Matthieu 20
1 « Car le royaume des cieux est semblable à un père de famille qui sortit de grand matin afin de louer des ouvriers pour sa vigne.
ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟମ୍ ଏତାଦୃଶା କେନଚିଦ୍ ଗୃହସ୍ୟେନ ସମଂ, ଯୋଽତିପ୍ରଭାତେ ନିଜଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରେ କୃଷକାନ୍ ନିଯୋକ୍ତୁଂ ଗତୱାନ୍|
2 Étant convenu avec les ouvriers d’un denier par jour, il les envoya à sa vigne.
ପଶ୍ଚାତ୍ ତୈଃ ସାକଂ ଦିନୈକଭୃତିଂ ମୁଦ୍ରାଚତୁର୍ଥାଂଶଂ ନିରୂପ୍ୟ ତାନ୍ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରଂ ପ୍ରେରଯାମାସ|
3 Il sortit vers la troisième heure et en vit d’autres qui se tenaient sur la place sans rien faire.
ଅନନ୍ତରଂ ପ୍ରହରୈକୱେଲାଯାଂ ଗତ୍ୱା ହଟ୍ଟେ କତିପଯାନ୍ ନିଷ୍କର୍ମ୍ମକାନ୍ ୱିଲୋକ୍ୟ ତାନୱଦତ୍,
4 Il leur dit: Allez aussi à ma vigne, et je vous donnerai ce qui sera juste;
ଯୂଯମପି ମମ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରଂ ଯାତ, ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମହଂ ଯୋଗ୍ୟଭୃତିଂ ଦାସ୍ୟାମି, ତତସ୍ତେ ୱୱ୍ରଜୁଃ|
5 et ils y allèrent. Il sortit encore vers la sixième et vers la neuvième heure, et fit la même chose.
ପୁନଶ୍ଚ ସ ଦ୍ୱିତୀଯତୃତୀଯଯୋଃ ପ୍ରହରଯୋ ର୍ବହି ର୍ଗତ୍ୱା ତଥୈୱ କୃତୱାନ୍|
6 Enfin, étant sorti vers la onzième heure, il en trouva d’autres qui étaient là oisifs, et il leur dit: Pourquoi vous tenez-vous ici toute la journée sans rien faire?
ତତୋ ଦଣ୍ଡଦ୍ୱଯାୱଶିଷ୍ଟାଯାଂ ୱେଲାଯାଂ ବହି ର୍ଗତ୍ୱାପରାନ୍ କତିପଯଜନାନ୍ ନିଷ୍କର୍ମ୍ମକାନ୍ ୱିଲୋକ୍ୟ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍, ଯୂଯଂ କିମର୍ଥମ୍ ଅତ୍ର ସର୍ୱ୍ୱଂ ଦିନଂ ନିଷ୍କର୍ମ୍ମାଣସ୍ତିଷ୍ଠଥ?
7 Ils lui répondirent: C’est que personne ne nous a loués. Il leur dit: Allez, vous aussi, à ma vigne.
ତେ ପ୍ରତ୍ୟୱଦନ୍, ଅସ୍ମାନ୍ ନ କୋପି କର୍ମମଣି ନିଯୁଂକ୍ତେ| ତଦାନୀଂ ସ କଥିତୱାନ୍, ଯୂଯମପି ମମ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରଂ ଯାତ, ତେନ ଯୋଗ୍ୟାଂ ଭୃତିଂ ଲପ୍ସ୍ୟଥ|
8 Le soir étant venu, le maître de la vigne dit à son intendant: Appelle les ouvriers et paie leur salaire, en allant des derniers aux premiers.
ତଦନନ୍ତରଂ ସନ୍ଧ୍ୟାଯାଂ ସତ୍ୟାଂ ସଏୱ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରପତିରଧ୍ୟକ୍ଷଂ ଗଦିୱାନ୍, କୃଷକାନ୍ ଆହୂଯ ଶେଷଜନମାରଭ୍ୟ ପ୍ରଥମଂ ଯାୱତ୍ ତେଭ୍ୟୋ ଭୃତିଂ ଦେହି|
9 Ceux de la onzième heure vinrent et reçurent chacun un denier.
ତେନ ଯେ ଦଣ୍ଡଦ୍ୱଯାୱସ୍ଥିତେ ସମାଯାତାସ୍ତେଷାମ୍ ଏକୈକୋ ଜନୋ ମୁଦ୍ରାଚତୁର୍ଥାଂଶଂ ପ୍ରାପ୍ନୋତ୍|
10 Les premiers, venant à leur tour, pensaient qu’ils recevraient davantage; mais ils reçurent aussi chacun un denier.
ତଦାନୀଂ ପ୍ରଥମନିଯୁକ୍ତା ଜନା ଆଗତ୍ୟାନୁମିତୱନ୍ତୋ ୱଯମଧିକଂ ପ୍ରପ୍ସ୍ୟାମଃ, କିନ୍ତୁ ତୈରପି ମୁଦ୍ରାଚତୁର୍ଥାଂଶୋଽଲାଭି|
11 En le recevant, ils murmuraient contre le père de famille,
ତତସ୍ତେ ତଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ତେନ କ୍ଷେତ୍ରପତିନା ସାକଂ ୱାଗ୍ୟୁଦ୍ଧଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତଃ କଥଯାମାସୁଃ,
12 en disant: Ces derniers n’ont travaillé qu’une heure, et tu leur donnes autant qu’à nous, qui avons porté le poids du jour et de la chaleur.
ୱଯଂ କୃତ୍ସ୍ନଂ ଦିନଂ ତାପକ୍ଲେଶୌ ସୋଢୱନ୍ତଃ, କିନ୍ତୁ ପଶ୍ଚାତାଯା ସେ ଜନା ଦଣ୍ଡଦ୍ୱଯମାତ୍ରଂ ପରିଶ୍ରାନ୍ତୱନ୍ତସ୍ତେଽସ୍ମାଭିଃ ସମାନାଂଶାଃ କୃତାଃ|
13 Mais le Maître s’adressant à l’un d’eux, répondit: Mon ami, je ne te fais point d’injustice: n’es-tu pas convenu avec moi d’un denier?
ତତଃ ସ ତେଷାମେକଂ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ହେ ୱତ୍ସ, ମଯା ତ୍ୱାଂ ପ୍ରତି କୋପ୍ୟନ୍ୟାଯୋ ନ କୃତଃ କିଂ ତ୍ୱଯା ମତ୍ସମକ୍ଷଂ ମୁଦ୍ରାଚତୁର୍ଥାଂଶୋ ନାଙ୍ଗୀକୃତଃ?
14 Prends ce qui te revient, et va-t’en. Pour moi, je veux donner à ce dernier autant qu’à toi.
ତସ୍ମାତ୍ ତୱ ଯତ୍ ପ୍ରାପ୍ୟଂ ତଦାଦାଯ ଯାହି, ତୁଭ୍ୟଂ ଯତି, ପଶ୍ଚାତୀଯନିଯୁକ୍ତଲୋକାଯାପି ତତି ଦାତୁମିଚ୍ଛାମି|
15 Ne m’est-il pas permis de faire de mon bien ce que je veux? Et ton œil sera-t-il mauvais parce que je suis bon?
ସ୍ୱେଚ୍ଛଯା ନିଜଦ୍ରୱ୍ୟୱ୍ୟୱହରଣଂ କିଂ ମଯା ନ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ? ମମ ଦାତୃତ୍ୱାତ୍ ତ୍ୱଯା କିମ୍ ଈର୍ଷ୍ୟାଦୃଷ୍ଟିଃ କ୍ରିଯତେ?
16 Ainsi les derniers seront les premiers, et les premiers, les derniers; car il y a beaucoup d’appelés, mais peu d’élus. »
ଇତ୍ଥମ୍ ଅଗ୍ରୀଯଲୋକାଃ ପଶ୍ଚତୀଯା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି, ପଶ୍ଚାତୀଯଜନାଶ୍ଚଗ୍ରୀଯା ଭୱିଷ୍ୟନ୍ତି, ଅହୂତା ବହୱଃ କିନ୍ତ୍ୱଲ୍ପେ ମନୋଭିଲଷିତାଃ|
17 Pendant que Jésus montait à Jérusalem, il prit à part les douze disciples et leur dit en chemin:
ତଦନନ୍ତରଂ ଯୀଶୁ ର୍ୟିରୂଶାଲମ୍ନଗରଂ ଗଚ୍ଛନ୍ ମାର୍ଗମଧ୍ୟେ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଏକାନ୍ତେ ୱଭାଷେ,
18 « Voici que nous montons à Jérusalem, et le Fils de l’homme sera livré aux Princes des prêtres et aux Scribes. Ils le condamneront à mort,
ପଶ୍ୟ ୱଯଂ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗରଂ ଯାମଃ, ତତ୍ର ପ୍ରଧାନଯାଜକାଧ୍ୟାପକାନାଂ କରେଷୁ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରଃ ସମର୍ପିଷ୍ୟତେ;
19 et le livreront aux Gentils pour être moqué, flagellé et crucifié; et il ressuscitera le troisième jour. »
ତେ ଚ ତଂ ହନ୍ତୁମାଜ୍ଞାପ୍ୟ ତିରସ୍କୃତ୍ୟ ୱେତ୍ରେଣ ପ୍ରହର୍ତ୍ତୁଂ କ୍ରୁଶେ ଧାତଯିତୁଞ୍ଚାନ୍ୟଦେଶୀଯାନାଂ କରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସ ତୃତୀଯଦିୱସେ ଶ୍ମଶାନାଦ୍ ଉତ୍ଥାପିଷ୍ୟତେ|
20 Alors la mère des fils de Zébédée s’approcha de Jésus avec ses fils, et se prosterna devant lui pour lui demander quelque chose.
ତଦାନୀଂ ସିୱଦୀଯସ୍ୟ ନାରୀ ସ୍ୱପୁତ୍ରାୱାଦାଯ ଯୀଶୋଃ ସମୀପମ୍ ଏତ୍ୟ ପ୍ରଣମ୍ୟ କଞ୍ଚନାନୁଗ୍ରହଂ ତଂ ଯଯାଚେ|
21 Il lui dit: « Que voulez-vous? « Elle répondit: « Ordonnez que mes deux fils, que voici, soient assis l’un à votre droite, l’autre à votre gauche, dans votre royaume. »
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତାଂ ପ୍ରୋକ୍ତୱାନ୍, ତ୍ୱଂ କିଂ ଯାଚସେ? ତତଃ ସା ବଭାଷେ, ଭୱତୋ ରାଜତ୍ୱେ ମମାନଯୋଃ ସୁତଯୋରେକଂ ଭୱଦ୍ଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ୱେ ଦ୍ୱିତୀଯଂ ୱାମପାର୍ଶ୍ୱ ଉପୱେଷ୍ଟୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯତୁ|
22 Jésus leur dit: « Vous ne savez pas ce que vous demandez. Pouvez-vous boire le calice que je dois boire? — Nous le pouvons », lui dirent-ils.
ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ ଯଦ୍ ଯାଚ୍ୟତେ, ତନ୍ନ ବୁଧ୍ୟତେ, ଅହଂ ଯେନ କଂସେନ ପାସ୍ୟାମି ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ କିଂ ତେନ ପାତୁଂ ଶକ୍ୟତେ? ଅହଞ୍ଚ ଯେନ ମଜ୍ଜେନେନ ମଜ୍ଜିଷ୍ୟେ, ଯୁୱାଭ୍ୟାଂ କିଂ ତେନ ମଜ୍ଜଯିତୁଂ ଶକ୍ୟତେ? ତେ ଜଗଦୁଃ ଶକ୍ୟତେ|
23 Il leur répondit: « Vous boirez en effet mon calice; quant à être assis à ma droite ou à ma gauche, ce n’est pas à moi de l’accorder; si ce n’est à ceux à qui mon Père l’a préparé. »
ତଦା ସ ଉକ୍ତୱାନ୍, ଯୁୱାଂ ମମ କଂସେନାୱଶ୍ୟଂ ପାସ୍ୟଥଃ, ମମ ମଜ୍ଜନେନ ଚ ଯୁୱାମପି ମଜ୍ଜିଷ୍ୟେଥେ, କିନ୍ତୁ ଯେଷାଂ କୃତେ ମତ୍ତାତେନ ନିରୂପିତମ୍ ଇଦଂ ତାନ୍ ୱିହାଯାନ୍ୟଂ କମପି ମଦ୍ଦକ୍ଷିଣପାର୍ଶ୍ୱେ ୱାମପାର୍ଶ୍ୱେ ଚ ସମୁପୱେଶଯିତୁଂ ମମାଧିକାରୋ ନାସ୍ତି|
24 Ayant entendu cela, les dix autres furent indignés contre les deux frères.
ଏତାଂ କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱାନ୍ୟେ ଦଶଶିଷ୍ୟାସ୍ତୌ ଭ୍ରାତରୌ ପ୍ରତି ଚୁକୁପୁଃ|
25 Mais Jésus les appela et leur dit: « Vous savez que les chefs des nations leur commandent en maîtres, et que les grands exercent l’empire sur elles.
କିନ୍ତୁ ଯୀଶୁଃ ସ୍ୱସମୀପଂ ତାନାହୂଯ ଜଗାଦ, ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକାନାଂ ନରପତଯସ୍ତାନ୍ ଅଧିକୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି, ଯେ ତୁ ମହାନ୍ତସ୍ତେ ତାନ୍ ଶାସତି, ଇତି ଯୂଯଂ ଜାନୀଥ|
26 Il n’en sera pas ainsi parmi vous; mais quiconque veut être grand parmi vous, qu’il se fasse votre serviteur;
କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ନ ତଥା ଭୱେତ୍, ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ମହାନ୍ ବୁଭୂଷତି, ସ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସେୱେତ;
27 et quiconque veut être le premier parmi vous, qu’il se fasse votre esclave.
ଯଶ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ ମୁଖ୍ୟୋ ବୁଭୂଷତି, ସ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଦାସୋ ଭୱେତ୍|
28 C’est ainsi que le Fils de l’homme est venu, non pour être servi, mais pour servir, et donner sa vie pour la rançon de la multitude. »
ଇତ୍ଥଂ ମନୁଜପୁତ୍ରଃ ସେୱ୍ୟୋ ଭୱିତୁଂ ନହି, କିନ୍ତୁ ସେୱିତୁଂ ବହୂନାଂ ପରିତ୍ରାଣମୂଲ୍ୟାର୍ଥଂ ସ୍ୱପ୍ରାଣାନ୍ ଦାତୁଞ୍ଚାଗତଃ|
29 Comme ils sortaient de Jéricho, une grande foule le suivit.
ଅନନ୍ତରଂ ଯିରୀହୋନଗରାତ୍ ତେଷାଂ ବହିର୍ଗମନସମଯେ ତସ୍ୟ ପଶ୍ଚାଦ୍ ବହୱୋ ଲୋକା ୱୱ୍ରଜୁଃ|
30 Et voilà que deux aveugles, qui étaient assis sur le bord du chemin, entendant dire que Jésus passait, se mirent à crier: « Seigneur, fils de David, ayez pitié de nous. »
ଅପରଂ ୱର୍ତ୍ମପାର୍ଶ୍ୱ ଉପୱିଶନ୍ତୌ ଦ୍ୱାୱନ୍ଧୌ ତେନ ମାର୍ଗେଣ ଯୀଶୋ ର୍ଗମନଂ ନିଶମ୍ୟ ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥଯାମାସତୁଃ, ହେ ପ୍ରଭୋ ଦାଯୂଦଃ ସନ୍ତାନ, ଆୱଯୋ ର୍ଦଯାଂ ୱିଧେହି|
31 La foule les gourmandait pour les faire taire; mais ils criaient plus fort: « Seigneur, fils de David, ayez pitié de nous. »
ତତୋ ଲୋକାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ତୁଷ୍ଣୀମ୍ଭୱତମିତ୍ୟୁକ୍ତ୍ୱା ତୌ ତର୍ଜଯାମାସୁଃ; ତଥାପି ତୌ ପୁନରୁଚ୍ଚୈଃ କଥଯାମାସତୁଃ ହେ ପ୍ରଭୋ ଦାଯୂଦଃ ସନ୍ତାନ, ଆୱାଂ ଦଯସ୍ୱ|
32 Jésus, s’étant arrêté, les appela et dit: « Que voulez-vous que je vous fasse? —
ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁଃ ସ୍ଥଗିତଃ ସନ୍ ତାୱାହୂଯ ଭାଷିତୱାନ୍, ଯୁୱଯୋଃ କୃତେ ମଯା କିଂ କର୍ତ୍ତର୍ୱ୍ୟଂ? ଯୁୱାଂ କିଂ କାମଯେଥେ?
33 Seigneur, lui dirent-ils, que nos yeux s’ouvrent. »
ତଦା ତାୱୁକ୍ତୱନ୍ତୌ, ପ୍ରଭୋ ନେତ୍ରାଣି ନୌ ପ୍ରସନ୍ନାନି ଭୱେଯୁଃ|
34 Ému de compassion, Jésus toucha leurs yeux, et aussitôt ils recouvrèrent la vue et le suivirent.
ତଦାନୀଂ ଯୀଶୁସ୍ତୌ ପ୍ରତି ପ୍ରମନ୍ନଃ ସନ୍ ତଯୋ ର୍ନେତ୍ରାଣି ପସ୍ପର୍ଶ, ତେନୈୱ ତୌ ସୁୱୀକ୍ଷାଞ୍ଚକ୍ରାତେ ତତ୍ପଶ୍ଚାତ୍ ଜଗ୍ମୁତୁଶ୍ଚ|
