Actes 9
1 Or Saul, respirant encore menace et meurtre contre les disciples du Seigneur, alla au souverain sacrificateur
ਤਤ੍ਕਾਲਪਰ੍ੱਯਨਤੰ ਸ਼ੌਲਃ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯੇਨ ਤਾਡਨਾਬਧਯੋਃ ਕਥਾਂ ਨਿਃਸਾਰਯਨ੍ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗਤ੍ਵਾ
2 et lui demanda pour Damas des lettres [adressées] aux synagogues, en sorte que, s’il en trouvait quelques-uns qui soient de la voie, il les amène, hommes et femmes, liés à Jérusalem.
ਸ੍ਤ੍ਰਿਯੰ ਪੁਰੁਸ਼਼ਞ੍ਚ ਤਨ੍ਮਤਗ੍ਰਾਹਿਣੰ ਯੰ ਕਞ੍ਚਿਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਤਿ ਤਾਨ੍ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਬੱਧ੍ਵਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਮ੍ ਆਨਯਤੀਤ੍ਯਾਸ਼ਯੇਨ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰੀਯੰ ਧਰ੍ੰਮਸਮਾਜਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪਤ੍ਰੰ ਯਾਚਿਤਵਾਨ੍|
3 Et, comme il était en chemin, il arriva qu’il approcha de Damas; et tout à coup une lumière brilla du ciel comme un éclair autour de lui.
ਗੱਛਨ੍ ਤੁ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰਨਿਕਟ ਉਪਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍; ਤਤੋ(ਅ)ਕਸ੍ਮਾਦ੍ ਆਕਾਸ਼ਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਤੇਜਸਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨਾਤ੍ ਸ ਭੂਮਾਵਪਤਤ੍|
4 Et étant tombé par terre, il entendit une voix qui lui disait: Saul! Saul! pourquoi me persécutes-tu?
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਹੇ ਸ਼ੌਲ ਹੇ ਸ਼ੌਲ ਕੁਤੋ ਮਾਂ ਤਾਡਯਸਿ? ਸ੍ਵੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਮ੍ ਏਤੰ ਸ਼ਬ੍ਦੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ
5 Et il dit: Qui es-tu, Seigneur? Et il [dit]: Je suis Jésus que tu persécutes.
ਸ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਕਃ? ਤਦਾ ਪ੍ਰਭੁਰਕਥਯਤ੍ ਯੰ ਯੀਸ਼ੁੰ ਤ੍ਵੰ ਤਾਡਯਸਿ ਸ ਏਵਾਹੰ; ਕਣ੍ਟਕਸ੍ਯ ਮੁਖੇ ਪਦਾਘਾਤਕਰਣੰ ਤਵ ਕਸ਼਼੍ਟਮ੍|
6 Mais lève-toi, et entre dans la ville; et il te sera dit ce que tu dois faire.
ਤਦਾ ਕਮ੍ਪਮਾਨੋ ਵਿਸ੍ਮਯਾਪੰਨਸ਼੍ਚ ਸੋਵਦਤ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਮਯਾ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ? ਭਵਤ ਇੱਛਾ ਕਾ? ਤਤਃ ਪ੍ਰਭੁਰਾਜ੍ਞਾਪਯਦ੍ ਉੱਥਾਯ ਨਗਰੰ ਗੱਛ ਤਤ੍ਰ ਤ੍ਵਯਾ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਤਦ੍ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
7 Et les hommes qui faisaient route avec lui s’arrêtèrent tout interdits, entendant bien la voix, mais ne voyant personne.
ਤਸ੍ਯ ਸਙ੍ਗਿਨੋ ਲੋਕਾ ਅਪਿ ਤੰ ਸ਼ਬ੍ਦੰ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਕਮਪਿ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ੍ਤਬ੍ਧਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਸ੍ਥਿਤਵਨ੍ਤਃ|
8 Et Saul se leva de terre; et ses yeux étant ouverts, il ne voyait personne; et, le conduisant par la main, ils l’emmenèrent à Damas;
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ਼ੌਲੋ ਭੂਮਿਤ ਉੱਥਾਯ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ਼਼ੀ ਉਨ੍ਮੀਲ੍ਯ ਕਮਪਿ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍| ਤਦਾ ਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੌ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰਮ੍ ਆਨਯਨ੍|
9 et il fut trois jours sans voir, et il ne mangea ni ne but.
ਤਤਃ ਸ ਦਿਨਤ੍ਰਯੰ ਯਾਵਦ੍ ਅਨ੍ਧੋ ਭੂਤ੍ਵਾ ਨ ਭੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਪੀਤਵਾਂਸ਼੍ਚ|
10 Or il y avait à Damas un disciple nommé Ananias; et le Seigneur lui dit en vision: Ananias! Et il dit: Me voici, Seigneur.
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤੱਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰਵਾਸਿਨ ਏਕਸ੍ਮੈ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਯ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਤ੍ਵਾ ਆਹੂਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਅਨਨਿਯ| ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਤ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਪਸ਼੍ਯ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਮਿ|
11 Et le Seigneur lui [dit]: Lève-toi, et va dans la rue appelée la Droite, et cherche dans la maison de Judas un nommé Saul, de Tarse; car voici, il prie,
ਤਦਾ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਮਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍ ਤ੍ਵਮੁੱਥਾਯ ਸਰਲਨਾਮਾਨੰ ਮਾਰ੍ਗੰ ਗਤ੍ਵਾ ਯਿਹੂਦਾਨਿਵੇਸ਼ਨੇ ਤਾਰ੍ਸ਼਼ਨਗਰੀਯੰ ਸ਼ੌਲਨਾਮਾਨੰ ਜਨੰ ਗਵੇਸ਼਼ਯਨ੍ ਪ੍ਰੁʼੱਛ;
12 et il a vu [en vision] un homme nommé Ananias, entrant et lui imposant la main pour qu’il recouvre la vue.
ਪਸ਼੍ਯ ਸ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਤੇ, ਤਥਾ ਅਨਨਿਯਨਾਮਕ ਏਕੋ ਜਨਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਗਾਤ੍ਰੇ ਹਸ੍ਤਾਰ੍ਪਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਦਦਾਤੀੱਥੰ ਸ੍ਵਪ੍ਨੇ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
13 Et Ananias répondit: Seigneur, j’ai entendu parler à plusieurs de cet homme, combien de maux il a faits à tes saints dans Jérusalem;
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨਨਿਯਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਸੋ(ਅ)ਨੇਕਹਿੰਸਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍;
14 et ici il a pouvoir, de la part des principaux sacrificateurs, de lier tous ceux qui invoquent ton nom.
ਅਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਚ ਯੇ ਲੋਕਾਸ੍ਤਵ ਨਾਮ੍ਨਿ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤਿ ਤਾਨਪਿ ਬੱਧੁੰ ਸ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕੇਭ੍ਯਃ ਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍, ਇਮਾਂ ਕਥਾਮ੍ ਅਹਮ੍ ਅਨੇਕੇਸ਼਼ਾਂ ਮੁਖੇਭ੍ਯਃ ਸ਼੍ਰੁਤਵਾਨ੍|
15 Mais le Seigneur lui dit: Va; car cet homme m’est un vase d’élection pour porter mon nom devant les nations et les rois, et les fils d’Israël;
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਭੁਰਕਥਯਤ੍, ਯਾਹਿ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਭੂਪਤੀਨਾਮ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇੱਲੋਕਾਨਾਞ੍ਚ ਨਿਕਟੇ ਮਮ ਨਾਮ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁੰ ਸ ਜਨੋ ਮਮ ਮਨੋਨੀਤਪਾਤ੍ਰਮਾਸ੍ਤੇ|
16 car je lui montrerai combien il doit souffrir pour mon nom.
ਮਮ ਨਾਮਨਿਮਿੱਤਞ੍ਚ ਤੇਨ ਕਿਯਾਨ੍ ਮਹਾਨ੍ ਕ੍ਲੇਸ਼ੋ ਭੋਕ੍ਤਵ੍ਯ ਏਤਤ੍ ਤੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
17 Et Ananias s’en alla, et entra dans la maison; et, lui imposant les mains, il dit: Saul, frère, le Seigneur, Jésus qui t’est apparu dans le chemin par où tu venais, m’a envoyé pour que tu recouvres la vue et que tu sois rempli de [l’]Esprit Saint.
ਤਤੋ (ਅ)ਨਨਿਯੋ ਗਤ੍ਵਾ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਗਾਤ੍ਰੇ ਹਸ੍ਤਾਰ੍ਪ੍ਰਣੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਃ ਸ਼ੌਲ ਤ੍ਵੰ ਯਥਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਸ਼਼ਿ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੋ ਭਵਸਿ ਚ, ਤਦਰ੍ਥੰ ਤਵਾਗਮਨਕਾਲੇ ਯਃ ਪ੍ਰਭੁਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੁਭ੍ਯੰ ਦਰ੍ਸ਼ਨਮ੍ ਅਦਦਾਤ੍ ਸ ਮਾਂ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
18 Et aussitôt il tomba de ses yeux comme des écailles; et il recouvra la vue; et se levant, il fut baptisé;
ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤਮਾਤ੍ਰੇ ਤਸ੍ਯ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਰ੍ਭ੍ਯਾਮ੍ ਮੀਨਸ਼ਲ੍ਕਵਦ੍ ਵਸ੍ਤੁਨਿ ਨਿਰ੍ਗਤੇ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਸ ਪ੍ਰਸੰਨਚਕ੍ਸ਼਼ੁ ਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋੱਥਾਯ ਮੱਜਿਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਭੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਪੀਤ੍ਵਾ ਸਬਲੋਭਵੱਚ|
19 et ayant mangé, il reprit des forces. Et il fut quelques jours avec les disciples qui étaient à Damas;
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ਼ੌਲਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਹ ਕਤਿਪਯਦਿਵਸਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕਨਗਰੇ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ(ਅ)ਵਿਲਮ੍ਬੰ
20 et aussitôt il prêcha Jésus dans les synagogues, [disant] que lui est le Fils de Dieu.
ਸਰ੍ੱਵਭਜਨਭਵਨਾਨਿ ਗਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰ ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤ੍|
21 Et tous ceux qui l’entendaient étaient dans l’étonnement et disaient: N’est-ce pas celui-là qui a détruit à Jérusalem ceux qui invoquent ce nom, et qui est venu ici dans le but de les amener liés aux principaux sacrificateurs?
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼੍ਰੋਤਾਰਸ਼੍ਚਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤੋ ਯੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰ ਏਤੰਨਾਮ੍ਨਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤ੍ਰੁʼਲੋਕਾਨ੍ ਵਿਨਾਸ਼ਿਤਵਾਨ੍ ਏਵਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਲੋਕਾਨ੍ ਬੱਧ੍ਵਾ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਨਿਕਟੰ ਨਯਤੀਤ੍ਯਾਸ਼ਯਾ ਏਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਮਪ੍ਯਾਗੱਛਤ੍ ਸਏਵ ਕਿਮਯੰ ਨ ਭਵਤਿ?
22 Mais Saul se fortifiait de plus en plus, et confondait les Juifs qui demeuraient à Damas, démontrant que celui-ci était le Christ.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੌਲਃ ਕ੍ਰਮਸ਼ ਉਤ੍ਸਾਹਵਾਨ੍ ਭੂਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਰੀਸ਼੍ਵਰੇਣਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋ ਜਨ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦਤ੍ਵਾ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍-ਨਿਵਾਸਿਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਨ੍ ਨਿਰੁੱਤਰਾਨ੍ ਅਕਰੋਤ੍|
23 Et des jours en grand nombre s’étant écoulés, les Juifs tinrent conseil ensemble pour le tuer;
ਇੱਥੰ ਬਹੁਤਿਥੇ ਕਾਲੇ ਗਤੇ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਾਮਾਸੁਃ
24 mais leur complot fut connu de Saul. Et ils surveillaient aussi les portes, jour et nuit, pour le tuer.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੌਲਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਤਸ੍ਯਾ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਯਾ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍| ਤੇ ਤੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਤੁ ਦਿਵਾਨਿਸ਼ੰ ਗੁਪ੍ਤਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਨਗਰਸ੍ਯ ਦ੍ਵਾਰੇ(ਅ)ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍;
25 Mais les disciples, le prenant de nuit, le descendirent par la muraille, en le dévalant dans une corbeille.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਰਾਤ੍ਰੌ ਪਿਟਕੇ ਨਿਧਾਯ ਪ੍ਰਾਚੀਰੇਣਾਵਾਰੋਹਯਨ੍|
26 Et étant arrivé à Jérusalem, il cherchait à se joindre aux disciples; et tous le craignaient, ne croyant pas qu’il soit disciple;
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ਼ੌਲੋ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਗਣੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਸ੍ਥਾਤੁਮ੍ ਐਹਤ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤਸ੍ਮਾਦਬਿਭਯੁਃ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯ ਇਤਿ ਚ ਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਨ੍|
27 mais Barnabas le prit et le mena aux apôtres, et leur raconta comment, sur le chemin, il avait vu le Seigneur, qui lui avait parlé, et comment il avait parlé ouvertement, à Damas, au nom de Jésus.
ਏਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਬਰ੍ਣੱਬਾਸ੍ਤੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨਾਂ ਸਮੀਪਮਾਨੀਯ ਮਾਰ੍ਗਮਧ੍ਯੇ ਪ੍ਰਭੁਃ ਕਥੰ ਤਸ੍ਮੈ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਯਾਃ ਕਥਾਸ਼੍ਚ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਸ ਚ ਯਥਾਕ੍ਸ਼਼ੋਭਃ ਸਨ੍ ਦੰਮੇਸ਼਼ਕ੍ਨਗਰੇ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਨਾਮ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤ੍ ਏਤਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਾਨ੍ ਤਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਿਤਵਾਨ੍|
28 Et il était avec eux à Jérusalem, allant et venant, et parlant ouvertement au nom du Seigneur.
ਤਤਃ ਸ਼ੌਲਸ੍ਤੈਃ ਸਹ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਕਾਲੰ ਯਾਪਯਨ੍ ਨਿਰ੍ਭਯੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਨਾਮ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤ੍|
29 Et il parlait et disputait avec les Hellénistes; mais ceux-ci tâchaient de le faire mourir.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਵਿਵਾਦਸ੍ਯੋਪਸ੍ਥਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੇ ਤੰ ਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਅਚੇਸ਼਼੍ਟਨ੍ਤ|
30 Et les frères, l’ayant su, le menèrent à Césarée, et l’envoyèrent à Tarse.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਸ੍ਤੱਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਤੰ ਕੈਸਰਿਯਾਨਗਰੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਤਾਰ੍ਸ਼਼ਨਗਰੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
31 Les assemblées donc, par toute la Judée et la Galilée et la Samarie, étaient en paix, étant édifiées, et marchant dans la crainte du Seigneur; et elles croissaient par la consolation du Saint Esprit.
ਇੱਥੰ ਸਤਿ ਯਿਹੂਦਿਯਾਗਾਲੀਲ੍ਸ਼ੋਮਿਰੋਣਦੇਸ਼ੀਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਮਣ੍ਡਲ੍ਯੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਸ੍ਤਤਸ੍ਤਾਸਾਂ ਨਿਸ਼਼੍ਠਾਭਵਤ੍ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਭਿਯਾ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨਃ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਯਾ ਚ ਕਾਲੰ ਕ੍ਸ਼਼ੇਪਯਿਤ੍ਵਾ ਬਹੁਸੰਖ੍ਯਾ ਅਭਵਨ੍|
32 Or il arriva que, comme Pierre parcourait toute la contrée, il descendit aussi vers les saints qui habitaient Lydde.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪਿਤਰਃ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ੍ਥਾਨੇ ਭ੍ਰਮਿਤ੍ਵਾ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਲੋਦ੍ਨਗਰਨਿਵਾਸਿਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਂ ਸਮੀਪੇ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
33 Et il trouva là un homme nommé Énée, qui depuis huit ans était couché sur un petit lit; et il était paralytique.
ਤਦਾ ਤਤ੍ਰ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਵ੍ਯਾਧਿਨਾਸ਼਼੍ਟੌ ਵਤ੍ਸਰਾਨ੍ ਸ਼ੱਯਾਗਤਮ੍ ਐਨੇਯਨਾਮਾਨੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤਮਵਦਤ੍,
34 Et Pierre lui dit: Énée! Jésus, le Christ, te guérit; lève-toi, et fais-toi toi-même ton lit. Et aussitôt il se leva.
ਹੇ ਐਨੇਯ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਥਮ੍ ਅਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍, ਤ੍ਵਮੁੱਥਾਯ ਸ੍ਵਸ਼ੱਯਾਂ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ, ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤਮਾਤ੍ਰੇ ਸ ਉਦਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
35 Et tous ceux qui habitaient Lydde et le Saron le virent; et ils se tournèrent vers le Seigneur.
ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਲੋਦ੍ਸ਼ਾਰੋਣਨਿਵਾਸਿਨੋ ਲੋਕਾਃ ਪ੍ਰਭੁੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤਨ੍ਤ|
36 Or il y avait à Joppé une femme disciple, nommée Tabitha, qui, interprété, signifie Dorcas; elle était pleine de bonnes œuvres et d’aumônes qu’elle faisait.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਭਿਕ੍ਸ਼਼ਾਦਾਨਾਦਿਸ਼਼ੁ ਨਾਨਕ੍ਰਿਯਾਸੁ ਨਿਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਾ ਯਾ ਯਾਫੋਨਗਰਨਿਵਾਸਿਨੀ ਟਾਬਿਥਾਨਾਮਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯਾਂ ਦਰ੍ੱਕਾਂ ਅਰ੍ਥਾਦ੍ ਹਰਿਣੀਮਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਆਹ੍ਵਯਨ੍ ਸਾ ਨਾਰੀ
37 Et il arriva en ces jours-là, qu’étant tombée malade elle mourut; et quand ils l’eurent lavée, ils la mirent dans la chambre haute.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਰੁਗ੍ਨਾ ਸਤੀ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਅਤ੍ਯਜਤ੍, ਤਤੋ ਲੋਕਾਸ੍ਤਾਂ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲ੍ਯੋਪਰਿਸ੍ਥਪ੍ਰਕੋਸ਼਼੍ਠੇ ਸ਼ਾਯਯਿਤ੍ਵਾਸ੍ਥਾਪਯਨ੍|
38 Et comme Lydde est près de Joppé, les disciples ayant appris que Pierre était dans cette [ville], envoyèrent vers lui deux hommes, le priant: Ne tarde pas de venir jusqu’à nous.
ਲੋਦ੍ਨਗਰੰ ਯਾਫੋਨਗਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਸ੍ਥੰ ਤਸ੍ਮਾੱਤਤ੍ਰ ਪਿਤਰ ਆਸ੍ਤੇ, ਇਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੂਰ੍ਣੰ ਤਸ੍ਯਾਗਮਨਾਰ੍ਥੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਨਯਮੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਗਣੋ ਦ੍ਵੌ ਮਨੁਜੌ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍|
39 Et Pierre, se levant, s’en alla avec eux. Et quand il fut arrivé, ils le menèrent dans la chambre haute; et toutes les veuves vinrent auprès de lui en pleurant, et en montrant les robes et les vêtements, toutes les choses que Dorcas avait faites pendant qu’elle était avec elles.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਿਤਰ ਉੱਥਾਯ ਤਾਭ੍ਯਾਂ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਗੱਛਤ੍, ਤਤ੍ਰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਉਪਸ੍ਥਿਤ ਉਪਰਿਸ੍ਥਪ੍ਰਕੋਸ਼਼੍ਠੰ ਸਮਾਨੀਤੇ ਚ ਵਿਧਵਾਃ ਸ੍ਵਾਭਿਃ ਸਹ ਸ੍ਥਿਤਿਕਾਲੇ ਦਰ੍ੱਕਯਾ ਕ੍ਰੁʼਤਾਨਿ ਯਾਨ੍ਯੁੱਤਰੀਯਾਣਿ ਪਰਿਧੇਯਾਨਿ ਚ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਤੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤ੍ਵਾ ਰੁਦਤ੍ਯਸ਼੍ਚਤਸ੍ਰੁʼਸ਼਼ੁ ਦਿਕ੍ਸ਼਼੍ਵਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍|
40 Mais Pierre, les ayant tous mis dehors et s’étant mis à genoux, pria; et, se tournant vers le corps, il dit: Tabitha, lève-toi. Et elle ouvrit ses yeux, et voyant Pierre, elle se mit sur son séant;
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਿਤਰਸ੍ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਬਹਿਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਜਾਨੁਨੀ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵਾਨ੍; ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ਼ਵੰ ਪ੍ਰਤਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਟਾਬੀਥੇ ਤ੍ਵਮੁੱਤਿਸ਼਼੍ਠ, ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯ ਉਕ੍ਤੇ ਸਾ ਸ੍ਤ੍ਰੀ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ਼਼ੀ ਪ੍ਰੋਨ੍ਮੀਲ੍ਯ ਪਿਤਰਮ੍ ਅਵਲੋਕ੍ਯੋੱਥਾਯੋਪਾਵਿਸ਼ਤ੍|
41 – et lui ayant donné la main, il la leva; et ayant appelé les saints et les veuves, il la [leur] présenta vivante.
ਤਤਃ ਪਿਤਰਸ੍ਤਸ੍ਯਾਃ ਕਰੌ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਉੱਤੋਲ੍ਯ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨ੍ ਵਿਧਵਾਸ਼੍ਚਾਹੂਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਕਟੇ ਸਜੀਵਾਂ ਤਾਂ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍|
42 Et cela fut connu dans tout Joppé; et plusieurs crurent au Seigneur.
ਏਸ਼਼ਾ ਕਥਾ ਸਮਸ੍ਤਯਾਫੋਨਗਰੰ ਵ੍ਯਾਪ੍ਤਾ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਨੇਕੇ ਲੋਕਾਃ ਪ੍ਰਭੌ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
43 Et il arriva qu’il demeura plusieurs jours à Joppé, chez un certain Simon, corroyeur.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਪਿਤਰਸ੍ਤਦ੍ਯਾਫੋਨਗਰੀਯਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਚਿਤ੍ ਸ਼ਿਮੋੰਨਾਮ੍ਨਸ਼੍ਚਰ੍ੰਮਕਾਰਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਬਹੁਦਿਨਾਨਿ ਨ੍ਯਵਸਤ੍|
