Marc 1
1 Commencement de l’Évangile de Jésus-Christ, Fils de Dieu.
ஈஸ்²வரபுத்ரஸ்ய யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸுஸம்’வாதா³ரம்ப⁴: |
2 Selon ce qui est écrit dans le prophète Isaïe: « Voilà que j’envoie mon messager devant vous, pour vous frayer le chemin.
ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ க்³ரந்தே²ஷு லிபிரித்த²மாஸ்தே, பஸ்²ய ஸ்வகீயதூ³தந்து தவாக்³ரே ப்ரேஷயாம்யஹம்| க³த்வா த்வதீ³யபந்தா²நம்’ ஸ ஹி பரிஷ்கரிஷ்யதி|
3 Une voix crie dans le désert: Préparez le chemin du Seigneur, aplanissez ses sentiers. »
"பரமேஸ²ஸ்ய பந்தா²நம்’ பரிஷ்குருத ஸர்வ்வத: | தஸ்ய ராஜபத²ஞ்சைவ ஸமாநம்’ குருதாது⁴நா| " இத்யேதத் ப்ராந்தரே வாக்யம்’ வத³த: கஸ்யசித்³ரவ: ||
4 Jean parut, baptisant dans le désert, et prêchant le baptême de pénitence pour la rémission des péchés.
ஸஏவ யோஹந் ப்ராந்தரே மஜ்ஜிதவாந் ததா² பாபமார்ஜநநிமித்தம்’ மநோவ்யாவர்த்தகமஜ்ஜநஸ்ய கதா²ஞ்ச ப்ரசாரிதவாந்|
5 Tout le pays de Judée et tous les habitants de Jérusalem venaient à lui, et, confessant leurs péchés, ils recevaient de lui le baptême dans le fleuve du Jourdain.
ததோ யிஹூதா³தே³ஸ²யிரூஸா²லம்நக³ரநிவாஸிந: ஸர்வ்வே லோகா ப³ஹி ர்பூ⁴த்வா தஸ்ய ஸமீபமாக³த்ய ஸ்வாநி ஸ்வாநி பாபாந்யங்கீ³க்ரு’த்ய யர்த்³த³நநத்³யாம்’ தேந மஜ்ஜிதா ப³பூ⁴வு: |
6 Or, Jean était vêtu de poils de chameau; il avait autour de ses reins une ceinture de cuir, et se nourrissait de sauterelles et de miel sauvage. Et il prêchait ainsi:
அஸ்ய யோஹந: பரிதே⁴யாநி க்ரமேலகலோமஜாநி, தஸ்ய கடிப³ந்த⁴நம்’ சர்ம்மஜாதம், தஸ்ய ப⁴க்ஷ்யாணி ச ஸூ²ககீடா வந்யமதூ⁴நி சாஸந்|
7 « Il vient après moi, celui qui est plus puissant que moi, et je ne suis pas digne de délier, en me baissant, les cordons de sa chaussure.
ஸ ப்ரசாரயந் கத²யாஞ்சக்ரே, அஹம்’ நம்ரீபூ⁴ய யஸ்ய பாது³காப³ந்த⁴நம்’ மோசயிதுமபி ந யோக்³யோஸ்மி, தாத்³ரு’ஸோ² மத்தோ கு³ருதர ஏக: புருஷோ மத்பஸ்²சாதா³க³ச்ச²தி|
8 Moi, je vous ai baptisés dans l’eau, mais lui vous baptisera dans le Saint-Esprit. »
அஹம்’ யுஷ்மாந் ஜலே மஜ்ஜிதவாந் கிந்து ஸ பவித்ர ஆத்மாநி ஸம்’மஜ்ஜயிஷ்யதி|
9 Or, il arriva en ces jours-là que Jésus vint de Nazareth, ville de Galilée, et il fut baptisé par Jean dans le Jourdain.
அபரஞ்ச தஸ்மிந்நேவ காலே கா³லீல்ப்ரதே³ஸ²ஸ்ய நாஸரத்³க்³ராமாத்³ யீஸு²ராக³த்ய யோஹநா யர்த்³த³நநத்³யாம்’ மஜ்ஜிதோ(அ)பூ⁴த்|
10 Et, comme il sortait de l’eau, il vit les cieux s’ouvrir et l’Esprit- Saint descendre sur lui comme une colombe.
ஸ ஜலாது³த்தி²தமாத்ரோ மேக⁴த்³வாரம்’ முக்தம்’ கபோதவத் ஸ்வஸ்யோபரி அவரோஹந்தமாத்மாநஞ்ச த்³ரு’ஷ்டவாந்|
11 Et du ciel une voix se fit entendre: « Tu es mon Fils bien-aimé, en toi j’ai mis mes complaisances. »
த்வம்’ மம ப்ரிய: புத்ரஸ்த்வய்யேவ மமமஹாஸந்தோஷ இயமாகாஸீ²யா வாணீ ப³பூ⁴வ|
12 Et aussitôt L’Esprit poussa Jésus au désert.
தஸ்மிந் காலே ஆத்மா தம்’ ப்ராந்தரமத்⁴யம்’ நிநாய|
13 Et il y demeura quarante jours, tenté par Satan; il était parmi les bêtes sauvages, et les anges le servaient.
அத² ஸ சத்வாரிம்’ஸ²த்³தி³நாநி தஸ்மிந் ஸ்தா²நே வந்யபஸு²பி⁴: ஸஹ திஷ்ட²ந் ஸை²தாநா பரீக்ஷித: ; பஸ்²சாத் ஸ்வர்கீ³யதூ³தாஸ்தம்’ ஸிஷேவிரே|
14 Après que Jean eut été mis en prison, Jésus vint en Galilée, prêchant l’Évangile du royaume de Dieu.
அநந்தரம்’ யோஹநி ப³ந்த⁴நாலயே ப³த்³தே⁴ ஸதி யீஸு² ர்கா³லீல்ப்ரதே³ஸ²மாக³த்ய ஈஸ்²வரராஜ்யஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரசாரயந் கத²யாமாஸ,
15 Il disait: « Le temps est accompli, et le royaume de Dieu est proche; repentez-vous et croyez à l’Évangile. »
கால: ஸம்பூர்ண ஈஸ்²வரராஜ்யஞ்ச ஸமீபமாக³தம்’; அதோஹேதோ ர்யூயம்’ மநாம்’ஸி வ்யாவர்த்தயத்⁴வம்’ ஸுஸம்’வாதே³ ச விஸ்²வாஸித|
16 Passant le long de la mer de Galilée, il vit Simon et André son frère qui jetaient leurs filets dans la mer, car ils étaient pêcheurs.
தத³நந்தரம்’ ஸ கா³லீலீயஸமுத்³ரஸ்ய தீரே க³ச்ச²ந் ஸி²மோந் தஸ்ய ப்⁴ராதா அந்த்³ரியநாமா ச இமௌ த்³வௌ ஜநௌ மத்ஸ்யதா⁴ரிணௌ ஸாக³ரமத்⁴யே ஜாலம்’ ப்ரக்ஷிபந்தௌ த்³ரு’ஷ்ட்வா தாவவத³த்,
17 Jésus leur dit: « Venez à ma suite, et je vous ferai devenir pêcheurs d’hommes. »
யுவாம்’ மம பஸ்²சாதா³க³ச்ச²தம்’, யுவாமஹம்’ மநுஷ்யதா⁴ரிணௌ கரிஷ்யாமி|
18 Aussitôt, laissant leurs filets, ils le suivirent.
ததஸ்தௌ தத்க்ஷணமேவ ஜாலாநி பரித்யஜ்ய தஸ்ய பஸ்²சாத் ஜக்³மது: |
19 Un peu plus loin, il vit Jacques, fils de Zébédée, et Jean son frère, qui étaient, eux aussi, dans une barque, réparant leurs filets.
தத: பரம்’ தத்ஸ்தா²நாத் கிஞ்சித்³ தூ³ரம்’ க³த்வா ஸ ஸிவதீ³புத்ரயாகூப்³ தத்³ப்⁴ராத்ரு’யோஹந் ச இமௌ நௌகாயாம்’ ஜாலாநாம்’ ஜீர்ணமுத்³தா⁴ரயந்தௌ த்³ரு’ஷ்ட்வா தாவாஹூயத்|
20 Il les appela aussitôt; et, laissant leur père Zébédée dans la barque avec les mercenaires, ils le suivirent.
ததஸ்தௌ நௌகாயாம்’ வேதநபு⁴க்³பி⁴: ஸஹிதம்’ ஸ்வபிதரம்’ விஹாய தத்பஸ்²சாதீ³யது: |
21 Ils se rendirent à Capharnaüm, et dès le premier sabbat, Jésus entrant dans la synagogue, se mit à enseigner.
தத: பரம்’ கப²ர்நாஹூம்நாமகம்’ நக³ரமுபஸ்தா²ய ஸ விஸ்²ராமதி³வஸே ப⁴ஜநக்³ரஹம்’ ப்ரவிஸ்²ய ஸமுபதி³தே³ஸ²|
22 Et ils étaient frappés de sa doctrine, car il les enseignait comme ayant autorité, et non comme les Scribes.
தஸ்யோபதே³ஸா²ல்லோகா ஆஸ்²சர்ய்யம்’ மேநிரே யத: ஸோத்⁴யாபகாஇவ நோபதி³ஸ²ந் ப்ரபா⁴வவாநிவ ப்ரோபதி³தே³ஸ²|
23 Or il se trouva dans leur synagogue un homme possédé d’un esprit impur, qui s’écria:
அபரஞ்ச தஸ்மிந் ப⁴ஜநக்³ரு’ஹே அபவித்ரபூ⁴தேந க்³ரஸ்த ஏகோ மாநுஷ ஆஸீத்| ஸ சீத்ஸ²ப்³த³ம்’ க்ரு’த்வா கத²யாஞ்சகே
24 « Qu’avons-nous à faire avec vous, Jésus de Nazareth? Vous êtes venu pour nous perdre! Je sais qui vous êtes, le Saint de Dieu. »
போ⁴ நாஸரதீய யீஸோ² த்வமஸ்மாந் த்யஜ, த்வயா ஸஹாஸ்மாகம்’ க: ஸம்ப³ந்த⁴: ? த்வம்’ கிமஸ்மாந் நாஸ²யிதும்’ ஸமாக³த: ? த்வமீஸ்²வரஸ்ய பவித்ரலோக இத்யஹம்’ ஜாநாமி|
25 Mais Jésus, lui parlant avec menace: « Tais-toi, dit-il, et sors de cet homme. »
ததா³ யீஸு²ஸ்தம்’ தர்ஜயித்வா ஜகா³த³ தூஷ்ணீம்’ ப⁴வ இதோ ப³ஹிர்ப⁴வ ச|
26 Et l’esprit impur, l’agitant violemment, sortit de lui en jetant un grand cri.
தத: ஸோ(அ)பவித்ரபூ⁴தஸ்தம்’ ஸம்பீட்³ய அத்யுசைஸ்²சீத்க்ரு’த்ய நிர்ஜகா³ம|
27 Tous furent saisis d’étonnement, de sorte qu’ils se demandaient entre eux: « Qu’est-ce que ceci? Quelle est cette doctrine nouvelle? Car il commande en maître, même aux esprits impurs, et ils lui obéissent. »
தேநைவ ஸர்வ்வே சமத்க்ரு’த்ய பரஸ்பரம்’ கத²யாஞ்சக்ரிரே, அஹோ கிமித³ம்’? கீத்³ரு’ஸோ²(அ)யம்’ நவ்ய உபதே³ஸ²: ? அநேந ப்ரபா⁴வேநாபவித்ரபூ⁴தேஷ்வாஜ்ஞாபிதேஷு தே ததா³ஜ்ஞாநுவர்த்திநோ ப⁴வந்தி|
28 Et sa renommée se répandit aussitôt dans tout le pays qui avoisine la Galilée.
ததா³ தஸ்ய யஸோ² கா³லீலஸ்²சதுர்தி³க்ஸ்த²ஸர்வ்வதே³ஸா²ந் வ்யாப்நோத்|
29 En sortant de la synagogue, ils allèrent aussitôt dans la maison de Simon et d’André, avec Jacques et Jean.
அபரஞ்ச தே ப⁴ஜநக்³ரு’ஹாத்³ ப³ஹி ர்பூ⁴த்வா யாகூப்³யோஹந்ப்⁴யாம்’ ஸஹ ஸி²மோந ஆந்த்³ரியஸ்ய ச நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிவிஸு²: |
30 Or, la belle-mère de Simon était au lit, ayant la fièvre; aussitôt ils parlèrent d’elle à Jésus.
ததா³ பிதரஸ்ய ஸ்²வஸ்²ரூர்ஜ்வரபீடி³தா ஸ²ய்யாயாமாஸ்த இதி தே தம்’ ஜ²டிதி விஜ்ஞாபயாஞ்சக்ரு: |
31 Il s’approcha et la fit lever, en la prenant par la main; au même instant la fièvre la quitta, et elle se mit à les servir.
தத: ஸ ஆக³த்ய தஸ்யா ஹஸ்தம்’ த்⁴ரு’த்வா தாமுத³ஸ்தா²பயத்; ததை³வ தாம்’ ஜ்வரோ(அ)த்யாக்ஷீத் தத: பரம்’ ஸா தாந் ஸிஷேவே|
32 Sur le soir, après le coucher du soleil, il lui amenèrent tous les malades et les démoniaques,
அதா²ஸ்தம்’ க³தே ரவௌ ஸந்த்⁴யாகாலே ஸதி லோகாஸ்தத்ஸமீபம்’ ஸர்வ்வாந் ரோகி³ணோ பூ⁴தத்⁴ரு’தாம்’ஸ்²ச ஸமாநிந்யு: |
33 et toute la ville se pressait devant la porte.
ஸர்வ்வே நாக³ரிகா லோகா த்³வாரி ஸம்’மிலிதாஸ்²ச|
34 Il guérit beaucoup de malades affligés de diverses infirmités, et il chassa beaucoup de démons; mais il ne leur permettait pas de parler, parce qu’ils le connaissaient.
தத: ஸ நாநாவித⁴ரோகி³ணோ ப³ஹூந் மநுஜாநரோகி³ணஸ்²சகார ததா² ப³ஹூந் பூ⁴தாந் த்யாஜயாஞ்சகார தாந் பூ⁴தாந் கிமபி வாக்யம்’ வக்தும்’ நிஷிஷேத⁴ ச யதோஹேதோஸ்தே தமஜாநந்|
35 Le lendemain, s’étant levé longtemps avant le jour, il sortit, alla dans un lieu solitaire, et il y pria.
அபரஞ்ச ஸோ(அ)திப்ரத்யூஷே வஸ்துதஸ்து ராத்ரிஸே²ஷே ஸமுத்தா²ய ப³ஹிர்பூ⁴ய நிர்ஜநம்’ ஸ்தா²நம்’ க³த்வா தத்ர ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே|
36 Simon et ceux qui étaient avec lui se mirent à sa recherche;
அநந்தரம்’ ஸி²மோந் தத்ஸங்கி³நஸ்²ச தஸ்ய பஸ்²சாத்³ க³தவந்த: |
37 et l’ayant trouvé, ils lui dirent: « Tout le monde vous cherche. »
தது³த்³தே³ஸ²ம்’ ப்ராப்ய தமவத³ந் ஸர்வ்வே லோகாஸ்த்வாம்’ ம்ரு’க³யந்தே|
38 Il leur répondit: « Allons ailleurs dans les bourgades voisines, afin que j’y prêche aussi; car c’est pour cela que je suis sorti. »
ததா³ ஸோ(அ)கத²யத் ஆக³ச்ச²த வயம்’ ஸமீபஸ்தா²நி நக³ராணி யாம: , யதோ(அ)ஹம்’ தத்ர கதா²ம்’ ப்ரசாரயிதும்’ ப³ஹிராக³மம்|
39 Et il prêchait dans leurs synagogues, parcourant la Galilée entière, et chassait les démons.
அத² ஸ தேஷாம்’ கா³லீல்ப்ரதே³ஸ²ஸ்ய ஸர்வ்வேஷு ப⁴ஜநக்³ரு’ஹேஷு கதா²: ப்ரசாரயாஞ்சக்ரே பூ⁴தாநத்யாஜயஞ்ச|
40 Un lépreux vint à lui, et se jetant à ses genoux, il lui dit d’un ton suppliant: « Si vous voulez, vous pouvez me guérir. »
அநந்தரமேக: குஷ்டீ² ஸமாக³த்ய தத்ஸம்முகே² ஜாநுபாதம்’ விநயஞ்ச க்ரு’த்வா கதி²தவாந் யதி³ ப⁴வாந் இச்ச²தி தர்ஹி மாம்’ பரிஷ்கர்த்தும்’ ஸ²க்நோதி|
41 Ému de compassion, Jésus étendit la main, et le toucha, en disant: « Je le veux, sois guéri. »
தத: க்ரு’பாலு ர்யீஸு²: கரௌ ப்ரஸார்ய்ய தம்’ ஸ்பஷ்ட்வா கத²யாமாஸ
42 Et dès qu’il eut parlé, la lèpre quitta cet homme, et il fut guéri.
மமேச்சா² வித்³யதே த்வம்’ பரிஷ்க்ரு’தோ ப⁴வ| ஏதத்கதா²யா: கத²நமாத்ராத் ஸ குஷ்டீ² ரோகா³ந்முக்த: பரிஷ்க்ரு’தோ(அ)ப⁴வத்|
43 Aussitôt Jésus le renvoya, en lui disant d’un ton sévère:
ததா³ ஸ தம்’ விஸ்ரு’ஜந் கா³ட⁴மாதி³ஸ்²ய ஜகா³த³
44 « Garde-toi d’en parler à personne; mais va te montrer au prêtre, et offre pour ta guérison ce que Moïse a ordonné pour l’attester au peuple. »
ஸாவதா⁴நோ ப⁴வ கதா²மிமாம்’ கமபி மா வத³; ஸ்வாத்மாநம்’ யாஜகம்’ த³ர்ஸ²ய, லோகேப்⁴ய: ஸ்வபரிஷ்க்ரு’தே: ப்ரமாணதா³நாய மூஸாநிர்ணீதம்’ யத்³தா³நம்’ தது³த்ஸ்ரு’ஜஸ்வ ச|
45 Mais cet homme étant parti, se mit à raconter et à publier partout ce qui s’était passé: de sorte que Jésus ne pouvait plus entrer publiquement dans une ville; il se tenait dehors, dans des lieux solitaires, et l’on venait à lui de tous côtés.
கிந்து ஸ க³த்வா தத் கர்ம்ம இத்த²ம்’ விஸ்தார்ய்ய ப்ரசாரயிதும்’ ப்ராரேபே⁴ தேநைவ யீஸு²: புந: ஸப்ரகாஸ²ம்’ நக³ரம்’ ப்ரவேஷ்டும்’ நாஸ²க்நோத் ததோஹேதோர்ப³ஹி: காநநஸ்தா²நே தஸ்யௌ; ததா²பி சதுர்த்³தி³க்³ப்⁴யோ லோகாஸ்தஸ்ய ஸமீபமாயயு: |
