< Proverbes 12 >
1 Celui qui aime l'instruction aime la science; celui qui hait la réprimande est insensé.
Orang yang cinta kepada pengetahuan senang mendapat teguran; tapi orang yang tidak suka ditegur adalah orang dungu.
2 Celui qui est bon obtient la faveur de Yahweh, mais Yahweh condamne l'homme de malice.
Orang baik disenangi TUHAN, tapi orang yang merancangkan kejahatan akan menerima hukuman.
3 L'homme ne s'affermit pas par la méchanceté, mais la racine des justes ne sera pas ébranlée.
Tak ada seorang pun yang dapat tetap jaya oleh kejahatan; tapi orang yang jujur tetap kukuh, tak tergoyahkan.
4 Une femme vertueuse est la couronne de son mari, mais la femme sans honneur est comme la carie dans ses os.
Istri yang baik adalah kebanggaan dan kebahagiaan suaminya, istri yang membuat suaminya malu adalah bagaikan penyakit tulang yang menggerogoti.
5 Les pensées des justes sont l'équité; les conseils des méchants, la fraude.
Orang jujur memikirkan hal-hal yang baik; orang jahat merencanakan tipu daya.
6 Les paroles des méchants sont des pièges de mort, mais la bouche des hommes droits les sauve.
Kata-kata orang jahat mematikan; kata-kata orang jujur menyelamatkan.
7 Le méchant fait un tour, et il n'est plus; mais la maison des justes reste debout.
Orang jahat akan jatuh dan binasa tanpa bekas; tapi orang baik akan tetap teguh turun-temurun.
8 L'homme est estimé dans la mesure de son intelligence; mais l'homme au cœur pervers sera méprisé.
Orang dipuji sesuai dengan kebijaksanaannya; orang dihina sesuai dengan kedunguannya.
9 Mieux vaut un homme humble qui suffit à ses besoins, qu'un glorieux manquant de pain.
Lebih baik menjadi rakyat kecil yang mempunyai pekerjaan, daripada berlagak orang besar padahal kekurangan makanan.
10 Le juste s'occupe de son bétail, mais les entrailles des méchants sont cruelles.
Orang baik memperhatikan ternaknya; tapi orang jahat menyiksanya.
11 Celui qui cultive son champ est rassasié de pain, mais celui qui poursuit des choses inutiles est dépourvu de sens.
Petani yang bekerja keras mempunyai banyak makanan, tapi orang yang menghabiskan waktunya untuk hal yang tak berguna adalah orang bodoh.
12 Le méchant convoite la proie des méchants, mais la racine des justes donne son fruit.
Orang jahat ingin mendapat keuntungan dari orang durhaka; orang baik bagaikan pohon yang berbuah.
13 Il y a dans le péché des lèvres un piège funeste, mais le juste se tire de la détresse.
Orang jahat terjerat oleh kata-kata buruk yang diucapkannya; orang baik luput dari kesukaran.
14 C'est par le fruit de sa bouche qu'on est rassasié de biens, et il sera rendu à chacun suivant l'œuvre de ses mains.
Setiap orang mendapat ganjaran sesuai dengan kata-kata dan perbuatannya; masing-masing diberi upah yang setimpal.
15 La voie de l'insensé est droite à ses yeux, mais le sage écoute les conseils.
Orang dungu merasa dirinya tak pernah salah, tapi orang bijaksana suka mendengarkan nasihat.
16 L'insensé laisse voir aussitôt sa colère, mais l'homme prudent sait dissimuler un outrage.
Kalau orang bodoh tersinggung, saat itu juga ia menyatakan sakit hatinya; tapi orang bijaksana tidak peduli bila dicela.
17 Celui qui proclame la vérité dit ce qui est juste, et le faux témoin profère la perfidie.
Dengan mengatakan yang benar, orang menegakkan keadilan; dengan berdusta, orang mendatangkan ketidakadilan.
18 Tel qui parle inconsidérément blesse comme un glaive, mais la langue des sages procure la guérison.
Omongan yang sembarangan dapat melukai hati seperti tusukan pedang; kata-kata bijaksana bagaikan obat yang menyembuhkan.
19 La langue véridique restera toujours, mais la langue mensongère est confondue en un clin d'œil.
Dusta akan terbongkar dalam sekejap mata, tapi kata-kata benar akan tetap sepanjang masa.
20 La fraude est dans le cœur de ceux qui méditent le mal, mais la joie est pour ceux qui conseillent la paix.
Orang yang merencanakan kejahatan suka akan ketidakadilan; orang yang mengusahakan kebaikan akan bahagia.
21 Aucun malheur n'arrive au juste, mais les méchants sont accablés de maux.
Orang baik tak akan kena musibah; orang jahat akan selalu kena susah.
22 Les lèvres menteuses sont en horreur à Yahweh, mais ceux qui agissent selon la vérité lui sont agréables.
TUHAN benci kepada pendusta; tapi Ia senang dengan orang yang jujur.
23 L'homme prudent cache sa science, mais le cœur de l'insensé publie sa folie.
Orang bijaksana tidak menonjolkan pengetahuannya; orang bodoh mengobralkan kebodohannya.
24 La main vigilante dominera, mais la main indolente sera tributaire.
Kerja keras membuat orang berkuasa; kemalasan memaksa orang menjadi hamba.
25 Le chagrin dans le cœur de l'homme l'abat, mais une bonne parole le réjouit.
Rasa khawatir mematahkan semangat, tetapi kata-kata ramah membesarkan hati.
26 Le juste montre la voie à son ami, mais la voie des méchants les égare.
Orang baik lebih beruntung dari tetangganya; orang jahat sesat karena kejahatannya.
27 Le paresseux ne rôtit pas son gibier, mais l'activité est pour l'homme un précieux trésor.
Dengan bermalas-malas takkan tercapai yang diidamkan; dengan bekerja keras orang mendapat kekayaan.
28 Dans le sentier de la justice est la vie, et dans le chemin qu'elle trace l'immortalité.
Orang yang mengikuti jalan yang benar akan hidup bahagia; orang yang mengikuti jalan yang jahat menuju kepada maut.