Proverbes 19
1 Mieux vaut le pauvre qui marche dans son intégrité, que l’homme aux lèvres dédaigneuses et qui est insensé.
Lebih baik orang miskin yang lurus hidupnya, daripada orang bodoh yang suka berdusta.
2 L’ignorance de l’âme n’est pas bonne, et celui dont les pieds se hâtent tombe.
Kerajinan tanpa pengetahuan, tidak baik; orang yang tergesa-gesa akan membuat kesalahan.
3 La folie de l’homme pervertit sa voie, et c’est contre Yahweh que son cœur s’irrite.
Manusia merugikan diri sendiri oleh kebodohannya, kemudian menyalahkan TUHAN atas hal itu.
4 La richesse procure un grand nombre d’amis, mais le pauvre se voit séparé de son ami.
Orang kaya, kawannya selalu bertambah; orang miskin malah ditinggalkan temannya.
5 Le faux témoin ne restera pas impuni, et celui qui dit des mensonges n’échappera pas.
Orang yang berdusta di pengadilan, tak akan luput dari hukuman.
6 Nombreux sont les flatteurs de l’homme généreux, et tous sont les amis de celui qui fait des présents.
Setiap orang berusaha mengambil hati orang penting; semua orang mau bersahabat dengan dermawan.
7 Tous les frères du pauvre le haïssent; combien plus ses amis s’éloignent-ils de lui! Il cherche des paroles bienveillantes, et il n’en trouve pas.
Orang miskin diremehkan oleh saudaranya, apalagi oleh temannya. Betapapun ia berusaha, ia tak dapat memikat mereka.
8 Celui qui acquiert de l’intelligence aime son âme; et celui qui observe la prudence obtiendra le bonheur.
Siapa mengejar pengetahuan, mengasihi dirinya; dan siapa mengingat apa yang dipelajarinya, akan bahagia.
9 Le faux témoin ne restera pas impuni, et celui qui dit des mensonges périra.
Orang yang berdusta di pengadilan pasti akan dihukum dan dibinasakan.
10 Il ne sied pas à l’insensé de vivre dans les délices; moins encore à l’esclave de dominer sur les princes!
Tidaklah pantas orang bodoh hidup mewah, dan tidak pula patut hamba memerintah penguasa.
11 La sagesse d’un homme le rend patient, et il se fait une gloire d’oublier les offenses.
Orang bijaksana dapat menahan kemarahannya. Ia terpuji karena tidak menghiraukan kesalahan orang terhadapnya.
12 La colère du roi est comme le rugissement d’un lion, et sa faveur est comme la rosée sur l’herbe.
Murka raja seperti auman singa; kebaikan raja seperti embun yang membasahi tumbuh-tumbuhan.
13 Un fils insensé est le malheur de son père, et les querelles d’une femme une gouttière sans fin.
Anak yang bodoh bisa menghancurkan ayahnya. Istri yang suka mengomel bagaikan air menetes tiada hentinya.
14 Une maison et des richesses sont un héritage paternel; mais une femme intelligente est un don de Yahweh.
Rumah dan harta bisa diperoleh dari orang tua, tetapi istri yang bijaksana adalah karunia dari TUHAN.
15 La paresse fait tomber dans l’assoupissement, et l’âme nonchalante éprouvera la faim.
Bermalas-malas membuat orang tertidur lelap, dan akhirnya si pemalas akan kelaparan.
16 Celui qui garde le commandement garde son âme; celui qui n’est pas attentif à sa voie mourra.
Orang yang mentaati perintah-perintah Allah akan selamat, orang yang tidak menghargainya akan mati.
17 Celui qui a pitié du pauvre prête à Yahweh, qui récompensera sa bonne œuvre.
Menolong orang miskin sama seperti memberi pinjaman kepada TUHAN; nanti TUHAN juga yang akan membalasnya.
18 Châtie ton fils, car il y a encore de l’espérance mais ne va pas jusqu’à le faire mourir.
Tertibkan anakmu selama masih ada harapan; kalau tidak, berarti kau menginginkan kehancurannya.
19 L’homme à la colère violente en subira la peine; si tu le sauves une fois, il te faudra recommencer.
Biarlah orang yang cepat marah merasakan sendiri akibatnya. Jika engkau menolong dia, engkau hanya menambah kemarahannya.
20 Écoute les conseils et reçois l’instruction, afin que tu sois sage dans la suite de ta vie.
Jika engkau suka belajar dan mendengar nasihat, kelak engkau menjadi orang yang berhikmat.
21 Beaucoup de projets s’agitent dans le cœur de l’homme, mais c’est le dessein de Yahweh qui s’accomplit.
Manusia mempunyai banyak rencana, tetapi hanya keputusan TUHAN yang terlaksana.
22 Ce qui recommande un homme, c’est sa bonté, et mieux vaut un pauvre qu’un menteur.
Sifat yang diharapkan dari seseorang ialah kesetiaannya. Lebih baik miskin daripada menjadi pendusta.
23 La crainte de Yahweh mène à la vie, et l’on reste rassasié, sans être visité par le malheur.
Hormatilah TUHAN, maka hidupmu bahagia; engkau akan puas dan bebas dari celaka.
24 Le paresseux plonge sa main dans le plat, et ne la ramène pas à sa bouche.
Ada orang yang malas bukan kepalang; menyuap makanan ke mulutnya pun ia enggan.
25 Frappe le moqueur, et l’homme simple deviendra sage; reprends l’homme intelligent, et il comprendra la science.
Kalau orang sombong dihukum, orang yang tak berpengalaman mendapat pelajaran. Kalau orang berbudi ditegur ia akan bertambah bijaksana.
26 Celui qui maltraite son père et qui fait fuir sa mère est un fils qui se couvre de honte et d’opprobre.
Anak yang menganiaya dan mengusir orang tuanya, adalah anak yang memalukan dan tercela.
27 Cesse, mon fils, d’écouter l’instruction, et tu t’éloigneras des paroles de la science.
Anakku, jika engkau tak mau belajar lagi, engkau akan lupa apa yang sudah kaupelajari.
28 Un témoin pervers se moque de la justice, et la bouche des méchants avale l’iniquité.
Memberi kesaksian palsu, berarti meremehkan hukum; mencelakakan orang, sedap rasanya bagi orang jahat.
29 Les jugements sont prêts pour les railleurs, et les coups pour le dos des insensés.
Orang bodoh yang tinggi hati pasti akan dipukuli.
