Psaumes 77

1 Au maître de chant, … Idithun. Psaume d’Asaph. Ma voix s’élève vers Dieu, et je crie; ma voix s’élève vers Dieu: qu’il m’entende!

Al la ĥorestro. Por Jedutun. Psalmo de Asaf. Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

2 Au jour de ma détresse, je cherche le Seigneur; mes mains sont étendues la nuit sans se lasser; mon âme refuse toute consolation.

En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

3 Je me souviens de Dieu, et je gémis; je médite, et mon esprit est abattu. — Séla.

Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. (Sela)

4 Tu tiens mes paupières ouvertes; et, dans mon agitation, je ne puis parler.

Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

5 Alors je pense aux jours anciens, aux années d’autrefois.

Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

6 Je me rappelle mes cantiques pendant la nuit, je réfléchis au dedans de mon cœur, et mon esprit se demande:

Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

7 « Le Seigneur rejettera-t-il pour toujours, ne sera-t-il plus favorable?

Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

8 Sa bonté est-elle épuisée pour jamais, en est-ce fait de ses promesses pour les âges futurs?

Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

9 Dieu a-t-il oublié sa clémence, a-t-il, dans sa colère, retiré sa miséricorde? » — Séla.

Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? (Sela)

10 Je dis: « Ce qui fait ma souffrance, c’est que la droite du Très-Haut a changé! »

Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

11 Je veux rappeler les œuvres de Yahweh, car je me souviens de tes merveilles d’autrefois,

Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

12 Je veux réfléchir sur toutes tes œuvres, et méditer sur tes hauts faits.

Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

13 Ô Dieu, tes voies sont saintes: quel Dieu est grand comme notre Dieu?

Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

14 Tu es le Dieu qui fait des prodiges; tu as manifesté ta puissance parmi les nations.

Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

15 Par ton bras, tu as délivré ton peuple, les fils de Jacob et de Joseph. — Séla.

Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. (Sela)

16 Les eaux t’ont vu, ô Dieu, les eaux t’ont vu, et elles ont tremblé; les abîmes se sont émus.

Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

17 Les nuées déversèrent leurs eaux, les nues firent entendre leur voix, et tes flèches volèrent de toutes parts.

Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

18 Ton tonnerre retentit dans le tourbillon; les éclairs illuminèrent le monde; la terre frémit et trembla.

La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

19 La mer fut ton chemin, les grandes eaux ton sentier, et l’on ne put reconnaître tes traces.

Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

20 Tu as conduit ton peuple comme un troupeau, par la main de Moïse et d’Aaron.

Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.