< Psaumes 130 >
1 Cantique des montées. Du fond de l’abîme je crie vers toi, Yahweh.
Nyanyian ziarah. Dari jurang yang dalam aku berseru kepada-Mu, ya TUHAN!
2 Seigneur, écoute ma voix; que tes oreilles soient attentives aux accents de ma prière!
Tuhan, dengarkanlah suaraku! Biarlah telinga-Mu menaruh perhatian kepada suara permohonanku.
3 Si tu gardes le souvenir de l’iniquité, Yahweh, Seigneur, qui pourra subsister?
Jika Engkau, ya TUHAN, mengingat-ingat kesalahan-kesalahan, Tuhan, siapakah yang dapat tahan?
4 Mais auprès de toi est le pardon, afin qu’on te révère.
Tetapi pada-Mu ada pengampunan, supaya Engkau ditakuti orang.
5 J’espère en Yahweh; mon âme espère, et j’attends sa parole.
Aku menanti-nantikan TUHAN, jiwaku menanti-nanti, dan aku mengharapkan firman-Nya.
6 Mon âme aspire après le Seigneur plus que les guetteurs n’aspirent après l’aurore.
Jiwaku mengharapkan Tuhan lebih dari pada pengawal mengharapkan pagi, lebih dari pada pengawal mengharapkan pagi.
7 Israël, mets ton espoir en Yahweh! Car avec Yahweh est la miséricorde, avec lui une surabondante délivrance.
Berharaplah kepada TUHAN, hai Israel! Sebab pada TUHAN ada kasih setia, dan Ia banyak kali mengadakan pembebasan.
8 C’est lui qui rachètera Israël de toutes ses iniquités.
Dialah yang akan membebaskan Israel dari segala kesalahannya.