< Proverbes 8 >
1 La sagesse ne crie-t-elle pas, l'intelligence n'élève-t-elle pas sa voix?
Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.
2 C'est au sommet des hauteurs, sur la route, à la jonction des chemins, qu'elle se place;
Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.
3 près des portes, aux abords de la ville, à l'entrée des portes, elle fait entendre sa voix:
Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:
4 « Hommes, c'est à vous que je crie, et ma voix s'adresse aux enfants des hommes.
“Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!
5 Simples, apprenez la prudence; insensés, apprenez l'intelligence.
Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!
6 Ecoutez, car j'ai à dire des choses magnifiques, et mes lèvres s'ouvrent pour enseigner ce qui est droit.
Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.
7 « Car ma bouche proclame la vérité, et mes lèvres ont l'iniquité en horreur.
Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.
8 Toutes les paroles de ma bouche sont justes; il n'y a en elles rien de faux ni de tortueux.
Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.
9 Toutes sont justes pour celui qui est intelligent, et droites pour ceux qui ont trouvé la science.
Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.
10 Recevez mon instruction plutôt que l'argent, et la science plutôt que l'or pur.
Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.
11 Car la sagesse vaut mieux que les perles, et les objets les plus précieux ne l'égalent pas.
Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.
12 « Moi, la sagesse, j'habite avec la prudence, et je possède la science de la réflexion.
Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.
13 La crainte de Yahweh, c'est la haine du mal; l'arrogance et l'orgueil, la voie du mal et la bouche perverse, voilà ce que je hais.
RAB'den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.
14 Le conseil et le succès m'appartiennent; je suis l'intelligence, la force est à moi.
Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.
15 Par moi les rois règnent, et les princes ordonnent ce qui est juste.
Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.
16 Par moi gouvernent les chefs, et les grands, — tous les juges de la terre.
Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.
17 J'aime ceux qui m'aiment, et ceux qui me cherchent avec empressement me trouvent.
Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.
18 Avec moi sont les richesses et la gloire, les biens durables et la justice.
Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.
19 Mon fruit vaut mieux que l'or, que l'or pur, et ce qui vient de moi mieux que l'argent éprouvé.
Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.
20 Je marche dans le chemin de la justice, au milieu des sentiers du jugement,
Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.
21 pour donner des biens à ceux qui m'aiment, et combler leurs trésors.
Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.
22 « Yahweh m'a possédée au commencement de ses voies, avant ses œuvres les plus anciennes.
RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,
23 J'ai été fondée dès l'éternité, dès le commencement, avant les origines de la terre.
Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.
24 Il n'y avait point d'abîmes quand je fus enfantée, point de sources chargées d'eaux.
Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.
25 Avant que les montagnes fussent affermies, avant les collines, j'étais enfantée,
Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.
26 lorsqu'il n'avait encore fait ni la terre, ni les plaines, ni les premiers éléments de la poussière du globe.
27 Lorsqu'il disposa les cieux, j'étais là, lorsqu'il traça un cercle à la surface de l'abîme,
RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,
28 lorsqu'il affermit les nuages en haut, et qu'il dompta les sources de l'abîme,
Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,
29 lorsqu'il fixa sa limite à la mer, pour que les eaux n'en franchissent pas les bords, lorsqu'il posa les fondements de la terre.
Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,
30 J'étais à l'œuvre auprès de lui, me réjouissant chaque jour, et jouant sans cesse en sa présence,
Baş mimar olarak O'nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.
31 jouant sur le globe de sa terre, et trouvant mes délices parmi les enfants des hommes.
O'nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.
32 « Et maintenant, mes fils, écoutez-moi; heureux ceux qui gardent mes voies!
Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!
33 Ecoutez l'instruction pour devenir sages; ne la rejetez pas.
Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.
34 Heureux l'homme qui m'écoute, qui veille chaque jour à mes portes, et qui en garde les montants!
Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!
35 Car celui qui me trouve a trouvé la vie, et il obtient la faveur de Yahweh.
Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB'bin beğenisini kazanır.
36 Mais celui qui m'offense blesse son âme; tous ceux qui me haïssent aiment la mort. »
Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.”