2 Samuel 22
1 Et David adressa à l’Éternel les paroles de ce cantique, le jour où l’Éternel l’eut délivré de la main de tous ses ennemis et de la main de Saül.
I mówił Dawid Panu słowa tej pieśni w on dzień, gdy go wybawił Pan z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saulowej.
2 Et il dit: L’Éternel est mon rocher et mon lieu fort, et celui qui me délivre.
I rzekł: Pan opoka moja i twierdza moja, i wybawiciel mój ze mną.
3 Dieu est mon rocher, je me confierai en lui, mon bouclier et la corne de mon salut, ma haute retraite et mon refuge. Mon Sauveur, tu me sauveras de la violence!
Bóg, skała moja, w nim będę ufał, tarcz moja, róg zbawienia mego, podwyższenie moje, i ucieczka moja, zbawiciel mój, który mię od gwałtu wybawia.
4 Je crierai à l’Éternel, qui est digne d’être loué, et je serai sauvé de mes ennemis.
Wzywałem Pana chwały godnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
5 Car les vagues de la mort m’ont environné, les torrents de Bélial m’ont fait peur;
Albowiem ogarnęły mię były boleści śmierci, potoki niezbożnych przestraszyły mię.
Boleści grobu ogarnęły mię, zachwyciły mię sidła śmierci. (Sheol h7585)
7 Dans ma détresse, j’ai invoqué l’Éternel, et j’ai appelé mon Dieu, et, de son temple, il a entendu ma voix, et mon cri est [parvenu] à ses oreilles.
W utrapieniu mojem wzywałem Pana, a do Boga mego wołałem, i wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przyszło do uszów jego.
8 Alors la terre fut ébranlée et trembla; les fondements des cieux furent secoués et furent ébranlés, parce qu’il était irrité.
Tedy się wzruszyła, a zadrżała ziemia, a fundamenty nieba zatrząsnęły, i wzruszyły się dla gniewu jego.
9 Une fumée montait de ses narines, et un feu sortant de sa bouche dévorait; des charbons en jaillissaient embrasés.
Wystąpił dym z nózdrz jego, a ogień z ust jego pożerający; węgle rozpaliły się od niego.
10 Et il abaissa les cieux, et descendit; et il y avait une obscurité profonde sous ses pieds.
Nakłonił niebios i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
11 Et il était monté sur un chérubin, et volait, et il parut sur les ailes du vent.
I jeździł na Cherubinach, i latał, i widzian jest na skrzydłach wiatrowych.
12 Et il mit autour de lui les ténèbres pour tente, des amas d’eaux, d’épaisses nuées de l’air.
Położył ciemność około siebie miasto przybytku, zgromadzenie wód z obłoki niebieskimi.
13 De la splendeur qui était devant lui jaillissaient, embrasés, des charbons de feu.
Od jasności oblicza jego rozpaliły się węgle ogniste.
14 L’Éternel tonna des cieux, et le Très-haut fit retentir sa voix.
Zagrzmiał Pan z nieba, a najwyższy wydał głos swój.
15 Et il tira des flèches et dispersa [mes ennemis]; [il lança] l’éclair, et les mit en déroute.
Wypuścił i strzały, a rozproszył je, i błyskawicą potarł je.
16 Alors les lits de la mer parurent, les fondements du monde furent mis à découvert, quand l’Éternel les tançait par le souffle du vent de ses narines.
I okazały się głębokości morskie, a odkryły się grunty świata na fukanie Pańskie, na tchnienie Ducha z nózdrz jego.
17 D’en haut, il étendit [sa main], il me prit, il me tira des grandes eaux;
Posławszy z wysokości, przyjął mię, wyrwał mię z wód wielkich.
18 Il me délivra de mon puissant ennemi, de ceux qui me haïssaient; car ils étaient plus forts que moi.
Wybawił mię od nieprzyjaciela mego potężnego, od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
19 Ils m’avaient surpris au jour de ma calamité, mais l’Éternel fut mon appui.
Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
20 Et il me fit sortir au large, il me délivra, parce qu’il prenait son plaisir en moi.
I wywiódł mię na przestrzeństwo; wybawił mię; bo mię sobie upodobał.
21 L’Éternel m’a récompensé selon ma justice, il m’a rendu selon la pureté de mes mains;
Oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich oddał mi,
22 Car j’ai gardé les voies de l’Éternel, et je ne me suis point méchamment détourné de mon Dieu;
Gdyżem strzegł dróg Pańskich, anim niezbożnie nie odstawał od Boga mego.
23 Car toutes ses ordonnances ont été devant moi; et de ses statuts, je ne me suis pas écarté;
Albowiem wszystkie sądy jego są przed obliczem mojem i ustawy jego, nie odstąpiłem od nich.
24 Et j’ai été parfait envers lui, et je me suis gardé de mon iniquité.
A będąc doskonały przed nim, wystrzegałem się nieprawości mojej.
25 Et l’Éternel m’a rendu selon ma justice, selon ma pureté devant ses yeux.
Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości mojej przed oblicznością oczu swych.
26 Avec celui qui use de grâce, tu uses de grâce; avec l’homme parfait, tu te montres parfait;
Z miłosiernym miłosiernie postępujesz, z mężem doskonałym doskonałym jesteś.
27 Avec celui qui est pur, tu te montres pur; et avec le pervers, tu es roide.
Z czystym czysty jesteś, a z przewrotnym surowie się obchodzisz.
28 Et tu sauveras le peuple affligé, et tes yeux sont sur les hautains, [et] tu les abaisses.
Ale wybawiasz lud ubogi, a oczy twoje przed wyniosłymi opuszczasz.
29 Car toi, Éternel! tu es ma lampe; et l’Éternel fait resplendir mes ténèbres.
Tyś zaiste pochodnią moją, o Panie, a Pan oświeci ciemności moje.
30 Car, par toi, je courrai au travers d’une troupe; par mon Dieu, je franchirai une muraille.
Bo w tobie przebiegłem wojsko, w Bogu moim przekroczyłem mur.
31 Quant à Dieu, sa voie est parfaite; la parole de l’Éternel est affinée; il est un bouclier à tous ceux qui se confient en lui.
Droga Boża jest doskonała, wyrok Pański nader czysty, tarczą jest wszystkim, którzy w nim ufają.
32 Car qui est Dieu, hormis l’Éternel? et qui est un rocher, hormis notre Dieu?
Albowiem któż jest Bogiem oprócz Pana? a kto opoką oprócz Boga naszego?
33 Dieu est ma puissante forteresse, et il aplanit parfaitement ma voie.
Bóg jest mocą moją w wojsku, on czyni doskonałą drogę moję.
34 Il rend mes pieds pareils à ceux des biches, et me fait tenir debout sur mes lieux élevés.
Równa nogi moje z jeleniemi, na wysokich miejscach moich stawia mię.
35 Il enseigne mes mains à combattre; et mes bras bandent un arc d’airain.
Ćwiczy ręce me do boju, tak że kruszę łuk miedziany ramiony swemi.
36 Et tu m’as donné le bouclier de ton salut, et ta débonnaireté m’a agrandi.
Albowiem dałeś mi tarcz zbawienia mego, a w cichości twojej rozmnożyłeś mię.
37 Tu as mis au large mes pas sous moi, et les chevilles de mes pieds n’ont pas chancelé.
Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak iż się nie zachwiały kostki moje.
38 J’ai poursuivi mes ennemis, et je les ai détruits; et je ne m’en suis pas retourné que je ne les aie consumés.
Goniłem nieprzyjacioły moje, i wytraciłem je, a nie wróciłem się, ażem je wyplenił.
39 Et je les ai consumés, je les ai transpercés, et ils ne se sont pas relevés, mais ils sont tombés sous mes pieds.
I wyniszczyłem je, i poprzebijałem je, tak iż nie powstaną: upadli pod nogami mojemi.
40 Et tu m’as ceint de force pour le combat; tu as courbé sous moi ceux qui s’élevaient contre moi.
Tyś mię przepasał mocą ku bitwie, a powaliłeś pod mię powstające przeciwko mnie.
41 Et tu as fait que mes ennemis m’ont tourné le dos; et ceux qui me haïssaient, je les ai détruits.
Nadto podałeś mi szyję nieprzyjaciół moich, którzy mię mieli w nienawiści, i wykorzeniłem je.
42 Ils regardaient, et il n’y avait point de sauveur; [ils regardaient] vers l’Éternel, et il ne leur a pas répondu.
Poglądali, ale nie był wybawiciel; wołali na Pana, ale ich nie wysłuchał.
43 Et je les ai brisés menu comme la poussière de la terre; comme la boue des rues, je les ai écrasés, je les ai foulés.
I potarłem je jako proch ziemi, jako błoto na ulicach podeptawszy je, rozmiotałem je.
44 Et tu m’as délivré des débats de mon peuple; tu m’as gardé pour être le chef des nations; un peuple que je ne connaissais pas me servira.
Tyś mię od sporu ludu mego wyrwał; zachowałeś mię, abym był głową narodów; lud, któregom nie znał, służy mi.
45 Les fils de l’étranger se sont soumis à moi en dissimulant; dès qu’ils ont entendu de leur oreille, ils m’ont obéi.
Synowie obcy kłamali mną, a skoro usłyszeli, byli mi posłuszni.
46 Les fils de l’étranger ont dépéri, et ils sont sortis en tremblant de leurs lieux cachés.
Synowie obcy opadali, a drżeli i w zamknieniu swem.
47 L’Éternel est vivant; et que mon Rocher soit béni! Et que Dieu, le rocher de mon salut, soit exalté,
Żyje Pan, i błogosławiona skała moja; niechże będzie wywyższony Bóg, opoka zbawienia mego.
48 Le Dieu qui m’a donné des vengeances, et qui a amené les peuples sous moi,
Bóg jest, który mi dawa pomsty, a podbija narody pod mię.
49 Et qui m’a fait sortir du milieu de mes ennemis. Tu m’as élevé au-dessus de ceux qui s’élèvent contre moi, tu m’as délivré de l’homme violent.
Który mię wywodzi od nieprzyjaciół moich, a nad tymi, którzy powstają przeciwko mnie, wywyższasz mię, od człowieka niepobożnego wybawiasz mię.
50 C’est pourquoi, Éternel! je te célébrerai parmi les nations, et je chanterai des cantiques à [la gloire de] ton nom.
Przetoż będę cię wyznawał Panie między narodami; a imieniowi twemu śpiewać będę.
51 [C’est lui] qui a donné de grandes délivrances à son roi, et qui use de bonté envers son oint, envers David, et envers sa semence, à toujours.
On jest wieżą zbawienia króla swego, a czyniący miłosierdzie nad pomazańcem swoim Dawidem, i nad nasieniem jego aż na wieki.
