Actes 1
1 J’ai composé le premier traité, ô Théophile, sur toutes les choses que Jésus commença de faire et d’enseigner,
ហេ ថិយផិល, យីឝុះ ស្វមនោនីតាន៑ ប្រេរិតាន៑ បវិត្រេណាត្មនា សមាទិឝ្យ យស្មិន៑ ទិនេ ស្វគ៌មារោហត៑ យាំ យាំ ក្រិយាមករោត៑ យទ្យទ៑ ឧបាទិឝច្ច តានិ សវ៌្វាណិ បូវ៌្វំ មយា លិខិតានិ។
2 jusqu’au jour où il fut élevé [au ciel], après avoir donné, par l’Esprit Saint, des ordres aux apôtres qu’il avait choisis;
ស ស្វនិធនទុះខភោគាត៑ បរម៑ អនេកប្រត្យយក្ឞប្រមាណៅះ ស្វំ សជីវំ ទឝ៌យិត្វា
3 à qui aussi, après avoir souffert, il se présenta lui-même vivant, avec plusieurs preuves assurées, étant vu par eux durant 40 jours, et parlant des choses qui regardent le royaume de Dieu.
ចត្វារិំឝទ្ទិនានិ យាវត៑ តេភ្យះ ប្រេរិតេភ្យោ ទឝ៌នំ ទត្ត្វេឝ្វរីយរាជ្យស្យ វណ៌នម អករោត៑។
4 Et étant assemblé avec eux, il leur commanda de ne pas partir de Jérusalem, mais d’attendre la promesse du Père, laquelle, [dit-il], vous avez entendue de moi:
អនន្តរំ តេឞាំ សភាំ ក្ឫត្វា ឥត្យាជ្ញាបយត៑, យូយំ យិរូឝាលមោៜន្យត្រ គមនមក្ឫត្វា យស្តិន៑ បិត្រាង្គីក្ឫតេ មម វទនាត៑ កថា អឝ្ឫណុត តត្ប្រាប្តិម៑ អបេក្ឞ្យ តិឞ្ឋត។
5 car Jean a baptisé avec de l’eau; mais vous, vous serez baptisés de l’Esprit Saint, dans peu de jours.
យោហន៑ ជលេ មជ្ជិតាវាន៑ កិន្ត្វល្បទិនមធ្យេ យូយំ បវិត្រ អាត្មនិ មជ្ជិតា ភវិឞ្យថ។
6 Eux donc étant assemblés, l’interrogèrent, disant: Seigneur, est-ce en ce temps-ci que tu rétablis le royaume pour Israël?
បឝ្ចាត៑ តេ សវ៌្វេ មិលិត្វា តម៑ អប្ឫច្ឆន៑ ហេ ប្រភោ ភវាន៑ កិមិទានីំ បុនរបិ រាជ្យម៑ ឥស្រាយេលីយលោកានាំ ករេឞុ សមប៌យិឞ្យតិ?
7 Mais il leur dit: Ce n’est pas à vous de connaître les temps ou les saisons que le Père a réservés à sa propre autorité;
តតះ សោវទត៑ យាន៑ សវ៌្វាន៑ កាលាន៑ សមយាំឝ្ច បិតា ស្វវឝេៜស្ថាបយត៑ តាន៑ ជ្ញាត្ឫំ យុឞ្មាកម៑ អធិការោ ន ជាយតេ។
8 mais vous recevrez de la puissance, le Saint Esprit venant sur vous; et vous serez mes témoins à Jérusalem et dans toute la Judée et la Samarie, et jusqu’au bout de la terre.
កិន្តុ យុឞ្មាសុ បវិត្រស្យាត្មន អាវិព៌្ហាវេ សតិ យូយំ ឝក្តិំ ប្រាប្យ យិរូឝាលមិ សមស្តយិហូទាឝោមិរោណទេឝយោះ ប្ឫថិវ្យាះ សីមាំ យាវទ៑ យាវន្តោ ទេឝាស្តេឞុ យវ៌្វេឞុ ច មយិ សាក្ឞ្យំ ទាស្យថ។
9 Et ayant dit ces choses, il fut élevé [de la terre], comme ils regardaient, et une nuée le reçut [et l’emporta] de devant leurs yeux.
ឥតិ វាក្យមុក្ត្វា ស តេឞាំ សមក្ឞំ ស្វគ៌ំ នីតោៜភវត៑, តតោ មេឃមារុហ្យ តេឞាំ ទ្ឫឞ្ដេរគោចរោៜភវត៑។
10 Et comme ils regardaient fixement vers le ciel, tandis qu’il s’en allait, voici, deux hommes en vêtements blancs, se tinrent là à côté d’eux,
យស្មិន៑ សមយេ តេ វិហាយសំ ប្រត្យនន្យទ្ឫឞ្ដ្យា តស្យ តាទ្ឫឝម៑ ឩទ៌្វ្វគមនម៑ អបឝ្យន៑ តស្មិន្នេវ សមយេ ឝុក្លវស្ត្រៅ ទ្វៅ ជនៅ តេឞាំ សន្និធៅ ទណ្ឌាយមានៅ កថិតវន្តៅ,
11 qui aussi dirent: Hommes galiléens, pourquoi vous tenez-vous ici, regardant vers le ciel? Ce Jésus, qui a été élevé d’avec vous dans le ciel, viendra de la même manière que vous l’avez vu s’en allant au ciel.
ហេ គាលីលីយលោកា យូយំ កិមត៌្ហំ គគណំ ប្រតិ និរីក្ឞ្យ ទណ្ឌាយមានាស្តិឞ្ឋថ? យុឞ្មាកំ សមីបាត៑ ស្វគ៌ំ នីតោ យោ យីឝុស្តំ យូយំ យថា ស្វគ៌ម៑ អារោហន្តម៑ អទឝ៌ម៑ តថា ស បុនឝ្ចាគមិឞ្យតិ។
12 Alors ils s’en retournèrent à Jérusalem, de la montagne appelée des Oliviers, qui est près de Jérusalem, le chemin d’un sabbat.
តតះ បរំ តេ ជៃតុននាម្នះ បវ៌្វតាទ៑ វិឝ្រាមវារស្យ បថះ បរិមាណម៑ អត៌្ហាត៑ ប្រាយេណាទ៌្ធក្រោឝំ ទុរស្ថំ យិរូឝាលម្នគរំ បរាវ្ឫត្យាគច្ឆន៑។
13 Et quand ils furent entrés [dans la ville], ils montèrent dans la chambre haute où demeuraient Pierre, et Jean, et Jacques, et André, Philippe et Thomas, Barthélemy et Matthieu, Jacques [fils] d’Alphée et Simon Zélote, et Jude [frère] de Jacques.
នគរំ ប្រវិឝ្យ បិតរោ យាកូព៑ យោហន៑ អាន្ទ្រិយះ ផិលិបះ ថោមា ពត៌្ហជមយោ មថិរាល្ផីយបុត្រោ យាកូព៑ ឧទ្យោគា ឝិមោន៑ យាកូពោ ភ្រាតា យិហូទា ឯតេ សវ៌្វេ យត្រ ស្ថានេ ប្រវសន្តិ តស្មិន៑ ឧបរិតនប្រកោឞ្ឋេ ប្រាវិឝន៑។
14 Tous ceux-ci persévéraient d’un commun accord dans la prière, avec les femmes, et avec Marie, la mère de Jésus, et avec ses frères.
បឝ្ចាទ៑ ឥមេ កិយត្យះ ស្ត្រិយឝ្ច យីឝោ រ្មាតា មរិយម៑ តស្យ ភ្រាតរឝ្ចៃតេ សវ៌្វ ឯកចិត្តីភូត សតតំ វិនយេន វិនយេន ប្រាត៌្ហយន្ត។
15 Et en ces jours-là, Pierre se levant au milieu des disciples (le nombre de ceux qui étaient réunis était d’environ 120), dit:
តស្មិន៑ សមយេ តត្រ ស្ថានេ សាកល្យេន វិំឝត្យធិកឝតំ ឝិឞ្យា អាសន៑។ តតះ បិតរស្តេឞាំ មធ្យេ តិឞ្ឋន៑ ឧក្តវាន្
16 Hommes frères, il fallait que soit accomplie cette écriture que l’Esprit Saint a dite d’avance par la bouche de David, touchant Judas, qui a été le guide de ceux qui ont pris Jésus;
ហេ ភ្រាត្ឫគណ យីឝុធារិណាំ លោកានាំ បថទឝ៌កោ យោ យិហូទាស្តស្មិន៑ ទាយូទា បវិត្រ អាត្មា យាំ កថាំ កថយាមាស តស្យាះ ប្រត្យក្ឞីភវនស្យាវឝ្យកត្វម៑ អាសីត៑។
17 car il était compté parmi nous, et il avait reçu en partage ce service;
ស ជនោៜស្មាកំ មធ្យវត៌្តី សន៑ អស្យាះ សេវាយា អំឝម៑ អលភត។
18 ( celui-ci donc s’était acquis un champ avec le salaire de l’iniquité, et, étant tombé la tête en avant, s’est crevé par le milieu, et toutes ses entrailles ont été répandues.
តទនន្តរំ កុកម៌្មណា លព្ធំ យន្មូល្យំ តេន ក្ឞេត្រមេកំ ក្រីតម៑ អបរំ តស្មិន៑ អធោមុខេ ភ្ឫមៅ បតិតេ សតិ តស្យោទរស្យ វិទីណ៌ត្វាត៑ សវ៌្វា នាឌ្យោ និរគច្ឆន៑។
19 Et ceci a été connu de tous les habitants de Jérusalem, de sorte que ce champ-là est appelé dans leur propre dialecte Aceldama, c’est-à-dire champ de sang; )
ឯតាំ កថាំ យិរូឝាលម្និវាសិនះ សវ៌្វេ លោកា វិទាន្តិ; តេឞាំ និជភាឞយា តត្ក្ឞេត្រញ្ច ហកល្ទាមា, អត៌្ហាត៑ រក្តក្ឞេត្រមិតិ វិខ្យាតមាស្តេ។
20 car il est écrit dans le livre des Psaumes: « Que sa demeure soit déserte, et qu’il n’y ait personne qui y habite », et: « Qu’un autre prenne sa charge de surveillant ».
អន្យច្ច, និកេតនំ តទីយន្តុ ឝុន្យមេវ ភវិឞ្យតិ។ តស្យ ទូឞ្យេ និវាសាត៌្ហំ កោបិ ស្ថាស្យតិ នៃវ ហិ។ អន្យ ឯវ ជនស្តស្យ បទំ សំប្រាប្ស្យតិ ធ្រុវំ។ ឥត្ថំ គីតបុស្តកេ លិខិតមាស្តេ។
21 Il faut donc que d’entre les hommes qui se sont rassemblés avec nous pendant tout le temps que le seigneur Jésus entrait et sortait au milieu de nous,
អតោ យោហនោ មជ្ជនម៑ អារភ្យាស្មាកំ សមីបាត៑ ប្រភោ រ្យីឝោះ ស្វគ៌ារោហណទិនំ យាវត៑ សោស្មាកំ មធ្យេ យាវន្តិ ទិនានិ យាបិតវាន្
22 en commençant depuis le baptême de Jean, jusqu’au jour auquel il a été élevé [au ciel] d’avec nous, quelqu’un d’entre eux soit témoin avec nous de sa résurrection.
តាវន្តិ ទិនានិ យេ មានវា អស្មាភិះ សាទ៌្ធំ តិឞ្ឋន្តិ តេឞាម៑ ឯកេន ជនេនាស្មាភិះ សាទ៌្ធំ យីឝោរុត្ថានេ សាក្ឞិណា ភវិតវ្យំ។
23 Et ils en mirent deux sur les rangs: Joseph, appelé Barsabbas, qui était surnommé Juste, et Matthias.
អតោ យស្យ រូឍិ រ្យុឞ្ដោ យំ ពឝ៌ព្ពេត្យុក្ត្វាហូយន្តិ ស យូឞផ៑ មតថិឝ្ច ទ្វាវេតៅ ប្ឫថក៑ ក្ឫត្វា ត ឦឝ្វរស្យ សន្និធៅ ប្រាយ៌្យ កថិតវន្តះ,
24 Et priant, ils dirent: Toi, Seigneur, qui connais les cœurs de tous, montre lequel de ces deux tu as choisi,
ហេ សវ៌្វាន្តយ៌្យាមិន៑ បរមេឝ្វរ, យិហូទាះ សេវនប្រេរិតត្វបទច្យុតះ
25 afin qu’il reçoive en partage ce service et cet apostolat, duquel Judas est déchu pour s’en aller en son propre lieu.
សន៑ និជស្ថានម៑ អគច្ឆត៑, តត្បទំ លព្ធុម៑ ឯនយោ រ្ជនយោ រ្មធ្យេ ភវតា កោៜភិរុចិតស្តទស្មាន៑ ទឝ៌្យតាំ។
26 Et ils jetèrent le sort sur eux; et le sort tomba sur Matthias, qui fut adjoint aux onze apôtres.
តតោ គុដិកាបាដេ ក្ឫតេ មតថិន៌ិរចីយត តស្មាត៑ សោន្យេឞាម៑ ឯកាទឝានាំ ប្ររិតានាំ មធ្យេ គណិតោភវត៑។
