< Romains 4 >
1 Quel avantage dirons-nous donc qu’Abraham, notre père, ait obtenu selon la chair?
Cóż więc powiemy, co zyskał Abraham, nasz ojciec, według ciała?
2 Si Abraham a été justifié par les œuvres, il a sujet de se glorifier. Mais il n’en a pas sujet devant Dieu.
Jeśli bowiem Abraham został usprawiedliwiony z uczynków, ma się czym chlubić, ale nie przed Bogiem.
3 En effet, que dit l’Écriture? « Abraham crut à Dieu, et cela lui fut imputé à justice. »
Cóż bowiem mówi Pismo? Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to poczytane za sprawiedliwość.
4 Or, à celui qui fait une œuvre, le salaire est imputé, non comme une grâce, mais comme une chose due;
A temu, kto pracuje, zapłata nie jest uznana za łaskę, ale za należność.
5 et à celui qui ne fait aucune œuvre, mais qui croit en celui qui justifie l’impie, sa foi lui est imputée à justice.
Temu zaś, kto nie pracuje, lecz wierzy w tego, który usprawiedliwia bezbożnego, jego wiara zostaje poczytana za sprawiedliwość.
6 C’est ainsi que David proclame la béatitude de l’homme à qui Dieu impute la justice indépendamment des œuvres:
Jak i Dawid mówi, że błogosławiony jest człowiek, któremu Bóg przypisze sprawiedliwość bez uczynków, [mówiąc]:
7 Heureux ceux dont les iniquités sont pardonnées, et dont les péchés ont été couverts!
Błogosławieni, których nieprawości [są] przebaczone i których grzechy są zakryte.
8 Heureux l’homme à qui le Seigneur n’impute pas son péché! »
Błogosławiony człowiek, któremu Pan nie poczyta grzechu.
9 Ce bonheur n’est-il que pour les circoncis, ou est-il également pour les incirconcis?
Czy więc to błogosławieństwo [dotyczy] tylko obrzezanych, czy też nieobrzezanych? Mówimy przecież, że wiara została Abrahamowi poczytana za sprawiedliwość.
10 Car nous disons que la foi fut imputée à justice à Abraham. Comment donc lui fut-elle imputée? Était-ce en l’état de circoncision, ou en l’état d’incirconcision? Ce ne fut pas dans l’état de circoncision, il était encore incirconcis.
Jakże więc została mu poczytana? Gdy był obrzezany czy przed obrzezaniem? Nie po obrzezaniu, ale przed obrzezaniem.
11 Il reçut ensuite le signe de la circoncision comme sceau de la justice qu’il avait obtenue par la foi quand il était incirconcis, afin d’être le père de tous ceux qui ont la foi bien qu’incirconcis, pour que la justice leur soit aussi imputée,
I przyjął znak obrzezania jako pieczęć sprawiedliwości wiary, którą miał przed obrzezaniem, po to, aby był ojcem wszystkich nieobrzezanych wierzących, aby im też poczytana była sprawiedliwość;
12 et le père des circoncis, de ceux qui ne sont pas seulement circoncis, mais qui marchent en même temps sur les traces de la foi qu’avait notre père Abraham lorsqu’il était incirconcis.
I [aby był] ojcem obrzezania, nie tylko tych, którzy są obrzezani, ale też tych, którzy chodzą śladami wiary naszego ojca Abrahama, którą miał przed obrzezaniem.
13 En effet, ce n’est point par la Loi que l’héritage du monde a été promis à Abraham et à sa postérité; c’est par la justice de la foi.
Obietnica bowiem, że ma być dziedzicem świata, [nie została dana] Abrahamowi czy jego potomstwu przez prawo, ale przez sprawiedliwość wiary.
14 Car si ceux qui ont la Loi sont héritiers, la foi est vaine et la promesse est sans effet, parce que la loi produit la colère,
Jeśli bowiem dziedzicami [są] ci, którzy [są] z prawa, [to] wiara stała się daremna i obietnica obróciła się wniwecz.
15 et que là où il n’y a pas de loi, il n’y a pas non plus de transgression.
Gdyż prawo sprowadza gniew, bo gdzie nie ma prawa, [tam] nie ma przestępstwa.
16 Donc c’est bien par la foi, afin que ce soit par grâce, pour que la promesse soit assurée à toute la postérité, non seulement à ceux qui relèvent de la Loi, mais encore à ceux qui relèvent de la foi d’Abraham, notre père à tous, selon qu’il est écrit:
Tak więc [dziedzictwo jest] z wiary, aby było z łaski [i] żeby obietnica była niewzruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla tego, które opiera się na prawie, ale i dla tego, [które jest] z wiary Abrahama, który jest ojcem nas wszystkich;
17 « Je t’ai fait père d’un grand nombre de nations. » Il l’est devant celui auquel il a cru, devant Dieu, qui donne la vie aux morts et qui appelle les choses qui ne sont point comme si elles étaient.
(Jak jest napisane: Ustanowiłem cię ojcem wielu narodów) przed Bogiem, któremu uwierzył, który ożywia umarłych i przywołuje te [rzeczy], których nie ma, tak jakby były.
18 Espérant contre toute espérance, il crut, en sorte qu’il devint le père d’un grand nombre de nations, selon ce qui lui avait été dit:
[On] to wbrew nadziei, mając nadzieję, uwierzył, że stanie się ojcem wielu narodów według tego, [co mu] powiedziano: Takie będzie twoje potomstwo.
19 « Telle sera ta postérité. » Et, inébranlable dans sa foi, il ne considéra pas que son corps était déjà éteint, puisqu’il avait près de cent ans, ni que le sein de Sara était épuisé.
A nie będąc słabym w wierze, nie zważał na swoje już obumarłe ciało – bo miał około stu lat – ani na obumarłe łono Sary.
20 Devant la promesse de Dieu, il n’eut ni hésitation ni défiance; mais puisant sa force dans la foi, il rendit gloire à Dieu,
I nie zachwiał się z [powodu] niewiary w obietnicę Boga, ale umocnił się wiarą i oddał chwałę Bogu;
21 pleinement convaincu qu’il saura accomplir la promesse qu’il a faite.
Będąc też pewien tego, że to, co [on] obiecał, ma moc też uczynić.
22 Et voilà pourquoi sa foi lui fut imputée à justice.
Dlatego zostało mu to poczytane za sprawiedliwość.
23 Or ce n’est pas pour lui seul qu’il est écrit qu’elle lui fut imputée à justice mais c’est aussi pour nous,
A nie tylko ze względu na niego samego napisano, że zostało mu [to] poczytane;
24 à qui elle doit être imputée, pour nous qui croyons en celui qui a ressuscité d’entre les morts Jésus-Christ, Notre-Seigneur,
Ale i ze względu na nas, którym ma być poczytane, którzy wierzymy w tego, który wskrzesił z martwych Jezusa, naszego Pana;
25 lequel a été livré pour nos offenses, et est ressuscité pour notre justification.
Który został wydany za nasze grzechy i wstał z martwych dla naszego usprawiedliwienia.