Psaumes 51

1 Au maître de chant. Psaume de David. Lorsque Nathan le prophète vint le trouver, après qu’il fut allé vers Bethsabée. Aie pitié de moi, ô Dieu, selon ta bonté; selon ta grande miséricorde efface mes transgressions.

Al la ĥorestro. Psalmo de David, kiam venis al li la profeto Natan post lia aliĝo al Bat-Ŝeba. Korfavoru min, ho Dio, laŭ Via boneco; Laŭ Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.

2 Lave-moi complètement de mon iniquité, et purifie-moi de mon péché.

Lavu min tute pure de mia krimo, Kaj purigu min de mia peko.

3 Car je reconnais mes transgressions, et mon péché est constamment devant moi.

Ĉar miajn kulpojn mi konsciadas; Kaj mia peko estas ĉiam antaŭ mi.

4 C’est contre toi seul que j’ai péché, j’ai fait ce qui est mal à tes yeux, afin que tu sois trouvé juste dans ta sentence, sans reproche dans ton jugement.

Antaŭ Vi sola mi pekis, Kaj mi faris tion, kio estas malbona antaŭ Viaj okuloj; Tial Vi estas justa en Via vorto Kaj pura en Via juĝo.

5 Voici que je suis né dans l’iniquité et ma mère m’a conçu dans le péché.

Mi estas ja naskita en krimo; Kaj en peko gravediĝis per mi mia patrino.

6 Voici que tu veux que la sincérité soit dans le cœur au dedans de moi fais-moi connaître la sagesse.

Vi amas ja veron en la koro, Kaj en kaŝiteco Vi aperigas al mi saĝon.

7 Purifie-moi avec l’hysope, et je serai pur; lave-moi, et je serai plus blanc que la neige.

Senpekigu min per hisopo, kaj mi fariĝos pura; Lavu min, kaj mi estos pli blanka ol neĝo.

8 Annonce-moi la joie et l’allégresse, et les os que tu as brisés se réjouiront.

Aŭdigu al mi ĝojon kaj gajecon, Kaj regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis.

9 Détourne ta face de mes péchés, efface toutes mes iniquités.

Kaŝu Vian vizaĝon de miaj pekoj, Kaj ĉiujn miajn krimojn elstreku.

10 Ô Dieu, crée en moi un cœur pur, et renouvelle au dedans de moi un esprit ferme.

Koron puran kreu al mi, ho Dio, Kaj spiriton fidelan novigu en mi.

11 Ne me rejette pas loin de ta face, ne me retire pas ton esprit saint.

Ne forpuŝu min de Via vizaĝo, Kaj Vian sanktan spiriton ne forprenu de mi.

12 Rends-moi la joie de ton salut, et soutiens-moi par un esprit de bonne volonté.

Redonu al mi la ĝojon de Via helpo; Kaj spirito bonfara fortikigu min.

13 J’enseignerai tes voies à ceux qui les transgressent, et les pécheurs reviendront à toi.

Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; Kaj pekuloj revenos al Vi.

14 Ô Dieu, Dieu de mon salut, délivre-moi du sang versé, et ma langue célébrera ta justice.

Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; Mia lango kantos Vian justecon.

15 Seigneur, ouvre mes lèvres, et ma bouche publiera ta louange.

Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; Kaj mia buŝo rakontos Vian gloron.

16 Car tu ne désires pas de sacrifices, — je t’en offrirais, — tu ne prends pas plaisir aux holocaustes.

Ĉar Vi ne deziras oferdonon, alie mi ĝin donus; Brulofero ne plaĉas al Vi.

17 Les sacrifices de Dieu, c’est un esprit brisé; ô Dieu, tu ne dédaignes pas un cœur brisé et contrit.

Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; Koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne malŝatas.

18 Dans ta bonté, répands tes bienfaits sur Sion, bâtis les murs de Jérusalem!

Bonfaru al Cion laŭ Via favoro, Konstruu la murojn de Jerusalem;

19 Alors tu agréeras les sacrifices de justice, l’holocauste et le don parfait; alors on offrira des taureaux sur ton autel.

Tiam plaĉos al Vi oferdonoj de pieco, brulofero kaj plenofero; Tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn.