Romains 10

1 Frères, le vœu de mon cœur et ma prière à Dieu pour eux, c'est qu'ils soient sauvés.

αδελφοι η μεν ευδοκια της εμης καρδιας και η δεησις η προς τον θεον υπερ του ισραηλ εστιν εις σωτηριαν

2 Car je leur rends le témoignage qu'ils ont du zèle pour Dieu, mais c'est un zèle mal éclairé.

μαρτυρω γαρ αυτοις οτι ζηλον θεου εχουσιν αλλ ου κατ επιγνωσιν

3 Ne connaissant pas la justice de Dieu, et cherchant à établir leur propre justice, ils ne se sont pas soumis à la justice de Dieu.

αγνοουντες γαρ την του θεου δικαιοσυνην και την ιδιαν δικαιοσυνην ζητουντες στησαι τη δικαιοσυνη του θεου ουχ υπεταγησαν

4 C'est qu'en effet le fin de la Loi c'est le Christ, pour la justification de tout homme qui croit.

τελος γαρ νομου χριστος εις δικαιοσυνην παντι τω πιστευοντι

5 En effet, Moïse dit de la justice qui vient de la Loi: " L'homme qui mettra ces choses en pratique vivra par elles. "

μωυσης γαρ γραφει την δικαιοσυνην την εκ του νομου οτι ο ποιησας αυτα ανθρωπος ζησεται εν αυτοις

6 Mais voici comment parle la justice qui vient de la foi: " Ne dis pas dans ton cœur: Qui montera au Ciel " Ce qui signifie en faire descendre le Christ;

η δε εκ πιστεως δικαιοσυνη ουτως λεγει μη ειπης εν τη καρδια σου τις αναβησεται εις τον ουρανον τουτ εστιν χριστον καταγαγειν

7 ou: " Qui descendra dans l'abîme? " Ce qui signifie faire remonter le Christ d'entre les morts. (Abyssos g12)

η τις καταβησεται εις την αβυσσον τουτ εστιν χριστον εκ νεκρων αναγαγειν (Abyssos g12)

8 Que dit-elle donc? " Près de toi est la parole, dans ta bouche et dans ton cœur. " C'est la parole de la foi que nous prêchons.

αλλα τι λεγει εγγυς σου το ρημα εστιν εν τω στοματι σου και εν τη καρδια σου τουτ εστιν το ρημα της πιστεως ο κηρυσσομεν

9 Si tu confesses de ta bouche Jésus comme Seigneur, et si tu crois dans ton cœur que Dieu l'a ressuscité des morts tu seras sauvé.

οτι εαν ομολογησης εν τω στοματι σου κυριον ιησουν και πιστευσης εν τη καρδια σου οτι ο θεος αυτον ηγειρεν εκ νεκρων σωθηση

10 Car c'est en croyant de cœur qu'on parvient à la justice, et c'est en confessant de bouche qu'on parvient au salut,

καρδια γαρ πιστευεται εις δικαιοσυνην στοματι δε ομολογειται εις σωτηριαν

11 selon ce que dit l'Ecriture: " Quiconque croit en lui ne sera pas confondu. "

λεγει γαρ η γραφη πας ο πιστευων επ αυτω ου καταισχυνθησεται

12 Il n'y a pas de différence entre le Juif et le Gentil, parce que le même Christ est le Seigneur de tous, étant riche envers tous ceux qui l'invoquent.

ου γαρ εστιν διαστολη ιουδαιου τε και ελληνος ο γαρ αυτος κυριος παντων πλουτων εις παντας τους επικαλουμενους αυτον

13 Car " quiconque invoquera le nom du Seigneur sera sauvé. "

πας γαρ ος αν επικαλεσηται το ονομα κυριου σωθησεται

14 Comment donc invoquera-t-on celui en qui on n'a pas encore cru? Et comment croira-t-on en celui dont on n'a pas entendu parler? Et comment en entendra-t-on parler s'il n'y a pas de prédicateur?

πως ουν επικαλεσονται εις ον ουκ επιστευσαν πως δε πιστευσουσιν ου ουκ ηκουσαν πως δε ακουσουσιν χωρις κηρυσσοντος

15 Et comment seront-ils prédicateurs, s'ils ne sont pas envoyés? selon qu'il est écrit: " Qu'ils sont beaux les pieds de ceux qui annoncent le bonheur! "

πως δε κηρυξουσιν εαν μη αποσταλωσιν καθως γεγραπται ως ωραιοι οι ποδες των ευαγγελιζομενων ειρηνην των ευαγγελιζομενων τα αγαθα

16 Mais tous n'ont pas obéi à l'Evangile; car Isaïe dit: " Seigneur, qui a cru à notre prédication? "

αλλ ου παντες υπηκουσαν τω ευαγγελιω ησαιας γαρ λεγει κυριε τις επιστευσεν τη ακοη ημων

17 Ainsi la foi vient de la prédication entendue, et la prédication se fait par la parole de Dieu.

αρα η πιστις εξ ακοης η δε ακοη δια ρηματος θεου

18 Mais je demande: n'ont-ils pas entendu? Au contraire: " Leur voix est allée par toute la terre, et leurs paroles jusqu'aux extrémités du monde. "

αλλα λεγω μη ουκ ηκουσαν μενουνγε εις πασαν την γην εξηλθεν ο φθογγος αυτων και εις τα περατα της οικουμενης τα ρηματα αυτων

19 Je demande encore: Israël n'en a-t-il pas eu connaissance? Moïse le premier a dit: " J'exciterai votre jalousie contre une nation qui n'en est pas une; j'exciterai votre colère contre une nation sans intelligence. "

αλλα λεγω μη ουκ εγνω ισραηλ πρωτος μωυσης λεγει εγω παραζηλωσω υμας επ ουκ εθνει επι εθνει ασυνετω παροργιω υμας

20 Et Isaïe pousse la hardiesse jusqu'à dire: " J'ai été trouvé par ceux qui ne me cherchaient pas, je me suis manifesté à ceux qui ne me demandaient pas. "

ησαιας δε αποτολμα και λεγει ευρεθην τοις εμε μη ζητουσιν εμφανης εγενομην τοις εμε μη επερωτωσιν

21 Mais au sujet d'Israël il dit: " J'ai tendu mes mains tout le jour vers un peuple incroyant et rebelle. "

προς δε τον ισραηλ λεγει ολην την ημεραν εξεπετασα τας χειρας μου προς λαον απειθουντα και αντιλεγοντα