< Cantiques 1 >

1 Cantique des Cantiques, de Salomon.
Alta kanto de Salomono.
2 Qu’il me baise des baisers de sa bouche! Car ton amour est meilleur que le vin;
Ho, li kisu min per kisoj de sia buŝo! Ĉar via amo estas pli bona, ol vino.
3 tes parfums ont une odeur suave, ton nom est une huile épandue; c’est pourquoi les jeunes filles t’aiment.
Ho, kiel bonodoras viaj aromaĵoj! Via nomo similas al elverŝita oleo; Tial la fraŭlinoj amas vin.
4 Entraîne-moi après toi; courons! Le roi m’a fait entrer dans ses appartements; nous tressaillirons, nous nous réjouirons en toi: nous célébrerons ton amour plus que le vin. Qu’on a raison de t’aimer!
Altiru min; ni postkuros vin. La reĝo envenigu min en siajn ĉambrojn; Ho, ni ĝojos kaj gajiĝos kun vi; Ni memoros vian amon pli, ol vinon; Sincere oni amas vin.
5 Je suis noire, mais belle, filles de Jérusalem, comme les tentes de Cédar, comme les pavillons de Salomon.
Mi estas nigra, tamen beleta, Ho filinoj de Jerusalem, Kiel la tendoj de Kedar, Kiel la tapetoj de Salomono.
6 Ne prenez pas garde à mon teint noir, c’est le soleil qui m’a brûlée; les fils de ma mère se sont irrités contre moi; ils m’ont mise à garder des vignes; ma vigne, à moi, je ne l’ai pas gardée.
Ne rigardu min, ke mi estas nigreta: La suno min brulkolorigis. La filoj de mia patrino koleris kontraŭ mi; Ili faris min gardistino de la vinberĝardenoj; Mian propran vinberĝardenon mi ne gardis.
7 Dis-moi, ô toi que mon cœur aime, où tu mènes paître tes brebis, où tu les fais reposer à midi, pour que je ne sois pas comme une égarée, autour des troupeaux de tes compagnons.
Diru al mi, ho vi, kiun mia animo amas, Kie vi paŝtas, kie vi ripozigas vian brutaron tagmeze: Kial mi similu al vagistino Ĉe la brutaroj de viaj kamaradoj?
8 Si tu ne le sais pas, ô la plus belle des femmes, sors sur les traces de ton troupeau, et mène paître tes chevreaux près des huttes des bergers.
Se vi ne scias tion, ho belulino inter virinoj, Sekvu la paŝojn de la ŝafaro, Kaj paŝtu viajn kapridojn ĉe la tendoj de la paŝtistoj.
9 À ma cavale, quand elle est attelée aux chars de Pharaon, je te compare, ô mon amie.
Al la ĉevalino en la ĉaroj de Faraono Mi komparas vin, ho mia amatino.
10 Tes joues sont belles au milieu des colliers, ton cou est beau au milieu des rangées de perles.
Belaj estas viaj vangoj sub la orelringoj, Via kolo sub la laĉoj de perloj.
11 Nous te ferons des colliers d’or, pointillés d’argent.
Orajn orelringojn ni faros al vi, Kun arĝentaj enkrustaĵoj.
12 Tandis que le roi était à son divan, mon nard a donné son parfum.
Dum la reĝo sidas ĉe la festotablo, Mia nardo bonodoras.
13 Mon bien-aimé est pour moi un sachet de myrrhe, qui repose entre mes seins.
Kiel fasko de mirho, restanta inter miaj mamoj, Estas al mi mia amato.
14 Mon bien-aimé est pour moi une grappe de cypre, dans les vignes d’Engaddi.
Kiel floraro de kofero estas por mi mia amato, En la vinberĝardenoj de En-Gedi.
15 Oui, tu es belle, mon amie; oui, tu es belle! Tes yeux sont des yeux de colombe.
Ho, vi estas bela, mia amatino; ho, vi estas ja bela; Viaj okuloj estas kiel ĉe kolomboj.
16 Oui, tu es beau, mon bien-aimé; oui, tu es charmant! Notre lit est un lit de verdure.
Ho, vi estas bela, mia amato, kaj ĉarma; Nia lito estas kiel freŝaj herboj;
17 Les poutres de nos maisons sont des cèdres, nos lambris sont des cyprès.
La traboj de nia domo estas cedraj, Niaj ĉevronoj estas abiaj.

< Cantiques 1 >