Philippiens 2

1 Si donc il est quelque encouragement dans le Christ, s’il est quelque consolation de charité, s’il est quelque communauté d’esprit, s’il est quelque tendresse et quelque compassion,

Eiga kristnir menn ekki að uppörva hver annan? Elskið þið mig svo mikið að þið viljið hjálpa mér? Hefur það einhverja þýðingu fyrir ykkur að við erum systkini í Drottni og eigum öll heilagan anda? Finnst einhver ástúð og meðaumkun hjá ykkur?

2 rendez ma joie parfaite: ayez une même pensée, un même amour, une même âme, un même sentiment.

Ef svo er, þá gleðjið mig með því að elska hvert annað og standa saman sem einn maður, einhuga með sameiginlegt takmark.

3 Ne faites rien par esprit de rivalité ou par vaine gloire; mais que chacun, en toute humilité, regarde les autres comme au-dessus de soi;

Verið ekki eigingjörn! Sækist ekki eftir því að vaxa í áliti hjá öðrum. Verið auðmjúk. Haldið ykkur ekki betri en aðra.

4 chacun ayant égard, non à ses propres intérêts, mais à ceux des autres.

Hugsið ekki aðeins um eigin hag, heldur sýnið öðrum áhuga og því sem þeir hafa fyrir stafni.

5 Ayez en vous les mêmes sentiments dont était animé le Christ Jésus:

Hafið sama huga og Jesús Kristur hafði.

6 bien qu’il fût dans la condition de Dieu, il n’a pas retenu avidement son égalité avec Dieu;

Þótt hann væri Guð, þá krafðist hann þess ekki að fá að halda rétti sínum sem Guð,

7 mais il s’est anéanti lui-même, en prenant la condition d’esclave, en se rendant semblable aux hommes, et reconnu pour homme par tout ce qui a paru de lui;

heldur lagði til hliðar mátt sinn og dýrð, varð maður og gekk um sem þjónn.

8 il s’est abaissé lui-même, se faisant obéissant jusqu’à la mort, et à la mort de la croix.

En auðmýkingu hans var ekki þar með lokið. Hann gekk svo langt að deyja á krossi, eins og glæpamaður.

9 C’est pourquoi aussi Dieu l’a souverainement élevé, et lui a donné le nom qui est au-dessus de tout nom,

Einmitt þess vegna hóf Guð hann upp til hæstu himna og gaf honum nafn, sem hverju öðru nafni er æðra.

10 afin qu’au nom de Jésus tout genou fléchisse dans les cieux, sur la terre et dans les enfers,

Svo að fyrir nafni Jesú skuli hvert kné krjúpa, á himni, jörðu eða undir jörðinni,

11 et que toute langue confesse, à la gloire de Dieu le Père, que Jésus-Christ est Seigneur.

og hver tunga játa að Jesús Kristur er Drottinn, Guði föður til dýrðar.

12 Ainsi, mes bien-aimés, comme vous avez toujours été obéissants, travaillez à votre salut avec crainte et tremblement, non seulement comme en ma présence, mais bien plus encore maintenant que je suis absent;

Kæru vinir, ég man að meðan ég var hjá ykkur, þá fóruð þið fúslega eftir ráðleggingum mínum. Og fyrst þið eruð frelsuð, þá hljótið þið nú, að mér fjarverandi, að ástunda hið góða af enn meiri áhuga en áður. Þið hljótið einnig að heiðra Guð og hlýða honum heilshugar og halda ykkur frá öllu því sem honum er á móti skapi.

13 car c’est Dieu qui opère en vous le vouloir et le faire, selon son bon plaisir.

Guð hefur þau áhrif á ykkur að þið bæði viljið og framkvæmið það sem honum er þóknanlegt.

14 Agissez en tout sans murmures ni hésitations,

Hvert sem starf ykkar er, þá gætið þess að kvarta hvorki né deila,

15 afin que vous soyez sans reproche, simples, enfants de Dieu irrépréhensibles au milieu de ce peuple pervers et corrompu, dans le sein duquel vous brillez comme des flambeaux dans le monde,

því að þá hefur enginn ástæðu til að tala illa um ykkur. Lifið hreinu, saklausu lífi, eins og börn Guðs, í myrkum heimi óheiðarleika og miskunnarleysis. Þið eruð leiðarljós sem á að vísa öðrum veginn til himins.

16 étant en possession de la parole de vie; et ainsi je pourrai me glorifier, au jour du Christ, de n’avoir pas couru en vain, ni travaillé en vain.

Ég hvet ykkur til að halda fast við orð lífsins, því þá hef ég tilefni til að gleðjast þegar Kristur kemur aftur. Þá hefur starf mitt og erfiði ykkar á meðal, ekki verið til einskis.

17 Et même dût mon sang servir de libation dans le sacrifice et dans le service de votre foi, je m’en réjouis et vous en félicite.

Jafnvel þótt blóði mínu yrði úthellt við þjónustu mína, við trú ykkar og mér fórnað – svo ég noti líkingu, það er að segja ef ég ætti að deyja fyrir ykkur – þá mundi ég samt geta glaðst og samglaðst ykkur.

18 Vous aussi réjouissez-vous-en et m’en félicitez.

Þið ættuð einnig að gleðjast yfir slíku og samgleðjast mér, að ég skuli hafa þau forréttindi að mega deyja fyrir ykkur.

19 J’espère dans le Seigneur Jésus vous envoyer bientôt Timothée, afin de me sentir moi-même plein de courage en apprenant de vos nouvelles.

Sé það vilji Drottins, þá sendi ég bráðlega Tímóteus til ykkar. Þegar hann síðan kemur aftur, mun hann geta uppörvað mig með fréttum af ykkur.

20 Car je n’ai personne qui me soit tant uni de sentiments, pour prendre sincèrement à cœur ce qui vous concerne;

Tímóteus er sérlega áhugasamur um hagi ykkar.

21 tous, en effet, ont en vue leurs propres intérêts, et non ceux de Jésus-Christ.

Allir aðrir virðast niðursokknir í sín eigin áhugamál og hafa því engan tíma til að spyrja um vilja Jesú Krists.

22 Vous savez qu’il est d’une vertu éprouvée, qu’il s’est dévoué avec moi, comme un enfant avec son père, au service de l’Évangile.

Þið þekkið Tímóteus, hann hefur verið mér sem sonur og aðstoðað mig við útbreiðslu gleðiboðskaparins.

23 J’espère donc vous l’envoyer dès que j’apercevrai l’issue de ma situation;

Ég vona að ég geti sent hann til ykkar strax og ég veit hvað um mig verður.

24 et j’espère également du Seigneur que moi-même aussi je pourrai venir bientôt.

Ég treysti því að Drottinn muni einnig leyfa mér að koma til ykkar áður en langt um líður.

25 En attendant j’ai cru nécessaire de vous envoyer Épaphrodite mon frère, le compagnon de mes travaux et de mes combats, qui était venu de votre part pour subvenir à mes besoins.

Mér fannst rétt af mér að senda Epafrodítus aftur til ykkar. Þið senduð hann til að bæta úr þörf minni og ég get sagt ykkur að við urðum góðir vinir, störfuðum saman og stóðum hlið við hlið í baráttunni.

26 Car il désirait vous revoir tous, et il était fort en peine de ce que vous aviez appris sa maladie.

Ég sendi hann nú aftur til ykkar, því að hann hefur orðið svo mikla heimþrá og langar að sjá ykkur á ný. Hann varð mjög leiður þegar hann vissi að þið hefðuð frétt að hann hefði veikst.

27 Il a été, en effet, malade à mourir; mais Dieu a eu pitié de lui et non pas seulement de lui, mais aussi de moi, afin que je n’eusse pas tristesse sur tristesse.

Reyndar varð hann svo hættulega veikur að hann var nær dauða en lífi, en Guð miskunnaði bæði honum og mér, svo að ég þyrfti ekki að bera sorg hans vegna, ofan á allt annað.

28 J’ai donc mis plus d’empressement à vous l’envoyer, afin que la joie vous revînt en le voyant, et que moi-même je fusse moins triste.

Þrá ykkar eftir honum varð mér því sterk hvatning til að senda hann aftur heim. Ég veit að þið fagnið honum og það gleður mig.

29 Recevez-le donc dans le Seigneur, avec une joie entière, et honorez de tels hommes.

Takið á móti honum með fögnuði í nafni Drottins og sýnið honum heiður.

30 Car c’est pour l’œuvre du Christ qu’il a été près de la mort, ayant mis sa vie en jeu, afin de vous suppléer dans le service que vous ne pouviez me rendre.

Hann hætti lífi sínu í þjónustu Krists og var í dauðann kominn er hann reyndi að gera fyrir mig, það sem þið gátuð ekki vegna fjarveru ykkar.