Psaumes 90

1 Prière de Moïse, homme de Dieu. Seigneur, tu as été pour nous un refuge d’âge en âge.

Preĝo de Moseo, homo de Dio. Mia Sinjoro, Vi estis por ni loĝejo De generacio al generacio.

2 Avant que les montagnes fussent nées, et que tu eusses enfanté la terre et le monde, de l’éternité à l’éternité tu es, ô Dieu!

Antaŭ ol la montoj naskiĝis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne ĝis eterne, Vi estas Dio.

3 Tu réduis les mortels en poussière, et tu dis: « Retournez, fils de l’homme! »

Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras: Revenu, homidoj.

4 Car mille ans sont, à tes yeux, comme le jour d’hier, quand il passe, et comme une veille de la nuit.

Ĉar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hieraŭa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.

5 Tu les emportes, semblables à un songe; le matin, comme l’herbe, ils repoussent:

Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel sonĝo; Matene ili renoviĝas kiel herbo:

6 le matin, elle fleurit et pousse; le soir, elle se flétrit et se dessèche.

Matene ĝi floras kaj ĝermas, Vespere ĝi dehakiĝas kaj sekiĝas.

7 Ainsi nous sommes consumés par ta colère, et ta fureur nous terrifie.

Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniiĝas.

8 Tu mets devant toi nos iniquités, nos fautes cachées à la lumière de ta face.

Vi metis niajn malbonagojn antaŭ Vin, Nian kaŝitaĵon antaŭ la lumon de Via vizaĝo.

9 Tous nos jours disparaissent par ton courroux, nous voyons nos années s’évanouir comme un son léger.

Ĉar ĉiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.

10 Nos jours s’élèvent à soixante-dix ans, et dans leur pleine mesure à quatre-vingts ans; et leur splendeur n’est que peine et misère, car ils passent vite, et nous nous envolons!

La daŭro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj ĉe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, Ĉar ĝi forkuras rapide kaj ni forflugas.

11 Qui comprend la puissance de ta colère, et ton courroux, selon la crainte qui t’est due?

Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?

12 Enseigne-nous à bien compter nos jours. afin que nous acquérions un cœur sage.

Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru saĝan koron.

13 Reviens, Yahweh; jusques à quand? Aie pitié de tes serviteurs.

Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.

14 Rassasie-nous le matin de ta bonté, et nous serons tous nos jours dans la joie et l’allégresse.

Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj ĝojos en la daŭro de nia tuta vivo.

15 Réjouis-nous autant de jours que tu nous as humiliés, autant d’années que nous avons connu le malheur.

Ĝojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.

16 Que ton œuvre se manifeste à tes serviteurs, ainsi que ta gloire, pour leurs enfants!

Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.

17 Que la faveur de Yahweh, notre Dieu, soit sur nous! Affermis pour nous l’ouvrage de nos mains; oui, affermis l’ouvrage de nos mains!

Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.