస్యాత్మనో విభాగేన చ యద్ ఈశ్వరేణ ప్రమాణీకృతమ్ అభూత్|
5 Car ce n’est point aux anges qu’il a assujetti le monde habité à venir dont nous parlons;
వయం తు యస్య భావిరాజ్యస్య కథాం కథయామః, తత్ తేన్ దివ్యదూతానామ్ అధీనీకృతమితి నహి|
6 mais quelqu’un a rendu ce témoignage quelque part, disant: « Qu’est-ce que l’homme que tu te souviennes de lui, ou le fils de l’homme que tu le visites?
కిన్తు కుత్రాపి కశ్చిత్ ప్రమాణమ్ ఈదృశం దత్తవాన్, యథా, "కిం వస్తు మానవో యత్ స నిత్యం సంస్మర్య్యతే త్వయా| కిం వా మానవసన్తానో యత్ స ఆలోచ్యతే త్వయా|
7 Tu l’as fait un peu moindre que les anges; tu l’as couronné de gloire et d’honneur, [et l’as établi sur les œuvres de tes mains];
దివ్యదతగణేభ్యః స కిఞ్చిన్ న్యూనః కృతస్త్వయా| తేజోగౌరవరూపేణ కిరీటేన విభూషితః| సృష్టం యత్ తే కరాభ్యాం స తత్ప్రభుత్వే నియోజితః|
8 tu as assujetti toutes choses sous ses pieds »; car en lui assujettissant toutes choses, il n’a rien laissé qui ne lui soit assujetti; mais maintenant nous ne voyons pas encore que toutes choses lui soient assujetties;
చరణాధశ్చ తస్యైవ త్వయా సర్వ్వం వశీకృతం|| " తేన సర్వ్వం యస్య వశీకృతం తస్యావశీభూతం కిమపి నావశేషితం కిన్త్వధునాపి వయం సర్వ్వాణి తస్య వశీభూతాని న పశ్యామః|
9 mais nous voyons Jésus, qui a été fait un peu moindre que les anges à cause de la passion de la mort, couronné de gloire et d’honneur, en sorte que, par la grâce de Dieu, il goûtât la mort pour tout.
తథాపి దివ్యదూతగణేభ్యో యః కిఞ్చిన్ న్యూనీకృతోఽభవత్ తం యీశుం మృత్యుభోగహేతోస్తేజోగౌరవరూపేణ కిరీటేన విభూషితం పశ్యామః, యత ఈశ్వరస్యానుగ్రహాత్ స సర్వ్వేషాం కృతే మృత్యుమ్ అస్వదత|
10 Car il convenait pour lui, à cause de qui sont toutes choses et par qui sont toutes choses, que, amenant plusieurs fils à la gloire, il consommât le chef de leur salut par des souffrances.
అపరఞ్చ యస్మై యేన చ కృత్స్నం వస్తు సృష్టం విద్యతే బహుసన్తానానాం విభవాయానయనకాలే తేషాం పరిత్రాణాగ్రసరస్య దుఃఖభోగేన సిద్ధీకరణమపి తస్యోపయుక్తమ్ అభవత్|
11 Car, et celui qui sanctifie et ceux qui sont sanctifiés sont tous d’un; c’est pourquoi il n’a pas honte de les appeler frères,
యతః పావకః పూయమానాశ్చ సర్వ్వే ఏకస్మాదేవోత్పన్నా భవన్తి, ఇతి హేతోః స తాన్ భ్రాతృన్ వదితుం న లజ్జతే|
12 disant: « J’annoncerai ton nom à mes frères; au milieu de l’assemblée je chanterai tes louanges ».
తేన స ఉక్తవాన్, యథా, "ద్యోతయిష్యామి తే నామ భ్రాతృణాం మధ్యతో మమ| పరన్తు సమితే ర్మధ్యే కరిష్యే తే ప్రశంసనం|| "
13 Et encore: « Moi, je me confierai en lui ». Et encore: « Me voici, moi, et les enfants que Dieu m’a donnés ».
పునరపి, యథా, "తస్మిన్ విశ్వస్య స్థాతాహం| " పునరపి, యథా, "పశ్యాహమ్ అపత్యాని చ దత్తాని మహ్యమ్ ఈశ్వరాత్| "
14 Puisque donc les enfants ont eu part au sang et à la chair, lui aussi semblablement y a participé, afin que, par la mort, il rende impuissant celui qui avait le pouvoir de la mort, c’est-à-dire le diable;
తేషామ్ అపత్యానాం రుధిరపలలవిశిష్టత్వాత్ సోఽపి తద్వత్ తద్విశిష్టోఽభూత్ తస్యాభిప్రాయోఽయం యత్ స మృత్యుబలాధికారిణం శయతానం మృత్యునా బలహీనం కుర్య్యాత్
15 et qu’il délivre tous ceux qui, par la crainte de la mort, étaient, pendant toute leur vie, assujettis à la servitude.
యే చ మృత్యుభయాద్ యావజ్జీవనం దాసత్వస్య నిఘ్నా ఆసన్ తాన్ ఉద్ధారయేత్|
16 Car, certes, il ne prend pas les anges, mais il prend la semence d’Abraham.
స దూతానామ్ ఉపకారీ న భవతి కిన్త్విబ్రాహీమో వంశస్యైవోపకారీ భవతీ|
17 C’est pourquoi il dut, en toutes choses, être rendu semblable à ses frères, afin qu’il soit un miséricordieux et fidèle souverain sacrificateur dans les choses qui concernent Dieu, pour faire propitiation pour les péchés du peuple.
అతో హేతోః స యథా కృపావాన్ ప్రజానాం పాపశోధనార్థమ్ ఈశ్వరోద్దేశ్యవిషయే విశ్వాస్యో మహాయాజకో భవేత్ తదర్థం సర్వ్వవిషయే స్వభ్రాతృణాం సదృశీభవనం తస్యోచితమ్ ఆసీత్|
18 Car, en ce qu’il a souffert lui-même, étant tenté, il est à même de secourir ceux qui sont tentés.
యతః స స్వయం పరీక్షాం గత్వా యం దుఃఖభోగమ్ అవగతస్తేన పరీక్షాక్రాన్తాన్ ఉపకర్త్తుం శక్నోతి|
